CNN filmt hoe Afghaan zijn dochter (9) verkoopt: “Ik moet wel, anders sterven we allemaal van de honger”

De nieuwszender kreeg van de ouders toestemming om met hun kinderen te praten en hun gezichten te tonen. “Zo willen we het systeem aanklagen, want zelf staan we machteloos”, klinkt het.

Malik doet ‘s nachts geen oog meer dicht, maar een andere keuze had hij naar eigen zeggen niet. Zijn gezin woonde gedurende vier jaar in een vluchtelingenkamp en overleefde hoofdzakelijk via humanitaire hulp. Hier en daar ging hij ook klusjes opknappen, wat dagelijks enkele centen extra opleverde.

Sinds de overname van de taliban op 15 augustus is het leven echter ondraaglijk hard geworden. De internationale steun droogde op, de Afghaanse economie stortte in. Om toch nog voedsel op de plank te krijgen, verkocht Malik enkele maanden geleden al de zus (12) van Parwana.

“Ik kan er ‘s nachts niet van slapen”, getuigt de vader bij CNN. “Ik ga kapot aan schaamte en schuldgevoel, maar we hebben alles geprobeerd. Mijn vrouw ging bedelen, ik probeerde om werk te vinden in (provinciehoofdstad; nvdr) Qala-e-Naw. Maar het is dus niet gelukt. We hebben vijf dochters en een zoon, maar ik moet soms iemand verkopen om de rest in leven te houden.”

De nieuwe eigenaar kwam Parwana op 24 oktober bij haar thuis ophalen. Malik kreeg in ruil 200.000 Afghaanse afghani (omgerekend 1.893 euro; nvdr), in de vorm van schapen, grond en geld.

“Ik heb Parwana niet gekocht om met haar in het huwelijk te treden, ik heb al een vrouw”, getuigde Qorban. “Ik beloof haar ook niet te slaan. Ik zal haar behandelen alsof ze familie is, maar ze zal wel in mijn huis moeten werken.” Daarna nam hij Parwana bij de arm mee. Het meisje stribbelde nog wat tegen, tevergeefs echter.

Malik bleef als een wrak achter. Hij beseft maar al te goed dat hij nu geen enkele controle meer over zijn dochter heeft. “Qorban kan wel zeggen dat hij haar niet als bruid ziet, maar hij heeft me ook duidelijk gemaakt dat hij het geld voor haar op tafel gelegd heeft. Wat hij met haar doet, zijn mijn zaken dus niet meer. Als onze financiële situatie niet verbetert, zal ik binnen enkele maanden opnieuw een dochter moeten verkopen. Waarschijnlijk zal het dan ons tweejarig meisje worden. Onze toekomst is om zeep.”