‘Je helemaal aanvaard voelen is zeer empowering’: Hilde Sabbe en Stijn Coenen reageren op Dyab Abou Jahjah

‘Kunnen zijn wie je bent, geeft je de kracht om grenzen te verleggen’

Dyab Abou Jahjah pleit in een opiniestuk in De Morgen van 16/12 voor structurele solidariteit om mensen kansen te geven. Daarin heeft hij natuurlijk overschot van gelijk. Om zijn punt te maken gaat hij echter wel heel kort door de bocht. Als directeur van ‘de warmste hogeschool van Vlaanderen’ – ik ben uiteraard een béétje bevooroordeeld – voel ik me aangesproken door de vraagtekens die hij zet bij de boodschap van De Warmste Week: kunnen zijn wie je bent. Zeker als hij in één beweging een hele generatie, waartoe ook onze studenten behoren, neerzet als versnipperd, individualistisch en identitair.

Ja, stevige maatregelen zijn nodig om armoede te doorbreken, om leerkansen te kunnen grijpen, inclusief prikkels om bepaalde gedragspatronen te veranderen. Maar het argument dat kunnen zijn wie je bent zou neerkomen op “in je comfortzone” blijven, opgesloten in een eng individualisme of verstard wereldbeeld, snijdt geen hout. Zegt deze boomer tegen de andere: je hebt niet begrepen wat de échte betekenis is van deze Warmste Week.

De samenleving verwacht veel. Van iedereen en misschien nog het meest van jongeren. Er moet veel, er mag steeds minder. De lat ligt almaar hoger. En de sociale media houden gretig de druk op de ketel. Comfortzone? Eerlijk, volgens mij kennen veel jongeren die niet. En daar maak ik me zorgen over.

Net in de fase van het leven waarin je op zoek bent naar jezelf, naar wie je bent, worden jongeren geconfronteerd met heel veel vakjes, hokjes, etiketten. Meteen met de handleiding erbij: dat is goed, dat is fout, jij hoort erbij, jij niet … Jezelf ontdekken is een hindernissenparcours met veel onzekerheid.

Daarom: ik gun onze studenten, en bij uitbreiding: iedereen, van harte de comfortzone waar Abou Jahjah zo voor huivert. Een plek waar je kunt worden wie je bent. Want dat – en dat is de echte boodschap van De Warmste Week - geeft je de moed om grenzen te verleggen, te leren, je leven in eigen handen te nemen. Het zet je in je kracht, zodat je de dialoog kunt aangaan, elkaar kunt optillen en beter maken.

Daarvan zie ik elke dag in onze hogeschool de mooiste voorbeelden: hoe studenten – en ook collega’s – net dankzij die comfortzone durven uitkomen voor wie ze zijn en net die stap verder willen én durven zetten, omdat ze zich aanvaard voelen door hun omgeving. En daarom is Thomas More fiere partner van De Warmste Week 2021. Want ge moogt bij ons uzelf zijn als geen ander.

Stijn Coenen, Algemeen directeur Thomas More

‘Je volkomen aanvaard voelen is net zeer empowering’

Zoals meestal als ik iets van je lees, Dyab, zat ik instemmend te knikken bij je bedenkingen over De Warmste Week, dat kunstmatig aangeblazen kampvuur van goede bedoelingen waarvan de gensters vervolgens op de koude steen van de realiteit vallen. Maar na enkele alinea’s wordt het moeilijk mijn vroegere strijdmakker te volgen.

Ik weet onderhand dat je het hele debat over identiteit ondergeschikt vindt aan waar het volgens jou écht om gaat: sociale ongelijkheid, armoede, uitsluiting. Dat die zaken dringend structureel moeten aangepakt worden: daarover zijn we het nog altijd roerend eens. Maar anders dan jij vind ik dat de strijd om zelfacceptatie, ‘jezelf kunnen zijn’ dat voormelde streven niet onderuit haalt, maar zelfs versterkt.

Volkomen jezelf kunnen zijn, ongehinderd door afkeurende of veroordelende blikken, is het krachtigste middel tegen discriminatie, en het begin van elk succesverhaal. Je leert, zo lees ik, je leerlingen dat ze moeten geloven in het vermogen zichzelf te ontwikkelen, betere mensen te worden en te strijden voor betere omstandigheden.

Welnu, ik geloof oprecht dat je leven makkelijker wordt als je niet op te veel fronten tegelijk strijd moet leveren. Stel, je groeit op in een achtergestelde buurt, een kansarm milieu, en je worstelt tegelijkertijd met genderissues. Of je vraagt je voortdurend af: val ik nu op jongens of meisjes? Daar kan behoorlijk wat energie in kruipen, in dat geworstel, energie die je – en daar zijn we het over eens – beter kan gebruiken om te studeren en vooruit te komen in het leven.

Je leerlingen hebben geen behoefte aan iemand die slachtofferschap komt bijbrengen, zeg je, maar wie heeft het hier over slachtofferschap? Je volkomen aanvaard voelen is net zeer empowering, het krachtigste gevoel dat je kunt hebben. Wie goed in zijn vel zit, kan bergen verzetten.

Want ja, ik ben het met je eens dat betutteling niks uithaalt, en dat mensen zichzelf moeten kunnen uitdagen en overstijgen. Maar begin daar eens aan als je depressief bent of volkomen in de war? Dan heb je echt wel iets aan psychologische hulp die je terugbrengt tot de beste versie van jezelf, de versie die zichzelf kan uitdagen en niet verlamd wordt door twijfel of angst.

Het is dus niet omdat ik de degens met je kruis dat we met getrokken zwaarden tegenover elkaar staan, Dyab. We willen allebei een inclusievere samenleving. Aandacht voor het individu is daartoe een vereiste, geen hinderpaal. En ik wens je een warme kerst.

Hilde Sabbe, Brussels Parlementslid namens one.brussels.