Op zoek naar een stukje clubgeschiedenis, dat was het doel voor OHL in het Kuipje. De weg naar dat doel bleek wel al gauw langs een andere route te lopen dan verwacht. Na een dik kwartier kreeg de wedstrijd een verrassende wending: Mercier en Mabea gingen even neus aan neus staan en scheidsrechter Smet stelde zich extreem streng op door voor beiden rood te trekken. Mercier maakte nog een beweging die je met slechte wil als kopstoot zou kunnen interpreteren, Mabea leek al helemaal weinig verkeerd te doen. Als het Bondsparket in de fout van Mercier effectief een kopstoot ziet, riskeert hij drie of vier weken schorsing en heeft OHL een groot probleem.

De bezoekers waren van slag na de uitsluiting van hun kapitein en spelverdeler, en daar profiteerde Westerlo van. Remmer kreeg alle ruime om aan te leggen en ranselde de 1-0 met een stevige streep tegen de netten van buiten de zestien. OHL wist nauwelijks een antwoord te formuleren, al kwamen Schrijvers en Tamari wel in de buurt met afstandsschoten.

Marc Brys greep in bij de rust en haalde De Sart en Rezaei naar de kant voor Maertens en Kaba. Maertens zorgde meteen voor gevaar en kreeg een reuzekans op de gelijkmaker, maar besloot hoog over. OHL was wel een stuk scherper dan voor de pauze en na tien minuten leverde dat ook wat op: De Norre slalomde door de Westelse defensie en trapte zelf de 1-1 in doel vanop de rand van de baklijn.

Clubhistorie

De betere periode van de Leuvenaars bleef niet duren. Op het uur kwam Westerlo opnieuw in de wedstrijd. Eerst trapte invaller Foster voorlangs, daarna kopte Chakla dramatisch weg bij OHL. Hij bracht de bal pal in het centrum, Bernat moest maar oprapen en de 2-1 tegen de netten schuiven. De bezoekers wisten niet meer waar ze het hadden en de Kemphanen leken er los overheen te lopen, maar zagen twee doelpunten terecht afgevlagd worden waren dus nog altijd niet zeker van de zege.

Op een moment dat OHL nog nauwelijks iets klaarmaakte speelde invaller Kaba heel handig terug op Schrijvers, die de gelijkmaker staalhard binnen joeg in de 89e minuut. Het leken verlengingen te worden, maar dat was buiten Maertens gerekend. Hij wandelde diep in de blessuretijd los door de Westerlo-defensie en mikte de 2-3 koeltjes voorbij Van Langendonck. En zo schrijven de Leuvenaars met dank aan een zinderend slot toch een beetje clubhistorie.