Eugène Haesaerts tussen Sabine en Claude Sontag, die de zaak binnenkort overnemen. — © Jeroen Hanselaer
Ciro’s door Gault&Millau uitgeroepen tot Brasserie van het Jaar: “Een schone fin de carrière”
“Wat een afsluiter, wie had dat kunnen denken”, zegt Eugène Haesaerts van Ciro’s. “Dat is de mooiste carrièreprijs die ik maar kon wensen. Dit is echt onverwacht.”
“Amai.” Eugène, de Gène, moet er efkes voor gaan zitten. “Een schone fin de carrière is dat. Ineens is twaalf jaar Ciro’s ook voorbijgevlogen. Maar ja, tijd vliegt als ’t plezant is.”
“Hoe zijn ze tot deze prijs gekomen?”, vraagt hij zich luidop af, “door de authenticiteit?” Omdat iedereen zich hier welkom voelt, probeer ik. “Ja, dat is”, zegt hij. “We hebben dat geluk dat bij ons één van de rijkste mensen van het land naast iemand kan zitten die het geld voor zijn steak heeft opgespaard. Die twee lachen en zwanzen met elkaar en ik geniet daarvan. Voor mij is dat de zoölogie, de mengeling van welstellenden en mensen van heel bescheiden komaf, van links en rechts. Je kan hier buitengaan met een rekening van 28 euro of een van 200 euro per kop. Al moet je daar goed uw best voor doen. Maar vorige week nog is het gebeurd, al kenden die hun naam niet meer.”
Kwinkslag
Het heeft ook te maken met de sfeer in de zaal. “Dat klopt ook wel. Gaan eten is meer dan voeding, het is ambiance. En dat is zeker zo belangrijk. Daarom tracht ik veel op te lossen of te ontmijnen met een kwinkslag. Zoals die ene die een goed doorbakken filet pur vroeg. Ik suggereerde nog veel pepersaus erbij: dan zou hij het vlees helemaal niet proeven. Lachen, toch?”
Een andere keer bracht hij een dame die stopsmaak in haar wijn proefde een nieuwe fles en een proper glas. Voor haar neus draaide hij theatraal de schroefdop van de fles. Een stopsmaak was dus onmogelijk geweest. “Prachtige anekdote. Maar ik laat mijn klanten altijd in hun waardigheid. Ik discussieer niet, breng de fles weg en in het slechtste geval neem ik hem mee naar huis.”
“Dan krijg ik slechte wijn” lacht zijn echtgenote Lieve. “Neen, ik zwans maar. Ik ben heel blij dat hij heeft beloofd te stoppen.”
Zoals reeds bekend, staan chef-kok Claude Sontag en zaalverantwoordelijke Sabine Huyssen klaar om de zaak over te nemen. “Sabine is stilaan meer en meer het gezicht van de zaak. Ik moet het loslaten. Ik wilde sowieso geen cirosaurus worden. Bijgevolg zal je mij niet zien schoonmoederen, verre van. Ik zal het wel missen. Ciro’s was de gemakkelijkste zaak van mijn professioneel leven, maar ook de meest veeleisende.”
