Van den Brom en Heynen mogen het uitleggen bij Genk-fans na pijnlijke nederlaag op Beerschot: “Hier komen we uit, dat weet ik”

Racing Genk begint met een bijzonder ongemakkelijk gevoel aan de levensbelangrijke week met duels tegen Dinamo Zagreb en Club Brugge. Na een vroege tegengoal beet Genk bijna 90 minuten lang z’n tanden stuk op Beerschot en zo blijft het maar onrustig in en rond de Cegeka Arena. Van den Brom en Heynen moesten het na de match zelfs gaan uitleggen bij de fans.

Uitgerekend de man die de bedrijfszekerheid moest verhogen, Patrik Hrosovsky. Het slotje op de deur, zeg maar. Uitgerekend hij gooide zijn sleutel al na vier minuten te grabbel. Pijnlijk balverlies voor de eigen zestien luidde de vroege voorsprong van Beerschot in. “Een weggeefgoal, maar dat kan gebeuren”, zei Van den Brom. “Ik verwacht van mijn ploeg dat ze onder de druk uit voetballen. Dat kunnen we ook en dat hebben we na die goal getoond. We hadden hier 73% balbezit. Alleen win je daarmee geen wedstrijden.”

Met die voorsprong was de missie geslaagd voor de jongens van het Kiel. Een vroege voorsprong en dan lekker achteroverleunen. Genk herstelde zich snel van de opdoffer en ging met snel en verzorgd voetbal op zoek naar de gelijkmaker. Paintsil, Ito, Onuachu, Thorstvedt, allemaal kregen ze nog voor de rust de kans om Genk minstens op gelijke hoogte te brengen.

Paintsil had pech dat zijn knal onder de billen van Vanhamel bleef plakken. U hoort het, de Ghanees behoudt voorlopig de voorkeur op Bongonda bij John van den Brom. Tien minuten ver in de tweede helft gooide Van den Brom Théo toch in de strijd. Op zoek naar wat ‘vrijheid blijheid’ om de vlam in de pan te doen slaan - Théo, waar was je? Thorstvedt miste nog koelbloedigheid om van dichtbij af te werken nadat Onuachu slim had teruggelegd met de kop. Paintsil kreeg nog een goede kans op slag van rust. Heynen stuurde hem diep, maar Vanhamel verkleinde zijn hoek net voldoende om de gelijkmaker te voorkomen. Kansen genoeg dus voor Genk. “Het lukte niet omdat we niet secuur waren in de laatste pass”, zuchtte Van den Brom. “We hadden ook pech in de afwerking en we hadden een doelman tegenover ons die onmogelijke ballen pakte.”

Vanhamel pakte alles. Onuachu was er nog eens dicht bij, zowel met het hoofd als met de voet. Telkens bleef alles aan die zwarte handschoenen van Vanhamel kleven. Het was stilaan vrouwen en kinderen eerst bij Beerschot. Vechten met het mes tussen de tanden, naar het beeld van hun Argentijnse coach Javier Torrente. Hij kreeg na een opstootje met Boucaut zelfs rood. Sterke karakters op de bank, dat hebben onze scheidsrechters niet graag, hoor. Voetballend was het - op Caicedo na - niet geweldig bij de thuisploeg. Maar er was strijd op het Kiel, de onverbiddelijke wil om te winnen. Dat is wat telt in de situatie waarin de Ratten zich bevinden. Noubissi kwam een teen tekort om de 2-0 binnen te duwen en Vaca trof de paal. Vanhamel hield Onuachu aan de andere kant nog maar eens van een doelpunt. Man van de match Caicedo legde de match in de tweede helft in een beslissende plooi.

Bij het verlaten van het veld verweten de Genkse fans hun ploeg te weinig ‘bloed, zweet en tranen’. “Maar daar ben ik het niet mee eens”, zei Van den Brom, die de woedende fans trotseerde en net als kapitein Bryan Heynen de dialoog aanging. “Na Cercle kon ik mijn jongens veel verwijten. Vandaag niet en dat heb ik onze fanatieke fans uitgelegd. We lieten mooie dingen zien. De intensiteit en mentaliteit waren ook goed. Wij komen hieruit, dat weet ik. Het feit dat we zoveel blijven creëren, is voor mij belangrijk. Hopelijk valt het snel een keertje onze kant op.” Dat zal moeten. Genk verliest voor de tweede keer in evenveel jaar op Beerschot. De 5-2 vorig jaar kostte Hannes Wolf destijds de kop, toen was de situatie uitzichtloos. Dat is ze nu niet, maar daar kan ze wel snel naar evolueren.