VISUAL. Negen momenten waarnaar het absoluut uitkijken is in de Tour de France van 2022

De Ronde van Frankrijk gaat voor het eerst sinds 2019 nog eens van start in het buitenland. Toen in Brussel, volgende zomer krijgt Denemarken ‘Le Grand Départ’. In hoofdstad Kopenhagen begint de Tour met een individuele tijdrit van 13 kilometer. Een uitgelezen kans voor de tijdritspecialisten om de eerste gele trui te veroveren. Dan kijken wij natuurlijk vooral in de richting van Wout van Aert.

‘De wat?’, horen we u denken. De Storebælbro is de 18 kilometer lange brug over de Grote Belt-zeestraat waarover de renners tijdens de tweede etappe rijden - dé bezienswaardigheid van de dag. Maar misschien ook wel een valstrik, want het peloton vindt hier geen bescherming tegen de wind. Als die daar goed staat, zouden we wel eens waaiers te zien kunnen krijgen.

Het is nu al uitkijken naar de vijfde etappe, want dan krijgt het peloton een mini-versie van Parijs-Roubaix voor de wielen geschoven. Of ook de klassementsrenners daar zin in hebben, is natuurlijk een andere zaak. In droge omstandigheden zorgden kasseiritten in het verleden zelden voor grote tijdsverschillen, maar als het zou regenen... In 2014 reed Vincenzo Nibali in de gele trui als een volleerd kasseirenner over de natte kasseien, grote rivaal Alberto Contador verloor meer dan twee minuten.

In 2020 zette Tadej Pogacar de Tour op de voorlaatste dag op z'n kop door in de tijdrit met aankomst op La Planche des Belles Filles landgenoot Primoz Roglic alsnog uit het geel te fietsen. Na een jaartje afwezigheid maakt de lastige beklimming opnieuw z'n opwachting in de Ronde van Frankrijk. De aankomst ligt nu wat verder op een gravelstrook. Dat was ook zo in 2019, toen Dylan Teuns z'n eerste Touretappe won.

Na 36 jaar keert de Ronde van Frankrijk in 2022 terug naar de Col du Granon, de scherprechter van de elfde etappe. In 1986 won de Spanjaard Eduardo Chozas de rit, terwijl Greg LeMond in de achtergrond Bernard Hinault op meer dan 3 minuten fietste en de Fransman zo het geel ontfutselde. Enkele dagen later zou de Amerikaan z'n eerste van in totaal drie eindzeges veiligstellen.

Een dag na de aankomst op de Col du Granon is het weer klimmen geblazen. De aankomst ligt deze keer op Alpe d’Huez, een echte klassieker in de Tour. Toch is het al van 2018 geleden dat ‘La Grande Boucle' er nog eens aankwam - toen won latere eindwinnaar Geraint Thomas in het geel z'n tweede etappe. 

In het laatste deel van de Tour volgt de passage door de Pyreneeën. Vooral de rit tussen Saint-Gaudens en Peyragudes valt op: amper 130 kilometer, maar wel vier zware beklimmingen in de laatste 80 kilometer. Spektakel gegarandeerd.

Net als de voorbije twee edities staat er op de voorlaatste dag van de Tour een individuele tijdrit op het programma. Dat die bepalend kan zijn, weet Primoz Roglic als geen ander. De Sloveen begon in 2020 met een voorsprong van een minuut aan de tijdrit naar La Planche des Belles Filles, maar kreeg een draai om de oren van landgenoot Tadej Pogacar. Die veroverde zo alsnog z'n eerste eindzege.

Eindigen doet de Ronde van Frankrijk naar goede gewoonte op de Champs-Élysées. Na een parade aan toeristentempo mogen de sprinters in Parijs nog één keer los. Dit seizoen was Wout van Aert net sneller dan Jasper Philipsen en Mark Cavendish.