De Pauw riskeert één jaar voorwaardelijk: “Hij is geen Weinstein, wel een zielige man die hunkert naar aandacht van jonge vrouwen”

Het openbaar ministerie eist één jaar voorwaardelijke celstraf. Om de strafmaat te bepalen, hield de aanklager rekening met zijn blanco strafblad, maar ook met het feit dat De Pauw alle tenlasteleggingen tegenspreekt. Die houding kan op weinig begrip rekenen van het parket. 

"Maar hij is geen Harvey Weinstein", beklemtoont openbaar aanklager Ken Van Hoogenbemt. "Wel een zielige man die hunkert naar de aandacht van jonge vrouwen. De Pauw had duidelijk moeten beseffen dat hij overlast veroorzaakte met zijn berichten." De feiten van belaging waren volgens hem dan ook duidelijk bewezen. 

Het parket tilde tot slot ook nog erg zwaar aan het feit dat De Pauw zijn slachtoffers na de opstart van het gerechtelijke onderzoek nog contacteerde waardoor hij ze mogelijk het zwijgen deed opleggen. Hij weigerde ook zijn machtspositie in te zien. “Meneer De Pauw was een god binnen het Vlaamse tv-landschap. Een 'golden boy' waarmee iedereen wou samenwerken. Hij mocht zijn macht binnen de media niet onderschatten”, besloot de aanklager.

Na de pauze haalt meester An-Sofie Raes de getuigenissen van actrice Ella-June Henrard boven. Zij kreeg onder meer het bericht dat ze er "smoking hot" uitzag. "Ik zou je willen neuken", volgde er ook nog. "Ik zou me zelfs kaal laten scheren en Make-a wish inschakelen om deze droom te realiseren."

Bij haar startte de belaging kort na haar casting als Rebecca voor de TV-reeks 'It’s Showtime' van De Pauw. De eerste berichten waren eerder van motiverende aard en gingen over hoe ze haar rol neerzette. 

Die boodschappen werden eerst nog als flatterend beschouwd, maar dat duurde niet lang. Er volgden snel gedichtjes, liedjes en andere complimenten.

Toen de toon veranderde, liet Henrard meteen weten dat ze er niet mee gediend was. “Normaal gezien had hij toen al door moeten hebben dat hij me niet aan het winnen was, maar toch bleef hij verder doen. Zelfs nadat ik vroeg om te stoppen. Vaak had ik dertig gemiste oproepen per nacht en kreeg ik continu berichten. Zelfs tot 5 minuten voordat ik in de make-upstoel zat”, verklaarde Henrard.

De Pauw maakte ook opmerkingen op de set dat Henrards wallen bijgewerkt moesten worden. "Die wallen kwamen door zijn onophoudelijke berichten en telefoontjes de nacht voordien, hij was het probleem", klonk het. Maar De Pauw zei dat het kwam omdat de actrice graag feestte tijdens de draaiperiode.

Uiteindelijk sneerde hij dat als hij Matthias Schoenaerts zou zijn ze er wel op in zou gaan. "Nu ben ik slechts een oude vieze man, maar je bent nog steeds smoking hot", besloot De Pauw zijn bericht.

Volgens haar advocate werd het inblikken van de tv-reeks een ware uitputtingsslag. “Want wat moest of kon ze doen? Wie zou haar geloven? Bovendien wou zij ook niet de oorzaak zijn dat de opnames voor de tv-reeks zouden stopgezet worden. Daarom zette ze op professioneel vlak een masker op. Maar emotioneel lieten de berichten sporen na, dat zagen onder meer haar moeder en vriend. De Pauw bleef nadien echter doen alsof er niets aan de hand was."

Professioneel kenden actrice Lize Feryn en Bart De Pauw elkaar niet wanneer zij in september 2014 plots een berichtje van De Pauw kreeg. Zij was toen amper 21 jaar oud, De Pauw 26 jaar ouder. De aanleiding? Een vraag over de actrice in de tv-quiz ‘Twee tot de zesde macht’. De Pauw stuurde haar toen een bericht waarin hij beweerde dat haar vraag in de quiz zijn meest favoriete vraag was. 

"Terwijl ik hem niet ken en zelfs niet op Facebook had. Ik was verbaasd”, vertelde ze hierover aan een goeie vriend. De actrice hoopte vooral dat De Pauw haar niet meer zou sturen en wou hem enkel nog maar professioneel horen. “Alleen zit dat er door die berichten niet meer in. Want hoe kan je na zoiets ooit nog goed samenwerken?”, aldus meester An-Sofie Raes in haar pleidooi. 

“Feryn was in de war, voelde zich ongemakkelijk en was ambetant als ze de berichten kreeg. Ze moest nadenken hoe ze op zijn berichten moest reageren en het voelde alsof haar maag dicht kroop.”

"Het machtsaspect speelt: zij is een beginnende actrice, hij een 46-jarige succesvolle televisiemaker. We mogen dat niet vergeten", pleitte Raes. 

In een verhoor bij de onderzoeksrechter gaf Feryn aan dat ze bleef antwoorden op de ongewenste berichten van De Pauw "voor haar carrière". Ze chatte erover met een vriend. "Ik wil ooit nog met hem werken", zei ze in dat gesprek. 

Later kreeg de actrice nog een bericht van De Pauw met de vraag een affaire te beginnen. Daar antwoordde ze niet op. "Oké, dan niet. Your loss", reageerde De Pauw. Wat later volgde nog een lachende smiley. "Feryn was totaal van de kaart", aldus Raes. Ze ging te rade bij een andere regisseur. Die gaf haar het advies De Pauw op een ludieke manier te blijven afwijzen.

Na de getuigenis van Feryn besliste de rechtbank om een pauze te nemen van een kwartier.

“Moet ik me nog herhalen”, zegt meester An-Sofie Raes. Zij neemt nu opnieuw het woord voor Ellen Lloyd. Een kleedster, die Bart De Pauw leerde kennen tijdens de opnames van het derde seizoen van de TV-quiz ‘Twee tot de Zesde macht’. “Opnieuw na de eerste kennismaking met Ellen, begint de overzijde haar te sms’en”, start Raes.

In die sms’en liet hij haar onder meer weten dat hij haar miste en zei hij dat zij hem beschouwde als een oude lul. “Dat melancholische, die eenzaamheid, werd door meneer De Pauw steeds opnieuw naar boven gehaald in de berichten, om zo de vrouwen nog meer met hun rug tegen de muur te plaatsen”, aldus meester Raes.

De vrouw wees De Pauw op het feit dat hij getrouwd was, maar toch bleef hij proberen. "Mag ik verliefd zijn op jou?", vroeg hij onder meer. "Helaas ging het verder. Ik kan bijzonder veel berichtjes voorlezen." 

De advocate wees erop dat De Pauw de persoon was die het loon van Lloyd betaalde. "Hij had beslissingsmacht. Dat Lloyd het contact met De Pauw aanhield, was om de professionele brug niet op te blazen", aldus de advocate.

Ze rondt de getuigenissen van Lloyd af door te benadrukken dat de berichten heel wat slechte gevoelens teweegbrachten. “Onder meer omwille van de ongemakkelijke positie waarin hij haar plaatste."

Advocate Christine Mussche neemt de pleidooien van Raes even over, voor de verklaringen van Dymphne Poppe. Zij was één van de eerste vrouwen die zich burgerlijke partij stelde. Poppe begon in oktober 2012 te werken als stagiaire bij Koeken Troef, het productiebedrijf van Bart De Pauw en zijn vrouw Inès. Ze was toen 24, De Pauw was 46.

“Amper 22 dagen later werd zij al voor de eerste keer benaderd”, klinkt het. Volgens Poppe kreeg ze toen een bericht waarin De Pauw zei dat hij vond dat ze bij het productiehuis paste en hij het helemaal zag zitten. “Ze moest wel nog een ingangsexamen doen, maar kon met vragen of ideeën steeds bij hem terecht. In alle luwte weliswaar”, aldus Mussche. Eind dat jaar kreeg ze een contract van onbepaalde duur. De communicatie van De Pauw evolueert verder naar heel seksueel getinte berichten. Zo krijgt Poppe berichten dat hij haar "zou willen neuken" en dat hij zijn vrouw zou verlaten voor haar. Het is een eindeloze berichtenstroom ook, waarvan verschillende vrienden van Poppe getuige waren.

"Ze had een vaste relatie en het was haar droom om voor het productiehuis van De Pauw te werken. Maar die berichten brachten haar in de war: ze voelde zich gelukkig in haar job maar was ook gewrongen door de baas-werknemerverhouding die duidelijk niet liep zoals het normaal moest lopen. Ze was onzeker over hoe ze met de situatie moest omgaan omwille van de machtsverhouding."

Mussche vertelt dat ook Dymphne Poppe door De Pauw werd gecontacteerd kort voor de feiten wereldkundig werden gemaakt. "Ze kreeg een telefoontje op 18 oktober 2017 waarin hij probeerde haar het zwijgen op te leggen. Nadien vertelde ze over dit gesprek aan haar vriendin, die zegt dat Dymphne het als manipulerend ervoer en als een verzoek tot stilzwijgen. Nadien heeft hij haar nog verschillende keren gecontacteerd, zij werd daar heel angstig door."

Uiteindelijk bereikt de kwestie ook de top van Woenstijnvis. In 2008 zou Bart De Pauw op de vingers getikt zijn in een gesprek met toenmalig Woestijnvis-baas Wouter Vandenhaute. 

Dat gesprek met de leiding van het productiehuis is "heel belangrijk" voor de burgerlijke partijen in dit proces. "Het is onze stellige overtuiging dat sinds 2008 Bart De Pauw niet meer kan volhouden dat hij niet wist dat zijn gedrag belagend of grensoverschrijdend was. Zijn eigen overste had het hem gezegd", aldus Raes. "Het had inzicht moeten creëren dat zijn gedrag ontoelaatbaar en strafbaar was"."

Het is "een belangrijke achilleshiel" in de verdediging van De Pauw, meent Raes. "Men gaat die terechtwijzing, die berisping, door Wouter Vandenhaute stilzwijgen." Na het gesprek stopte De Pauw de belaging van de medewerkster die aan de alarmbel had getrokken, merkt de advocate nog op.

De vrouw die werkte op de set van 'Loft' was 24 jaar toen ze De Pauw leerde kennen. "Ik ben een beetje verliefd op u, maar het voelt wel prettig", is het eerste sms'je dat zij ontving van de tv-maker. De jonge vrouw, die anoniem wenst te blijven, vond het contact raar en ongepast en toonde later enkele berichtjes aan haar overste. Daarna volgde een sms van De Pauw: "Kust mijn kloten. Wat heb je in godsnaam meegemaakt dat je zo cynisch en ongevoelig maakt."

Ook een andere jonge medewerkster werd ongewenst bestookt met sms'en, toen zij werkte op de set van een Woestijnvis-productie. Ze kreeg ook cd's van De Pauw en ook opvallende post-its: 'Niet vergeten, lief zijn voor Bart. Veel liever zijn voor Bart. Nog veel liever zijn voor Bart', stond daar bijvoorbeeld op geschreven. 

Toen de crew op een bepaald moment tijdens opnames op hotel verbleef, stuurde De Pauw in een bericht aan de toen 23-jarige vrouw dat 'de deur van zijn kamer openstond'. Ze besloot melding te maken bij haar oversten. De Pauw trok later naar haar privéwoning om verhaal te halen. "Ik heb me er heel ongemakkelijk bij gevoeld", zegt de vrouw. Ze besloot na het hele incident uit de mediawereld te stappen. 

Liesa Naert had steeds het gevoel dat ze bij niemand terecht kon. “Wie zou mij geloven”, vroeg de actrice zich volgens haar verklaringen af. “Het was Hiding in Plain Sight.” Tijdens haar getuigenis haalde ze twee voorbeelden van grensoverschrijdend gedrag aan.

Het eerste was tijdens de opnames van 'Willy’s en Marjetten'. Zo was er een scène geschreven door De Pauw waarin zij met De Pauw moest zoenen. “Maar ik kon me niet van de gedachte ontdoen dat er meer achter die scène zat”, klonk het. “Het feit dat deze scène nooit is uitgezonden, versterkt die gevolgen nog meer.”

Het tweede geval is volgens advocate Raes het toppunt van de belaging. Zo drong De Pauw volgens Naert in maart 2007 aan om haar te bezoeken op haar kot. “Maar ondanks de duidelijke stop-signalen - zo stuurde ze dat ze dat niet wou en zette ze haar gsm zelfs uit - ging hij toch naar haar kot. Hij ging er aanbellen en drong, ondanks dat zij hem niet binnenliet, toch naar binnen en begon op de binnendeur van haar kot te kloppen. Kan u zich inbeelden hoe zij zich voelde? Ze was doodsbang en riep dat ook. Pas wanneer een andere kotbewoner zei dat ze de politie zou bellen als meneer De Pauw niet zou vertrekken, vertrok hij.”

Ook Naert werd in november 2017 door De Pauw gecontacteerd in een poging haar te doen zwijgen. De actrice zou De Pauw volgens haar eigen verklaringen nu niet aan het kruis willen nagelen. Volgens het pleidooi van haar advocate heeft ze zelfs geen rancunes. “Hij moet volgens haar enkel weten dat hij fout bezig was, de feiten erkennen en professionele hulp zoeken."

Als derde haalt meester Raes Liesa Naert aan. De actrice werd als 24-jarige en tijdens haar laatste jaar theateropleiding gecast voor een rol in de TV-reeks 'Willy’s en Marjetten'. Dankbaar om te mogen meewerken aan de reeks, werd ze volgens haar verklaringen bij de politie al meteen op de eerste draaidag door De Pauw aangesproken met haar koosnaampje ‘muis’. “Maar ik wens te benadrukken dat een jonge beginnende actrice op haar eerste TV-set niet gaat reageren dat dit ongepast was”, liet ze de politie direct neerschrijven. 

Even later ontving ze een sms'je met rare tekens, van een onbekende afzender. Dat bleek De Pauw te zijn. Naert was verbaasd want ze had hem haar nummer niet gegeven. 

"Het begon onschuldig maar ging al snel over in amoureuze toenaderingen", zegt meester Raes. "Liesa was in tweestrijd: langs de ene kant was ze gecharmeerd en geflatteerd dat een regisseur haar tijdens haar eerste rol complimentjes toeworp, langs de andere kant ging het om een man die 13 jaar ouder was en die nog veel voor haar carrière kon betekenen, dus was het moeilijk om hem af te wijzen. Ze voelde zich in het nauw gedreven. De continue sms'en, urenlang en op momenten waarop ze niet kon antwoorden zoals in aanwezigheid van haar familie of vrienden, wogen op haar."

Dat het belagen van Naert begon bij de opnames van een nieuwe TV-reeks, zorgt voor inspiratie in het pleidooi van Raes: “Een nieuwe reeks, een nieuwe vrouw”, zegt ze. “Het zou de leuze van dit dossier kunnen zijn. En was dit niet zo’n triestige zaak, het was nog grappig.”

Na Maaike Cafmeyer heeft meester Raes het nu over een tweede dame die zich burgerlijke partij heeft gesteld. De vrouw woonde de zitting niet bij omdat ze niet alles opnieuw wou aanhoren. Zij werkte tijdens de periode van haar belaging als kleedster voor De Pauw tijdens de opnames van ‘Het Geslacht De Pauw’.

Nadat de tv-reeks was ingeblikt, was er een feestje met de crew in het huis waar de opnames hadden plaatsgevonden. Volgens haar verklaringen drong De Pauw ’s nachts haar kamer naar binnen en ging hij nadien bij haar in bed liggen. “Nadat ik vertelde dat ik dat niet wou, vertrok hij. Maar nadien kreeg ik een mitraillette aan berichten. Deze hadden eerder een bedreigende toon. Zo mocht ik niets van het voorval zeggen of anders zou hij mijn partner vertellen dat ik overspel pleegde.”

Volgens de vrouw stopte De Pauw pas met berichten sturen op het moment dat zij hem vertelde dat hij verkeerd bezig was. “En ze hem duidelijk had gemaakt dat ze het niet ging rondvertellen”, voegt Raes toe.