Rob de Nijs geeft allerlaatste optreden: een terugblik op zijn carrière in zes archieffragmenten

Rob de Nijs zette zijn eerste stappen als zanger in de jaren 60, in groepjes zoals Robby and The Apron Strings en Rob de Nijs en de Lords. In 1963 scoorde hij een hit met “Ritme van de regen”. Heel even lag heel Nederland aan zijn voeten, maar hij kon het succes niet volhouden.

Twintig jaar later vertelt hij over deze periode bij Mike Verdrengh in het programma “Met Mike in zee”. Hij kon toen amper rondkomen en maakte overal schulden. "Iedereen denkt nog dat je puissant rijk bent, maar ik had dus geen rooie duit."

Het is dankzij zijn rol in de kinderserie “Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer?” dat hij zich in de jaren 70 weer in de kijker kan werken. Zijn platenmaatschappij koppelt hem aan Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh die songs voor hem gaan schrijven. Met “Dag zuster Ursula” en “Malle Babbe” scoort hij in de jaren 70 weer hits. Hij kiest voor Nederlandstalige songs met inhoud. In de jaren 80 is hij een van de eerste Nederlandse zangers die een theatertournee doet.

Rob de Nijs wou eigenlijk acteur worden, maar hij werd daarbij een paar keer gedwarsboomd door het spleetje tussen zijn tanden. Zo greep hij naast de rol van Pallieter in de gelijknamige film van Roland Verhavert. Zelf beschouwt hij het als een geluksbrenger en hij zal het nooit laten wegdoen. 

In 1986 kan het programma “Terloops” Rob de Nijs drie dagen volgen tijdens een concertreeks in Vlaanderen. Hij is samen op pad met zijn toenmalige vrouw, Belinda Meuldijk, en hun twee zoontjes. "Ze gaan niet altijd mee, maar omdat we nu een paar dagen in Antwerpen blijven, gaan ze lekker mee. Ik zie ze veel te weinig."

Rob de Nijs is bekend van klassiekers zoals “Malle Babbe”, “Alles wat ademt”, “Het werd zomer” en “Zondag”, maar opvallend: geen enkele van deze hits stond op nummer 1 in de hitparade. De enige nummer 1-hit die hij tot nog toe scoorde, zowel in Vlaanderen als in Nederland, is “Banger hart”. In 2000 vertelt hij in “De laatste show” hoe “Alles wat ademt” eigenlijk ook een nummer 1-hit is. 

Begin vorig jaar, toen corona nog ver weg leek, gaf Rob de Nijs een concert in de Elisabethzaal in Antwerpen. Hij heeft dan al Parkinson en doet het concert al zittend. Hij vertelt dat Vlaanderen altijd erg belangrijk is geweest voor zijn carrière. “Het is belangrijk geweest voor de manier waarop ik mijn repertoire gekozen heb. Ik kom hier ook graag en ik hoop hier nog lang te komen”, zegt hij.

De afgelopen decennia trad Rob de Nijs op in talloze concertzalen en theaters in Nederland en Vlaanderen, maar het Sportpaleis was daar nog nooit bij. Hij zal er dus vanavond zowel voor het eerst als voor het laatst op het podium staan.