Marc Coucke die schulden laat vallen en nieuwe geldschieters: is Anderlecht gered?

In het nieuwe businessplan laat Marc Coucke 51 miljoen euro aan leningen vallen, terwijl er tegelijkertijd een kapitaalsinjectie komt van 42 miljoen euro, verdeeld over de bestaande aandeelhouders, investeringsmanagers Geert Duyck, Steven Buyse en voorzitter Wouter Vandenhaute. Een formeel akkoord wordt voor kerstmis verwacht.

Anderlecht begint aan een nieuw verhaal. Evenwel zonder de huidige CEO Jos Donvil, die een stap opzij zet.

Zoektocht naar kapitaal

De reddingsboei voor Anderlecht is deze zomer toegeworpen door Geert Duyck, managing partner bij de investeringsgroep CVC Capital Belgium. Duyck, een supporter van Anderlecht en goed bevriend met Wouter Vandenhaute, wierp een paar maanden geleden bij die laatste een ballonnetje op om samen te investeren in Anderlecht. Vandenhaute had zijn vriend immers eerder verteld over de moeilijke zoektocht naar vers kapitaal voor de noodlijdende club. 

Vandenhaute, die in januari 2020 consultant werd van Anderlecht, heeft al die tijd financiële participatie afgehouden. Nu doet hij letterlijk toch zijn duit in het zakje. Hij en Duyck verenigden zich in ‘Mauvavie’ en investeren samen 24 miljoen. Steven Buyse, collega van Duyck bij CVC, legt op zijn beurt 5 miljoen op tafel. De bestaande A- en B-aandeelhouders komen op hun beurt met 13 miljoen euro over de brug. Marc Coucke staat garant voor 11 miljoen, de B-aanhouders voor 2 miljoen. Alles samen 42 miljoen aan vers kapitaal.

Even cruciaal is dat Marc Coucke in het nieuwe businessplan uitgetekend door Vandenhaute bereid is gevonden om 51 miljoen aan leningen kwijt te schelden. Meer nog: Coucke zet van die 51 miljoen 18 miljoen om in kapitaal. De overige 33 miljoen laat hij vallen ‘à meilleure fortune’, zoals dat heet. Concreet betekent het dat Coucke het recht behoudt om ooit, eenmaal het de club opnieuw voor de wind gaat, zijn leningen weer te activeren. In de boekhouding zijn de schulden echter weldegelijk weggewerkt.

Opnieuw een duidelijke geste van Coucke dat hij zijn engagement om RSC Anderlecht weer naar de top te loodsen, financieel wil nakomen.

Operationeel gunt hij Wouter Vandenhaute alle ruimte. Die zet nu ook formeel zijn voet mee op het veld. Tot dusver behield Vandenhaute zich de mentale vrijheid om weg te wandelen als hij daartoe de neiging voelde.

Machtsverhoudingen herschikt

Het is duidelijk dat de machtsverhoudingen binnen de club met dit plan opnieuw herschikt worden. De B-aandeelhouders, waarvan Michael Verschueren en Etienne Davignon de gezichten zijn, zien hun positie verder verzwakken en verliezen hun zogeheten minderheidsblokkering in ‘strategische operaties van de club’ – zoals kapitaalsverhoging. Maar zij zouden wél voldoende stemmen in de raad van bestuur behouden om zo nog steeds te wegen op beleidsbepalingen waarvoor een ‘buitengewone meerderheid’ nodig is – bijvoorbeeld de goedkeuring van de budgetten.

In het businessplan is geen plaats meer voor de huidige CEO Jos Donvil. Na eerder Karel Van Eetvelt bleek Donvil niet de juiste man op de juiste plaats op het juiste moment.

Vandenhaute is niet zeker om Donvil als dusdanig te vervangen. Hij speelt met het idee om de vleugels van het huidige (sportieve) management, waarin Peter Verbeke een belangrijke rol vervult, uit te slaan over de rest van de club. Een beetje zoals dat ook gebeurt bij Club Brugge, waar Bart Verhaeghe, Vincent Mannaert en commercieel directeur Bob Madou voetbal en dagelijks management samen uitzetten.

Intern valt te horen dat deze nieuwe financiële heroriëntering van de club voor de laatste keer een oplossing ‘vanuit de portefeuille’ is geweest. Voortaan rekent het management dat het geld zal voortvloeien uit het voetbal, weliswaar onder een scherp financieel beleid. Het is nu aan Vincent Kompany om resultaten te boeken. Kompany is zich bewust van die verantwoordelijkheid en gaat de uitdaging aan.