Vanaf schooljaar 2022-2023 meer scholen voor buitengewoon onderwijs mogelijk

Het buitengewoon onderwijs is opgedeeld in 8 types. Al meer dan 30 jaar geldt de regel dat elke nieuwe school voor buitengewoon onderwijs minstens twee verschillende types moet aanbieden. Die regel moest er voor zorgen dat er voor élk type genoeg aanbod was, maar in de praktijk heeft het net het omgekeerde effect: initiatiefnemers die aanbod willen creëren voor 1 type bergen hun plannen weer op omdat het niet lukt om 2 types te organiseren. Minister Weyts maakt nu een einde aan het decenniaoude beperking.

 Nieuwe scholen voor leerlingen met een ernstige mentale beperking (type 2) of leerlingen met gedragsproblemen of emotionele problemen (type 3) kunnen worden opgericht in alle regio's met een capaciteitstekort voor die types. Hier is de vraag dan ook het grootst naar. Nieuwe scholen voor leerlingen met specifieke onderwijsbehoeften (type basisaanbod), leerlingen met lichamelijke beperkingen (type 4), leerlingen met een visuele beperking (type 6), leerlingen met een auditieve beperking (type 7) of leerlingen met een autismespectrumstoornis (type 9) kunnen worden opgericht op alle plaatsen waar er binnen een straal van 25 kilometer nog geen aanbod is voor dit type.

Deze gerichte ingreep moet aarzelende initiatiefnemers over de streep trekken en leiden tot meer plaatsen in het buitengewoon onderwijs. "Het buitengewoon onderwijs biedt gespecialiseerde zorg aan kwetsbare leerlingen, maar in sommige streken is het aanbod schaars. Leerlingen moeten dan lange afstanden overbruggen naar een school die focust op hun noden", zegt Weyts.

 De beslissing past in een breder beleid voor meer buitengewoon onderwijs. Sinds de start van deze regeerperiode is het aantal plaatsen in het buitengewoon onderwijs gestegen van ongeveer 47.000 naar 51.000.

 Vlaams parlementslid Johan Danen (Groen) vraagt zich af of Vlaanderen daar wel op zit te wachten. “Nu al lopen nergens in Europa zoveel kinderen school in het Buitengewoon Onderwijs dan in Vlaanderen”, zegt hij. Hij vindt het dan ook “jammer dat het discours hierrond steeds uitgaat van problemen en knelpunten in plaats van oplossingen en kansen en van meer plaatsen in het buitengewoon onderwijs in plaats van meer integratie in het reguliere onderwijs”. Hij roept op om bij de verdere uitwerking van het decreet leersteun meer in te zetten op “het versterken van wat wel goed loopt op dit vlak in het reguliere onderwijs.”