Genk ontsnapt na kopbal van invaller Bongonda aan thuisnederlaag tegen Cercle

“We zijn terug.” De woorden van John van den Brom waren amper 72 uur koud of ze keerden als een boemerang terug in zijn gezicht. De trainer van Racing Genk heeft er maar eentje, maar zijn team slaagt er dit seizoen in elke wedstrijd een ander gelaat te tonen. Tegen West Ham serveerde Genk een hoogstaande pot voetbal. 

De ruim 12.000 die naar de Cegeka Arena afzakten, kregen fletse in de microgolfoven opgewarmde kliekjes van drie dagen eerder op hun bord. Cercle Brugge domineerde de hele eerste helft. Het eerste waarschuwingsschot dat de Vereniging afvuurde, werd nog door de VAR herroepen. De 0-1 van Van der Bruggen ging niet door wegens enkele centimetertjes buitenspel. 

Toen Hotic Somers met een scherpe voorzet bediende, toonde de VAR geen genade meer met de Limburgers. Ze mochten hun doelman Vandevoordt nog dankbaar zijn dat die net voor rusten de 0-2 voorkwam door een kopbal van Millan tegen de paal te duwen.

Van den Brom had dan zijn physical coach al ingeschakeld. Die mocht tijdens de rust Preciado en Ugbo klaarstomen. De Nederlander kon niet anders dan ingrijpen nadat geen enkele speler van Genk voor rust zijn niveau haalde. Onuachu en Muñoz mochten de douches opzoeken, maar zij waren zeker niet de enigen die het lieten afweten. Collectief toonde Genk 0,0 agressiviteit, één en al gelatenheid.

De tweede helft bracht niet meteen beterschap. Dat stelde ook Van den Brom vast. Hij soupeerde namelijk nog voor het uur ook zijn derde en vierde wissel op. Hij bracht Trésor en Bongonda in de hoop dat zij voor wat gensters konden zorgen. Vergeefse moeite. 

Genk bleef zwalpen, enkele minuutjes zat er iets meer grinta in het spel, maar ook het publiek begon te morren en vroeg om ‘bloed, zweet en tranen’. Cercle koos voor iets meer zekerheid en controle en deed zichzelf alweer tekort. Millan liet de 0-2 opnieuw liggen. Vandevoordt redde toen Somers oog in oog met hem kwam te staan.

Zo bleef Genk wel in de match, maar eigenlijk ook niet. Om echt aanspraak te maken op een resultaat, bleven de kansen uit. De kwaliteit van het voetbal van KRC volstond niet om kansen te versieren. Cercle liet Genk spartelen en daar kreeg het uiteindelijk dan toch de rekening voor gepresenteerd. Preciado bracht voor en Bongonda kopte vlak voor het einde toch nog de 1-1 tegen de netten. 

Genk ontsnapte zo na een dramatische wedstrijd dan wel aan een derde thuisnederlaag, maar liet het ook na om zich weer in de top vier te nestelen en met een goed gevoel de interlandbreak in te gaan. KRC blijft met vraagtekens door de competitie dolen. Cercle had een gouden zaak moeten doen, maar liet het door al die gemiste kansen na om aansluiting te vinden bij Seraing.