Gesprekken over stadslijst met Open Vld, Vooruit én CD&V in Gent. Maar Groen gooit de handdoek niet

Het huidige stadsbestuur lijkt een ‘verloren legislatuur’ te gaan worden. Nog los van corona dat alle budgetten door elkaar heeft geschud, is en blijft het moeilijk besturen met vier partijen. Open Vld, Groen, CD&V en Vooruit raken maar moeilijk door één deur. Protagonisten vandaag zijn burgemeester Mathias De Clercq van Open Vld en Filip Watteeuw van Groen. Het lijkt een uitgemaakte zaak dat de strijd om de volgende burgemeesterssjerp tussen die twee beslecht zal worden.

Dus worden de troepen nu al in stelling gebracht. Enkele weken geleden waren er ‘geheime gesprekken’ tussen de liberalen en de socialisten. Die willen samen een stadslijst op poten zetten, de liberalen willen daar graag ook CD&V bij. Het plan zou zijn om Mathias De Clercq die lijst te laten trekken, en Conner Rousseau de lijst te laten duwen. Populaire Conner moet dan wel officieel in de stad waar hij studeerde komen wonen. Ambities om zelf burgemeester van Gent te worden, heeft hij niet, al blijft hij daar zelf zo vaag mogelijk over. Het plan ‘stadslijst’ maakt wel dat ook binnen de partijen de spanningen stijgen. Want met twee of drie partijen één lijst gaan vormen, dat maakt dat de ‘goede plaatsen’ schaars worden.

Scheuren

Maar ook Groen heeft eerder al met Conner Rousseau gepraat. Filip Watteeuw wilde van hem weten hoe het verder moest met het kartel, en of dat nog bestond. Een duidelijk antwoord is daar tot nog toe niet op gekomen. Groen en Vooruit (toen nog sp.a) trokken de voorbije twee lokale verkiezingen in kartel naar de kiezer in Gent. In 2012 trokken toenmalig burgemeester Daniël Termont en co. de groenen zo mee het stadsbestuur in, in 2018 verslonden diezelfde groenen de socialisten met huid en haar. 

De ooit zo grote socialisten hebben vandaag nog 7 verkozenen in de gemeenteraad, de groenen 14. Dat heeft bij de socialisten diepe wonden geslagen, en het heeft dan ook niet lang geduurd voor ze openlijk tegen Groen begonnen te rebelleren. De lage-emissiezone (LEZ) werd de stok om mee te slaan. Vooruit sprak zich ronduit tegen een uitbreiding van de LEZ uit. De barsten in het rood-groene kartel werden al snel grote scheuren, en dat kartel leek dood en begraven. Maar Groen heeft de hoop op een verder samenwerking dus nog niet opgegeven, al zijn hier nog geen ‘concrete’ gesprekken geweest over een gezamenlijke lijst.

Spelregels

Met het nieuwe kiesdecreet zijn de spelregels veranderd. In 2024 zal stemmen niet meer verplicht zijn bij lokale verkiezingen. Bovendien wordt de stemmenkampioen van de grootste ‘meerderheidsfractie’ automatisch burgemeester. Het wordt dus belangrijk om de grootste te worden. Een losse samenwerking zoals het rood-groene kartel van de voorbije jaren, waarbij Groen en Vooruit wel met één lijst en één programma naar de kiezer trokken, maar daarna als aparte fracties in de gemeenteraad zetelden, telt niet meer. De partijen moeten ook na de verkiezingen één fractie vormen. 

En dus wordt nu al, drie jaar voor de volgende verkiezingen, gepraat over samenwerkingen. De socialisten lijken daarbij een sleutelrol te krijgen, want zowel blauw als groen wil hen aan boord. Dat maakt dus dat zijn hun prijs kunnen opdrijven, en eisen kunnen stellen. Dat de liberalen net als bij de vorige verkiezingen de CD&V mee aan boord willen, is eerder uit veiligheidsoverwegingen. De CD&V is klein en lijkt niet direct te gaan stijgen, maar het kan op een paar zetels aankomen. 

Wat de komende drie jaar betreft: voor het Gentse stadsbestuur zal het vooral overleven zijn. Samen grote projecten op poten zetten lijkt er niet in te zitten met deze groep, waarin de coalitiepartners elkaar het licht in de ogen niet gunnen.