©  rr

Baby die in de chaos door Afghaanse ouders aan Amerikaanse militair werd overhandigd nog steeds vermist

Het was een ingeving van het moment. Maar eentje waar ze nog altijd spijt van hebben. De Taliban stond op het punt om de macht in Kaboel over te nemen. Aan het vliegveld heerste een ongeziene chaos. Mensen wilden vluchten, maar geraakten niet weg. Mirza Ali Ahmadi en zijn vrouw Suraya stonden ook in de menigte toen een Amerikaans marinier teken deed om hun jongste kind aan te geven. Vandaag weten ze nog altijd niet waar hun twee maanden oude baby Sohail is.

tg

Het was uit angst dat ze verpletterd zou worden, dat ze nu baby aan de soldaat, zeggen ze ruim twee maanden later.

Mirza Ali had 10 jaar lang als bewaker bij de Amerikaanse ambassade gewerkt en vreesde dat wanneer de Taliban dat zouden te weten komen, hij streng zou aangepakt worden. Dus hoopte hij het land te kunnen verlaten voor de Amerikaanse troepen zich begonnen terug te trekken.

Dat lukte uiteindelijk. Mirza Ali (35), Suraya (32) en hun andere kinderen van 17, 9, 6 en 3 jaar oud, werden op een evacuatievlucht gezet naar Qatar en vervolgens naar Duitsland om een paar dagen later te landen in de Verenigde Staten. De familie is nu in Fort Bliss in Texas met andere Afghaanse vluchtelingen die wachten om ergens in de Verenigde Staten een onderkomen te krijgen. Ze hebben er geen familie en spreken de taal niet.

Kinderen werden in veiligheid gebracht maar in de chaos werden niet alle namen genoteerd en ook niet waar ze naartoe werden gebracht  © Reuters 

Mirza Ali zegt dat hij niet de enige vader was die zijn kind over het hek aan buitenlandse soldaten gaf. Sommigen zijn intussen terecht, anderen niet.

Sinds zijn baby vermist is, spreekt hij iedereen die hij tegenkomt aan met de vraag of ze zijn kind niet hebben gezien. Probleem is de taal. Hij kent geen woord engels zodat alles met tekens en foto’s moet gebeuren.

De evacuaties uit Kaboel verliepen chaotisch ©  Reuters

Een Afghaanse steungroep voor vluchtelingen heeft een bordje ‘Missing Baby’ gemaakt met de foto van Sohail erop en verspreidt het onder hun netwerken in de hoop dat iemand hem zal herkennen.

Mama Suraya, die via een vertaler sprak, zei dat ze de meeste tijd huilt en dat haar andere kinderen radeloos zijn.

“Het enige wat ik doe is aan mijn kind denken”, zegt ze aan het persbureau Reuters. “Iedereen die me belt, mijn moeder, mijn vader, mijn zus, ze troosten me allemaal en zeggen ‘maak je geen zorgen, God zal je helpen, je zoon zal gevonden worden. Maar het is toch vreemd dat mijn kind al twee maanden vermist is. Iemand moet toch iets weten.”

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer