Vier acteurs die hun laatste rol speelden in een videogame

In de achterliggende vertelling die de context van Battlefield 2042 moet leveren, kruipt Michael Kenneth Williams terug in zijn rol van Kimble ‘Irish’ Graves, de specialist die hij in 2013 ook al speelde in Battlefield 4. In die game was hij een niet-speelbaar personage, in de nieuwe game is hij speelbaar als aanvoerder van een groep ‘No-Pat’-militairen, en dus deel van de militaire macht van een bevolkingsgroep die na de klimatologische rampen uit het verhaal van de game geen thuisland meer heeft.

Door letterlijk in de huid van zijn personage te kruipen, breng je eigenlijk een mooie hommage aan deze acteur, die op televisie bij meerwaardezoekers onsterfelijk werd als Omar Little uit The Wire (2002-2008). Later speelde hij nog de rol van gangster Chalky White in misdaadreeks Boardwalk Empire (2010-2014) en bajesklant Freddy Knight in The Night Of (2016). Hij overleed afgelopen zomer onverwacht in zijn appartement in New York, op slechts 54-jarige leeftijd.

Met deze foetelen we een klein beetje: Rutger Hauers laatste rol, voordat hij in 2019 op 75-jarige leeftijd overleed, was in de gangsterfilm Break, die in 2020 verscheen. Maar vorig jaar kwam ook de System Redux-editie van Observer uit, een first-person-adventuregame waarvoor hij in 2017 stemmenwerk opnam voor de originele versie. Hij verleende daarin zijn stem aan hoofdpersonage Daniel Lazarski, een flik in het Krakau van 2084 die, om potentiële daders en getuigen te ondervragen, kan inbreken op hun hersenimplantaten.

Er zit een lichte ironie in het feit dat Observer een cyberpunkgame is: Hauer werd in 1982 wereldwijd bekend als de opgejaagde Roy Batty in Ridley Scotts Blade Runner, de film met Harrison Ford in de hoofdrol die min of meer het begin inluidde van dat sciencefictiongenre. Hij werd daarna een gevierd Hollywoodacteur, met rollen in onder meer The Hitcher (1986) en Wanted: Dead or Alive (1986). Voor die Hollywood-doorbraak was de Nederlandse acteur ook bij onze noorderburen bekend, onder meer uit Turks Fruit (1973), Keetje Tippel (1975) en Soldaat van Oranje (1977). Daarvòòr nog verscheen hij als 25-jarige ten tonele met zijn hoofdrol in de Nederlandse tv-reeks Floris. Een lang en rijkgevuld acteursleven, met als laatste wapenfeit een videogame.

Nadat hij in 2005 met pensioen ging, heeft de Schotse acteur Sean Connery nog een lang en gelukkig leven op rust gehad: hij overleed vorig jaar, op 90-jarige leeftijd, in zijn landgoed op de Bahama’s. Op zijn vijfenzeventigste kroop hij, vlak voor zijn opruststelling, nog een laatste keer in de rol die hem groot had gemaakt: die van geheimagent James Bond, waarin hij tussen 1961 en 1972 aantrad. Om die rol vervolgens nog twee keer te herhalen: in 1983 voor de film Never Say Never Again, en daarna dus in 2005 voor de videogame-adaptatie van From Russia with Love (1963), de tweede en volgens heel wat fans beste Bond-film ooit.

De 007-gamelicentie was op dat moment in handen van videogamehuis Electronic Arts, dat na een aantal pover onthaalde (want ook schabouwelijk gemaakte) Bond-games besloot om die oerklassieker van onder het stof te halen. Met origineel stemmenwerk van de op dat moment 75-jarige Connery, die in de game zijn 33-jarige zelf speelde.

Het hielp overigens voor geen meter: de makers hadden er een first person shooter van dertien in een dozijn van gemaakt, waardoor het een beetje onmogelijk was om de magie van de film naar de console te brengen.

Hollywoodlegende Marlon Brando, bekend uit filmklassiekers als On the Waterfront (1954), Mutiny on the Bounty (1962) en Apocalypse Now (1979), kroop in 2003 voor zijn allerlaatste rol nog een laatste keer in de huid van peetvader Don Vito Corleone, in de videogame-adaptatie van The Godfather.

In 1972 bracht regisseur Francis Ford Coppola dat aangrijpende gangsterepos naar de cinema, en iets meer dan dertig jaar later besloot gamereus Electronic Arts om daar een videogame rond te bouwen. Een groots opgezet ding, waarvoor een aantal van de acteurs (waaronder Robert Duvall en James Caan) opnieuw de studio indoken om nieuwe dialooglijnen in te spreken.

Ook Brando dus, al was de op dat moment bijna tachtigjarige acteur er slecht aan toe. Hij overleed in 2004, voordat de game ook maar uitkwam, aan de gevolgen van een longziekte, met slechts één opname achter de rug voor de game, en een deel daarvan moest worden weggegooid omdat zijn ademhalingsapparaat de opnametoestellen stoorde (de rest van het script werd ingesproken door acteur Doug Abrahams).