Beweging.net, het vroegere ACW, pocht luidop hoe ze als belangenorganisatie werkt en overal “haar parlementsleden” en cabinetards heeft. En hoe ze nu zal verbreden naar Groen en Vooruit.

• Wie steen en been klaagt over de particratie in België, moet tegelijk toch ook nog even naar de verzuiling kijken. Vandaag geeft Peter Wouters, voorzitter van Beweging.net, het vroegere ACW, inzage in hoe hij vanuit de coulissen op de politiek duwt. Interessant, want daarbij toont zijn zuil zich als een onvervalste powerbroker, die daar blijkbaar ook graag over pocht.
• “Steun zoeken voor de politieke ideeën die ontstaan in onze organisatie, bij zoveel mogelijk partijen”, zo noemt Peeters het zelf in Het Laatste Nieuws. Daarbij bevestigt hij een evolutie die al veel langer speelt: hij wil niet meer exclusief met CD&V werken, maar ook invloed uitoefenen op Vooruit en Groen.
• “We hebben onze studiedienst meer dan verdubbeld en meer mensen toegevoegd aan de parlementaire medewerkers, zodat die goed bevoorraad zijn met dossiers die op onze studiedienst zijn uitgewerkt. Sinds deze zomer zorgen we er ook voor dat onze parlementsleden een lokaal netwerk krijgen dat hen ondersteunt”, zo stelt Wouters.
• Die ‘onze parlementsleden’ als terminologie, die Wouters hanteert, is daarbij veelzeggend: binnen de Kamerfractie van CD&V bijvoorbeeld, is een overgrote meerderheid van de Kamerleden begunstigd met een stempel van Beweging.net, onder meer fractieleider Servais Verherstraeten (CD&V). En bijvoorbeeld zowel vicepremier Vincent Van Peteghem (CD&V) als viceminister-president Hilde Crevits (CD&V) zijn expliciet ook ACW’ers. De kabinetschef van de vicepremier federaal, al jaren vaste man Eddy Peeters, heeft een stevig etiket van de beweging op zich.
• “We hebben daar wel in geïnvesteerd, omdat we hen de laatste jaren te weinig ondersteund hebben. In ruil daarvoor hopen wij natuurlijk dat de gedachten die met hen gedeeld worden ook meegenomen worden naar de andere tafels”, zo stelt Wouters.
• Die ontkent tegelijk dat zijn beweging een machtsfactor is bij CD&V. “Wij hebben nog nooit een machtsspel gespeeld binnen CD&V. Of misschien één keer, toen het kartel met N-VA gesprongen is. Maar verder heb ik daar geen weet van en dat is ook niet de bedoeling.”
• Dat Wouters zoiets durft te beweren, is een beetje zoals het zonlicht ontkennen. Waarnemers die de interne werking van CD&V volgen, weten hoeveel de zuil weegt bij de lijstvorming, inhoudelijk bij regeringsbeslissingen en zelfs bij regeringsvorming.
• In één dossier woog Beweging.net overigens gigantisch: Arco. Die financiële poot van de beweging ging ten onder toen Dexia implodeerde, en CD&V liep zich de benen van onder het lijf om toch maar een compensatie te krijgen voor de gedupeerden, 800.000 coöperanten. Die kwam er nooit.
• Overigens moet Wouters dat even later in zijn gesprek met Het Laatste Nieuws toegeven dat zijn Beweging.net wel degelijk meespeelt bij lijstvorming binnen CD&V: “Ik weet inderdaad ook dat er op sommige plaatsen gezegd is: ‘Het zou toch niet slecht zijn als die tweede plaats door iemand van ons ingevuld kon worden. We zullen dan nog wel laten weten wie het wordt.’ Dat vind ik zelf niet de goede manier. Nu hebben we de afspraak: mensen die goed zijn, moeten kunnen doordringen tot de top van de partij. Bij anderen stopt dat.” Hoe de definitie ‘goed’ dan wordt ingevuld voor individuele politici met ambities bij CD&V, dat lijkt straks dan het enigma van de Wetstraat te worden.
• Meteen is met het formaliseren van de banden met Groen en Vooruit, door het ook officieel in teksten te gieten, een brug overgestoken voor Beweging.net. De essentiële vraag is daarbij voor CD&V en zeker de niet-ACW’ers in de partij dan wel wat de rol van Beweging.net nog moet zijn: zowel invloed uitoefenen bij andere progressieve partijen, en wie weet zelfs daar ook cabinetards sturen, én tegelijk nog de lijsten samenstellen en ministers eisen bij CD&V, hoe lang is dat houdbaar?