Brandweeradjudant Julien Dero begon maandag aan zijn allerlaatste werkdag bij de brandweer. Na een carrière van veertig jaar was een passend afscheid zeker op zijn plaats. De brandweerlui van ploeg B, waar Dero jarenlang aan het hoofd van stond, verrasten hem 's morgens door hem thuis op te pikken met enkele brandweervoertuigen. Op de binnenplaats van de kazerne in Buizingen trakteerden de collega's van de afgaande wacht hem op een indrukwekkend watergordijn.

Een zichtbaar geëmotioneerde Dero had het niet zien aankomen. “Ik had verwacht dat de mannen tijdens de dag iets zouden doen”, zegt hij. “Toen ik 's morgens een sirene hoorde in mijn straat, had ik niet door dat het voor mij was. Tot de rolluiken opengingen.”

In al die jaren heeft Dero heel wat meegemaakt. “Toen in november 2010 het kanaal overstroomde, ben ik 58 uur wakker geweest. Zware branden waren er natuurlijk ook. Onder meer een brand in Heikruis in 2004, waar de twee dood teruggevonden bewoners uiteindelijk vermoord bleken, is me bijgebleven”, zegt Dero. “Mensen uit een brandende woning redden, dat heb ik niet meegemaakt. Dieren wel, een papegaai bijvoorbeeld. Nog niet helemaal aangekleed was ik toen dat huis binnen gegaan, en ik heb het beestje naar buiten kunnen halen. Helemaal zwart van de roet, maar hij is er wel doorgekomen. Soms wordt er niet zoveel belang gehecht aan de dood van een dier tijdens een brand. Maar voor mensen die het door de brand al emotioneel moeilijk hebben, betekent een overleden huisdier een extra klap.”