“Onze marges worden kleiner”, vat Marcel Van der Auwera de situatie samen. Hij is hoofd van het ­Hospital & Transport Surge Capacity Comité (HTSC) en monitort de situatie dag aan dag. “We hebben geen overzicht van de personeelsbezetting per ziekenhuis, noch van het absenteïsme, maar de gesloten bedden die de ziekenhuizen ons rapporteren, geven indirect wel een beeld van hun capaciteit.”

Van der Auwera erkent dat bedden ook om technische redenen gesloten kunnen zijn, zoals voor de verbouwing van een afdeling. “Maar laat ons realistisch zijn over dit stijgende aantal: ik denk niet dat ziekenhuizen de vierde golf aangrijpen als een ideaal moment voor timmerwerken.”

De gesloten bedden doen zich in zowat alle ziekenhuizen voor. Leuven, Bonheiden, Gent, Brussel, Luik, Namen: weinig zieken­huizen ontsnappen aan het per­soneelstekort. De redenen voor de uitval zijn divers. “Soms vallen mensen uit omdat ze zelf ziek zijn”, zegt Stefaan Lammertyn, woordvoerder van AZ Groeninge in Kortrijk. “Soms moeten ze in quarantaine. Er is niettemin een grote solidariteit onder collega’s om voor elkaar in te springen.”

De dagelijkse overlijdens zijn voor de brede ­bevolking haast een fait divers ­geworden, maar zorgverleners worden met een abnormaal hoog aantal stervenden geconfronteerd. We onderschatten dat

Marcel Van der Auwera (HTSC)

Een solidariteit die weliswaar weegt, want Van der Auwera (HTSC) vangt ook veel signalen op over burn-outs en uitstroom. “Ziekenhuizen rapporteren me dat, wanneer ze zorgverleners vragen om op een Covid-afdeling bij te springen, die zich soms ziek melden. Ze kunnen niet meer. Anderen haken definitief af en zoeken ander werk. Begrijpelijk: de dagelijkse overlijdens zijn voor de brede ­bevolking haast een fait divers ­geworden, maar deze mensen worden met een abnormaal hoog aantal stervenden geconfronteerd. We onderschatten dat.”