Ondergetekende was er al die jaren geleden live bij, toen Xavi werd uitgezwaaid door Camp Nou. Begeleid door sonnetten aan supportersgezangen en een optocht van familieleden van de ploegmakkers nam Xavi afscheid. Op de perstribune huilden journalisten. Ikzelf ook. Die match tegen Deportivo La Coruna in mei 2015 was immers tevens het debuut van Thomas Vermaelen. Na een jaar blessureleed. Je zou voor minder emotioneel worden.

Nood aan identiteit

Barcelona snakte opnieuw naar zo’n emotioneel moment. Al maanden. Het vertrek van Lionel Messi, de tegenvallende resultaten, de financiële malaise, de matige inkomende transfers en het net binnengelopen nieuws dat Sergio Agüero door hartproblemen waarschijnlijk een punt zet achter zijn carrière, hadden de Blaugrana klein gemaakt. Wat ooit de trots van het wereldvoetbal was, was nu het lachertje. En erger: de identiteit die Barcelona ooit zo groot had gemaakt, was weg. Zonde. Doodjammer.

Enter Xavi. Hij die in 2015 mee het einde van een dynastie in gang zette, werd enkele weken geleden teruggehaald met de bedoeling mirakels te verrichten. Het liefst al in de derby tegen Espanyol. Ijdele hoop. Xavi bracht in zijn debuutwedstrijd wel wat flarden van het oude Barcelona terug - hij herintroduceerde een voetbal met veel balbezit, veel passing en veel diepgang - echt flitsend was hetgeen de Catalanen op de mat brachten nog niet.

Veel jong geweld

Wel leuk: de vele jonge talenten die speelminuten kregen. Nico Gonzalez (19), Yusuf Demir (18) en Gavi (17) kende u al, Ilias Akhomach (17) nog niet. De flankaanvaller werd door Xavi meteen in de basis gedropt. Zijn vervanger Abde Ezzalzouli (19) - die inviel aan de rust - was ook nog maar toe aan zijn derde invalbeurt voor de hoofdmacht van Barcelona. Veel jeugd en veel toekomst dus. Maar dat levert niet zomaar punten op.

Op zo’n moment is wat hulp van buitenaf altijd goed. Zoals een goedkope penalty in jouw voordeel gefloten krijgen. Iets na rust werd Memphis Depay neergehaald in de zestien. Strafschop. Het type elfmeter dat niet herroepen wordt door de VAR als hij wel gefloten wordt en niet herroepen wordt door de VAR als hij niet gefloten wordt. Lichtjes. Maar daarom niet minder echt. Memphis zette zichzelf achter de bal en zorgde voor het eerste doelpunt in het tijdperk-Xavi.

Espanyol raakt twee keer de paal

Eentje dat meteen voldoende bleek te zijn voor de zege. Maar niet zonder moeite. Helemaal niet. Frenkie De Jong zag nog wel een doelpunt afgekeurd worden en Abde speelde zich een leuke kans bij elkaar, Espanyol bleek naar het einde van de match toe razend gevaarlijk te zijn. Een paar prikjes, gevolgd door een vrije trap tegen de paal, een dot van een kopbalkans van oude bekende Landry Dimata die onbegrijpelijk naast buffelde en een nieuwe kopbal van ploegmakker Raul de Tomas die de paal trof. Xavi keek, veegde het zweet van zijn voorhoofd en zag dat hij het overleefd had. Zijn Barcelona flitst nog niet, maar zijn dynastie is met een zege en een herwonnen top zes-plek in La Liga wel goed gestart. En dat is voorlopig voldoende.