Man die Salah Abdeslam na aanslagen Parijs naar Brussel voerde, verhoord in rechtbank: "Ik ben iemand die graag rijdt”

Mohammed Amri werd op 14 november opgepakt in Molenbeek, nadat hij Salah Abdeslam in zijn Volkswagen Golf van Parijs naar Brussel zou gebracht hebben. Hij werd in juli 2016 overgeleverd aan Frankrijk en zit daar nog steeds in de cel.

Amri verklaarde donderdag dat hij uit een gezin met zes kinderen komt, “waarin een goede verstandhouding heerste”, aldus de Franse krant Le Figaro op zijn website. Zijn vader kwam in de jaren zeventig naar België, zijn familie volgde in 2005 via gezinshereniging. Hij was toen zeventien jaar en stopte al snel met school. Via zijn vader ging hij aan de slag bij daklozenorganisatie Samusocial. In ‘Les Béguines’, het café van de broers-Abdeslam in Molenbeek, verdiende hij in het zwart bij als barman. 

Over Brahim Abdeslam, die zichzelf opblies in een café in Parijs, zei Amri dat die “autoriteit” over hem had. Amri zei ook verschillende andere beschuldigden te kennen van in het café: Hamza Attou en Ali Oulkadi. Beiden worden er ook van verdacht Salah Abdeslam geholpen te hebben met vluchten. Ook Mohamed Abrini en Ahmed Dahmani kende hij vanuit zijn buurt in Molenbeek. “Ik weet niet of u de buurt een beetje kent?”, vroeg hij aan een parketmagistrate die hem daarover vragen stelde, wat tot gelach leidde in de zaal.

 Journalisten van radiozender France Inter merkte ook op dat een van zijn advocaten, Negar Haeri, hem vroeg  om een typisch woord uit Molenbeek uit te leggen, “rôder”, rondrijden zonder doel, soms met een joint erbij. Hij zou graag gereden hebben en was “hulpvaardig”, benadrukte de advocaat van de man die Salah Abdeslam in Parijs ging halen met de auto. “Ik ben iemand die graag rijdt sinds ik mijn rijbewijs behaalde”, zei Amri zelf.

Tot slot kwam nog een incident ter sprake in de gevangenis. “Je hebt geluk dat ik niet geënerveerd ben, want als ik geënerveerd ben schiet ik met een kalasjnikov en maak ik gaten”, zou hij aan een cipier gezegd hebben. Tegenover de voorzitter van het hof ontkende hij de uitspraken, maar gaf hij wel toe dat hij zich toen had opgewonden omdat een cipier hem aanmaande om zich te haasten op het eind van een bezoek van zijn ouders.