Leg al die kritiek op ‘Ik wil een kind’ maar naast u neer, mevrouw Tersago

Beste Dina Tersago,

Laat ik eerst elke vorm van benauwdheid of mogelijke perturbatie bij u wegnemen. Het is niet mijn voornemen om u de komende weken te bestoken met duizenden berichtjes, liefdesverklaringen en schunnige suggesties. Evenmin heb ik het plan om ooit in tranen voor uw deur te komen liggen, smekend om een ontmoeting, een gesprek of een knuffel. Ik schrijf u met alle respect en gevoelens van ridderlijkheid deze ene brief, mevrouw, en daar zal het bij blijven. Vreest ook geen hoon of spot, u kunt mij blind vertrouwen.

Dit is immers een steunbetuiging. Ik wens mij krachtig te verzetten tegen het protest en de kritiek op uw volgende tv-project, waarin u wildvreemden bij elkaar zult brengen om op louter rationele gronden samen een kind op de wereld te zetten – nu maandag zult u op VTM het idee en de bijbehorende werkwijze alvast wat nader aan ons voorstellen. 

Ik ga ervan uit dat u dat voortreffelijk zult doen, zoals wij dat van u gewend zijn. U bent in het Vlaamse tv-landschap de ultieme belichaming van deugdzaamheid en vakmanschap. Dat uitgerekend ú ervan beschuldigd wordt een programma te zullen presenteren dat de menselijke waardigheid aantast, is werkelijk te gek voor woorden. Dan kun je evengoed Will Tura cancelen. Al is het wellicht nog slechts een kwestie van tijd vooraleer iemand dat eeuwige geleur met zijn nummer – ‘Draai dan 797204’ – wat te Pauwiaans vindt.

Protkussen

Benevens de Vlugge Verontwaardigingsbrigade op sociale media waren er ook een paar hooggeplaatsten onder uw critici. Zowel kinderrechtencommissaris Caroline Vrijens als Vlaams minister van Media Benjamin Dalle liet weten dat een baby geen koopwaar is en dat het belang van het kind altijd centraal moet staan. 

Nu hoeft u zich van die Vrijens alvast niets aan te trekken: de voorbije maanden, in het debat over de ventilatie in onze scholen, heeft zij zich op laakbare wijze afzijdig gehouden. Haar oordeel mag direct door de oordeelversnipperaar. Ook van die Dalle hoeft u niet wakker te liggen. Hij ziet er een lachebek uit, als was hij de Bart De Pauw van de Wetstraat, die weleens een protkussen op de stoel van de minister-president durft te leggen, maar achter die kleffe glimlach zit een totalitaire fatsoensrakker verscholen. Na de zaak-Demarez verbood hij ons om nog langer cafépraat te verkopen in het café en deze week ging hij met uw tv-ploeg praten om zijn bezorgdheid te laten wegnemen. Wat niet gelukt was, bleek na afloop. Oef! Als we Dalle laten doen, ligt hij straks in een kazuifel onder ons bed, om te controleren of er bij het seksueel verkeer geen al te onorthodoxe houdingen worden aangenomen.

Inclusief

Neen, mevrouw Tersago, er is hoegenaamd niets mis met uw nieuwe format. Romantiek wordt hopeloos overschat als fundament voor een opvoedingsproject. Als die romantiek wegsmelt, zijn kinderen daarvan niet zelden de dupe. Wie van meet af aan een echte deal maakt, een contract in functie van de opvoeding, die stelt het kind pas écht centraal. 

Men hoeft elkaar als ouders niet graag te zien om een kind te laten baden in liefde. In weerwil van wat ook progressieve stemmen schreven – met uitzondering van de immer wakkere Tom Naegels in De Standaard – volgt uw format de inclusieve, eigentijdse logica. Als een alleenstaande vrouw in co-ouderschap met een homoseksuele man gaarne een kind wil opvoeden, op basis van een correcte afspraak, wat is dan anno 2021 het probleem?

Overigens legt de vermaning door Dalle een filosofisch mysterie bloot: hij verdedigt de rechten van een kind door te verhinderen dat het überhaupt geboren wordt. Ik hou van een tikje denkwerk, maar het moet binnen de perken blijven. Op televisie mag het van mij zéker niet te moeilijk zijn. Geef mij maar wat simpel kijkvoer, waarbij het verstand op nul kan. Boer zkt vrouw behoort tot mijn favorieten – door dat programma hebt u, onrechtstreeks, trouwens al veel kinderen ter wereld helpen komen. Al zag ik regelmatig een boer uit z’n ooghoek naar de presentatrice gluren, als vond hij u in vergelijking met de dames die naar zijn hand dongen pas écht smoking hot. Ook de programma’s waarin u BV’s aan een partner hielp, zoals Wie wordt de man van Wendy?, scoorden bij mij.

Spuitje

Zelfs zogenaamde junk tv is dikwijls rijker dan men denkt. Neem nu Temptation Island: ik ken geen enkel programma dat zo ongedwongen kleurenblind is – gemengde koppels zijn er de normaalste zaak van de wereld. En toch wordt ook daar vaak moord en brand over geschreeuwd op hagelwitte opiniepagina’s.

Leg al die kritiek op Ik wil een kind dus maar naast u neer, mevrouw Tersago. Pas als een of andere zender De Grote Euthanasie Show organiseert, waarbij de winnaar het spuitje krijgt toegediend, zal er echt een grens overschreden worden. Ondertussen kan ik maar één show bedenken die qua controverse in de buurt zou komen, en die kan pas worden gemaakt als de man eenzaam op straat staat: Wie wordt de vrouw van Bart De Pauw?

Tot maandag,

ik zal kijken

Joël De Ceulaer, senior writer