Zo goed waren de Belgische tv-makers in 2021: dit waren hun beste programma's

20. Viervoeters (Play 4)

Een programma waarin asielhonden aan een nieuw baasje gekoppeld worden, het lijkt op het eerste gezicht een goedkope poging om het succes dat schattige huisdieren oogsten op social media allerhande naar het televisiescherm te vertalen. Maar dat is buiten Joris Hessels en Dominique Van Malder gerekend. Het duo dat er met Radio Gaga al in slaagde  om bij hun gasten mooie levensverhalen los te weken, zorgt er op geheel eigen wijze voor dat het in Viervoeters eigenlijk niet echt gaat over de honden, maar vooral over hun toekomstige baasjes. (PD)

Te herbekijken op GoPlay.be

19. Kinderen van de migratie (Canvas)

De makers van de Kinderen van-reeksen hebben het zichzelf deze keer moeilijk gemaakt. Met onderwerpen als de Holocaust, de verzetsbeweging of de collaboratie liggen de verhalen die onder je  vel kruipen als het ware voor het grijpen. Bij een veel breder thema als migratie is dat minder het geval. Toch slagen ze er met vaak aangrijpende getuigenissen en heel persoonlijke verhalen in om die abstracte migratie heel tastbaar en concreet te maken. Nog maar eens een demonstratie van hun vakmanschap en alweer een reeks om stil bij te worden. (PD)

Te herbekijken op VRT NU

18. Popquiz (VTM)

De Nederlandse televisiegrootheid Matthijs van Nieuwkerk wou al langer iets in ons land komen doen. Met deze muziekquiz wisten ze hem bij productiehuis Panenka over de grens te lokken. Alleen hadden ze Van  Nieuwkerk niet verteld dat hij zijn plek in de spotlights zou moeten delen met Senne Guns en Laurens ‘Lokko’ Billiet, het tweekoppige huisorkest van Popquiz. De wisselwerking tussen de oude  televisieadel en de nieuwe lichting sterren leverde een heel onderhoudende quiz op, die helaas zijn plek in het zendschema nooit echt vond. (PD)

Te herbekijken op VTM GO

17. Opa (Ketnet)

Mark Uytterhoeven haalde de speelgoedtrolletjes uit zijn Morgen maandag-dagen nog eens boven voor deze reeks lekker onnozele miniatuurtjes. Als almachtige verteller met grappige grijze sik diste hij verhaaltjes op die zowel de Ketnet-ukken als hun ouders deden grijnzen. Noem ons hopeloos infantiel, maar wij kwamen niet bij toen Uytterhoevens popjes een schijnbaar diepgaande discussie over gender plots onderbraken met een genadeloos “Ik moet kaka doen”. Mja, soms was Het Leugenpaleis niet ver weg. (SVS)

Te bekijken op VRT NU en Ketnet

16. Alleen Elvis blijft bestaan (Canvas)

Jazeker, de honderdste aflevering met Stephen Fry als gast schoot naar duizelingwekkende hoogten, wat niet mag verbazen met zo’n droominterviewee. Maar dit geestverruimende praatprogramma gooide ook hoge ogen toen de auteurs Marieke Lucas Rijneveld en Stefan Hertmans aan tafel zaten, of tv-maker Tom Lenaerts. Hulde aan presentator Thomas Vanderveken, een interviewer die prachtig de stiltes durft laten spreken en die bovenal zijn eigen feilbaarheid niet schuwt. De ontroering volgt vanzelf. (SVS)

Te herbekijken op VRT NU

15. Huis gemaakt (VTM)

Akkoord, verbouwingsprogramma’s hebben we de voorbije jaren in alle maten en gewichten gezien. Om dan toch het verschil te maken, komt het erop aan de juiste kandidaten een sloophamer in de handen te stoppen. Daar zijn ze bij Huis gemaakt heel goed in geslaagd. Het ‘beestige’ koppel Harry en Jerina en het piepjonge duo Amber en Kenny bouwden in een mum van tijd een trouwe fanbase op. Dat gaf niet alleen de kijkcijfers maar ook de spaarrekening van de koppels in kwestie een boost. Wanneer kijkers na afloop van een programma spontaan geld inzamelen om de verliezende koppels het huis te geven waar ze volgens hen recht op hebben, dan heb je als programmamaker toch ergens iets goed gedaan. (PD)

Te herbekijken op VTM GO

14. Bake Off Vlaanderen (Play 4)

Het bakprogramma waarbij niet de amateurbakkers maar presentator Wim Opbrouck de show steelt met ludieke, luidruchtige interventies. Bake Off houdt intussen al vijf seizoenen het midden tussen – letterlijk – verrukkelijke televisie waarbij het kwijl u uit de mond loopt en onnozel cabaret. Door de aanwezigheid van Opbrouck durft Bake Off al eens vermoeiend te zijn, maar deze adaptatie van het Britse The Great British Bake Off blijft in de eerste plaats de lekkerste lulkoek op de Vlaamse televisie. Met dank aan juryleden Regula Ysewijn en Herman Van Dender, die zich nu al vijf seizoenen lang als perfecte pispaal laten misbruiken. (ELV)

Te herbekijken op GoPlay.be

13. Pano (Eén)

Bezorgde burgers en politici vielen begin dit jaar uit hun zetel bij de Pano-aflevering over het falen van de contacttracing naar aanleiding van corona, een systeem dat tot vandaag vierkant draait. Het was niet de enige episode die in zere maatschappelijke wonden porde en onze beleidsmakers liet zweten. Het PFOS-schandaal in Zwijndrecht, de buitenlandse invloed op Belgische moskeeën, de ravage in de Waalse Vesdervallei na de overstromingen van vorige zomer: Pano toonde zich ook in 2021 onontbeerlijk. (SVS)

Te bekijken op Eén en te herbekijken op VRT NU

12. De tijd van ons leven (Eén)

Hi My Name is Jonny Polonsky, Over de oceaan en De tijd van ons leven: Otto-Jan Ham is zo’n beetje de rode draad doorheen deze top twintig. Samen met Élodie Ouédraogo viste hij in De tijd van ons leven uit hoe ver hun tijdrijderscapaciteiten reiken. Gelukkig voor de kijkers bleken die eerder beperkt, of toch in vergelijking met doorgewinterde profs. Topsport was het dan misschien niet, maar het leverde wel hoogst amusante en sympathieke tv op. Met dank ook aan oppersoigneur Jeroom. Zelden stal een bijrol zo de show zoals hij dat deed in dit programma. (JDB)

Te herbekijken op VRT NU

11. Charlatan (Canvas)

Le plus beau heeft het slechtste jaar van zijn leven achter de rug, maar dat vertaalt zich gelukkig ook naar dit oprechte portret. Vrij uniek, want Arno Hintjens is er niet de man naar om in zijn kaarten te laten kijken. Bloemen én kransen voor boezemvriend Dominique Deruddere, die de regie op zich nam. Hij geeft het Oostendse rock-’n-rollicoon een eerlijk eerbetoon, dat voor heel wat artiesten pas postuum weggelegd is. Zelf noemde Arno deze reeks ook al zijn testament. Hopelijk is dat voorbarig en weet hij de man met de zeis als een volleerd charlatan nog even om de tuin te leiden. (GVA)

Te herbekijken op VRT NU

10. De Container Cup (Play 4)

De beste zattenonkeltelevisie sinds een mediageile pandemie door onze samenleving walst. Het tweede seizoen moest met nog extremere prestaties en nog onnozeler commentaar niet onderdoen voor het eerste. Pedro Elias en Wesley Sonck scoren extreem hoog op de schaal van Statler en Waldorf, waarbij ze topsporters becommentarieerden die zich onderwerpen aan de meest bedenkelijke zevenkamp in de sportgeschiedenis. Dat leverde iconische televisie op, zoals Sonck die Firmin Crets imiteerde en onophoudelijk golftermen door het luchtruim schoot, terwijl Elias niet vies was van een analyse van iemands zweetreet. (ELV) 

Te herbekijken op GoPlay.be

9. De Kemping (Eén)

Na een korte carrière als Van Echelpoel, koning van de Kempense kolderpop, legde Tijs Vanneste zijn tv-ambities bloot in het uiterst charmante De Kemping, waarin de muzikant-tatoeëerder negen jongeren die om verschillende redenen moeilijk aan een job geraken of die moeilijk kunnen houden, begeleidde bij het opstarten en uitbaten van een camping in Geel. De Kemping was goede, oprechte feelgoodtelevisie waarbij entertainment ondergeschikt was aan empathie, met kersvers tv-gezicht Vanneste als revelatie van het televisiejaar. (ELV)

Te herbekijken op VRT NU

8. De mol (Play 4)

Corona zorgde ervoor dat de mol dit jaar wat dichter bij huis moest saboteren. Het ontbreken van exotische decors inspireerde de makers om qua intriges en spanningsbogen nog een tandje bij te steken. Met succes. Het negende seizoen gaat de geschiedenis in als een van de meest onvoorspelbare seizoenen ooit met een glansrol voor Lennart Driesen, de kandidaat waarin werkelijk niemand een mol zag. Maar de meest meedogenloze mollenstreek was er een van de makers zelf. Die slaagden er in acht afleveringen tijd in hun nietsvermoedende kijkers te doen geloven dat Duitsland een ideale vakantiebestemming is. (PD)

Te herbekijken op GoPlay.be

7. Durf te vragen (Eén)

Een vaste waarde in een zee van onzin, waarbij Siska Schoeters steeds kwieker weet te manoeuvreren tussen haar franke teut en de rol van aimabele interviewer. In een tv-landschap waar de schreeuw naar aandacht luider wordt, is Durf te vragen een zeldzaamheid. Elke week werpt het programma een licht op een groep mensen waar een waas van mysterie rond leeft. Naturisten, protagonisten uit de porno-industrie, mensen in armoede of adoptiekinderen, Durf te vragen is taboedoorbrekend en heeft het hart op de juiste plaats. (ELV)

Te herbekijken op VRT NU

6. Over de oceaan (Play 4)

Sinds Big Brother weten we dat mensen gedurende lange tijd opsluiten op een kleine oppervlakte niet noodzakelijk boeiende televisie oplevert. Om maar te zeggen dat er behoorlijk wat voorbehoud was bij Over de oceaan, een format waarbij zes BV’s in een zeilboot de Atlantische Oceaan oversteken. Zeker omdat er aan boord van zo’n boot, met uitzondering van de occasioneel voorbijzwemmende dolfijn, niet zo heel veel valt te beleven. Maar kijk, zelfs zonder alle opdrachten, eilandraden of eliminaties die er bij reality-tv blijkbaar bij horen, leverde die tocht een leuk, sympathiek en ontspannend programma op. (PD)

Te herbekijken op GoPlay.be

5. FC United (Canvas)

Dit beklijvende drieluik over racisme in het Belgische voetbal zette de spots op open deuren die lang geleden werden ingetrapt, maar nog steeds worden genegeerd. “Oerwoudgeluiden van een hele tribune?”, zo zucht Romelu Lukaku terwijl hij meewarig glimlacht. “Dan spreek je over tienduizend man!” Van de moegetergde spelers over de witte managers en besturen tot de rol van de sportjournalist: FC United serveerde een breedbeeldschets van het probleem, stipte de nuances aan en zette in op voortschrijdend inzicht. (SVS)

Te herbekijken op VRT NU

4. De Columbus (Eén)

“Wim is het soort haardvuur waarbij je onmiddellijk ontdooit”, zei Lieven Scheire over de sympathiekste buschauffeur van dit land. In De Columbus sloot Wim Lybaert vriendschap met bekende Vlamingen en Nederlanders, die op de passagierszetel vaak iets dieper dan gewoonlijk in hun ziel lieten kijken. Niet met vragen die door researchers waren voorgekauwd, maar die ter plekke ingegeven werden door Lybaerts haast kinderlijke verwondering, vertederende pudeur en ontwapenende onschuld. Haardverwarmde en hartverwarmende televisie. (GVA)

Te herbekijken op VRT NU

3. Hi My Name Is Jonny Polonsky (Canvas)

Wat bedoeld was als liefdesbrief aan een jeugdidool werd onbedoeld een rouwbrief waarin Otto-Jan Ham even giftig als poëtisch uit de hoek kwam. Voor zijn documentairefilm Hi My Name Is Jonny Polonsky haalde de tv-persoonlijkheid Jonny Polonsky naar België, de Amerikaanse rocker die tijdens in de jaren 90 één noemenswaardige plaat bij elkaar heeft gerammeld, waarna hij – geleidelijk maar diep – is weggezakt naar de achterkamers van het muzikantenbestaan.

De insteek van de docu is simpel: Polonsky heeft minder uit zijn carrière gehaald dan erin zat. Otto-Jan Ham ondernam daarom een poging tot eerherstel, maar helaas (of eerder: gelukkig) draaide de ontmoeting uit op een pijnlijke polonaise met Polonsky, wat zowel tot prachtige televisie als plaatsvervangende schaamte leidde. Je voelt de spanning tussen de twee toenemen, de frustratie spat ervan af, terwijl het gemoed van Ham dieper zakt dan de diepste zee. Marco Borsato waarschuwt nochtans al langer dat de meeste dromen bedrog zijn.

Hi My Name Is Jonny Polonsky is niet de ode geworden die Otto-Jan Ham in gedachten had. Polonsky bleek geen buitengewoon talent te zijn, maar een buitengewone lul met een sociale handicap. Het heeft wel tot een van de fascinerendste uren televisie van 2021 geleid. Waarvoor dank. (ELV)

Te herbekijken op VRT NU

2. Het leven in kleur (Canvas)

Essentieel, deze documentairereeks van journaliste Karine Claassen over racisme in Vlaanderen. Aan de hand van schrijnende, hartverscheurende getuigenissen ontbloot zij de smerigste vooringenomenheden geworteld in decennialange desinformatie. Want racisme is alive-and-kicking op ons morzeltje grond, mocht u het zich nog afvragen.

Claassens kracht ligt niet alleen bij haar persoonlijke betrokkenheid - ze vraagt zich af hoe zij haar op dat moment ongeboren zoontje kan wapenen tegen racisme - maar ook in een haast wanhopige zoektocht naar antwoorden. Dat zij nu en dan breekt bij de uitzichtloosheid die haar interviewees onderstrepen, voelt aan als een dolk in het hart. Die wanhoop wordt gaandeweg op de spits gedreven. Professor Olivia U. Rutazibwa heeft het er over de “cyclische, rituele verbazing” waarmee we eindelijk komaf moeten maken, omdat die als een afleidingsmanoeuvre werkt.

“Kijk ons hier nu, twee bruine mensen die praten over racisme”, zegt Mounir Hathout in de slotaflevering. “De mensen zeggen wellicht ‘Ah ja, het moet toch lastig zijn’, en morgen zijn ze het weer vergeten.” Het zou een doodzonde zijn indien deze uitmuntende reeks niet wordt aangewend om een bewustzijnsverandering mee aan te zwengelen. Verplichte kost voor scholen en jongerenorganisaties, lijkt ons. (SVS)

Te herbekijken op VRT NU

1. Het Scheldepeloton (Canvas)

Sportdocumentaires, hoe goed gemaakt ook, hebben één groot nadeel: ze zijn enkel leuk kijkvoer voor wie sowieso al gepassioneerd is door de sport in kwestie. Slechts heel af en toe zit er een exemplaar tussen dat dat weet te overstijgen. Het Scheldepeloton is er zo een.

De reeks vertelt het verhaal van Wouter Weylandt, Iljo Keisse, Dimitri De Fauw, Kurt Hovelijnck en Bert De Backer. Vijf coureurs die elkaar tijdens hun trainingstochten langs de Schelde leren kennen. Stuk voor stuk ambitieuze jongens die allemaal dromen van (veel) meer. Die dromen lijken waarheid te gaan worden, tot het noodlot een paar keer mee komt fietsen. Er wordt gevallen en weer opgestaan, maar de wonden die zijn geslagen helen nooit meer helemaal.

Een reeks over koers dus, die daarnaast nog zoveel meer vertelt. Er wordt niet alleen ingezoomd op de prestaties van de renners. Ook de offers die familie en vrienden daarvoor moeten brengen, komen aan bod. Er is niet enkel oog voor sportieve hoogtepunten, de persoonlijke dieptepunten krijgen minstens zoveel aandacht. Het Scheldepeloton is een reeks over vriendschap, over het leven en alles wat daarbij komt kijken. Net dat zorgt ervoor dat je met open mond en waterige ogen zit te kijken. Ook al ken je het verschil niet tussen een knecht en een kopman en kun je de Koppenberg niet van de Alpe d’Huez onderscheiden. (PD)

Te herbekijken op VRT NU