“Eens iets anders dan de Pfaffs of de Planckaerts”: de Meilandjes ontmoeten Vlaamse fans tijdens boekenfestival

In zowel Nederland als België is het ‘De Meilandjes’ al wat de klok slaagt. Naast enkele actes de présence op televisieshows en hun eigen reeksen ‘Chateau Meiland' en ‘Petit Chateau’, brachten de twee familiehoofden ook een eigen biografie uit. In de Antwerp Expo signeerden ze met veel plezier en die alombekende Nederlandse guitigheid ‘Martien - van burgemeesterszoontje tot kasteelheer’ en ‘Erica - de motor achter de Meilandjes’. 

Martiens boek werd in Nederland genomineerd voor de gevierde NS Publieksprijs 2021, iets waar hij naar eigen zeggen apetrots op is. “We zijn in Nederland natuurlijk bekender, maar ook in België ben ik verrast door de fans. Toen ik een aantal weken geleden in Antwerpen was voor de opnames van ‘Eenmaal Andermaal’, heb ik jullie stad vluchtig mogen ontdekken. Ik liep toen voorbij een terras waar een grote groep mensen zat te borrelen en iedereen stond op met een geheven glas. Ze riepen ‘wijnen, wijnen, wijnen’. Dat vond ik zo leuk. Ik vind dat de Belgische fans zich - en dat bedoel ik niet als een belediging naar de Nederlandse fans- zich netter en beleefder gedragen. Ze gillen niet zo hard en willen niet steeds op de foto. Ze zijn iets teruggetrokkener.” 

Grote fan Rita hield zich in, maar was wel overdonderd met de ontmoeting met de Nederlandse sterren. “Ik zie ze altijd op de televisie en nu plots in het echt. Ik moet zeggen dat ze net zo vriendelijk zijn als op tv! Ik kijk graag naar Nederlandse televisie, en daarbij: het is eens wat anders dan de Pfaffs of de Planckaerts.” Dat beaamt ook Anita, die samen met Rita een hele poos aanschoof om er als eerste bij te zijn. “Ik ben zeer content dat de boeken gesigneerd zijn, nu nog zien of er iets zinnigs in staat”, lacht ze. “Geweldig, ze zijn net zoals op tv!”

(lees verder onder de foto)

Jan Dijkgraaf, de schrijver van beide biografieën, volgde de bekendste Nederlandse familie van het moment afgelopen jaren van dichtbij: “Het was een cadeau om met ze samen te mogen leven”, blikt hij terug terwijl hij een oogje in het zeil houdt. “Toen ik het boek van Martien schreef, woonde het gezin nog in de chateau in Frankrijk. Omdat het daar lockdown was, mocht ik als enige gast mee in het kasteel verblijven. Dat was heel uniek. Ze zijn ontwapenend, en dragen hun hart op de tong.” 

(lees verder onder de foto)

Over de verkoop van beide boeken kan Dijkgraaf niet klagen. Er gingen al 150.000 exemplaren van Martiens biografie over de toonbank. “En die van Erica gaat al net zo hard. Het boek kwam pas vrijdag uit en we hebben al 25.000 exemplaren verkocht. Door het papiertekort kunnen we momenteel nog niets laten bijdrukken, maar we vermoeden dat ze net zoveel succes zal hebben als Martien.”

Volgens het Nederlandse nieuwsblad Story zou de verkoop van ‘Martien’ hem al 3 miljoen euro opgeleverd hebben, maar dat gerucht helpt Martien snel de wereld uit. “Dat klopt helemaal niet, was het maar waar! Er wordt zoveel over ons geschreven, en niet alles daarvan is juist. Het gaat er het ene oor in en het andere uit.” 

Erica leeft volgens diezelfde filosofie. “Het maakt me niet uit dat - bij wijze van spreken - heel de wereld mijn geheimen kent. We zijn daar open over: soms is het leven mooi en soms is het lelijk. Mijn boek vertelt natuurlijk andere dingen dan dat mensen op tv zien. Ik heb best veel meegemaakt in mijn jeugd. Ik heb aparte kijk op man-vrouwverhoudingen en hoe het leven in elkaar zit.”

Een volgende boek komt er noch van Martien noch van Erica. Deze laatste startte echter uitgeverij ‘Osjato’ met schrijver Dijkstra. “Alles wat wij te vertellen hebben staat al in de boeken, maar we zouden het natuurlijk wel leuk vinden om verhalen van anderen uit te geven.”

LEES OOK:

De wereld van Erica Meiland stortte in na de outing van Martien: “Ik dacht écht ‘ik ga die man vermoorden’” (+)

De Meilandjes krijgen hun kasteel maar niet verkocht: “Het duurt me allemaal te lang”

IN BEELD: Zo ziet de ‘nieuwe Boekenbeurs’ LEES! eruit: “We organiseren een festival, géén beurs”