Tussen 1563 en 1736 werden in Schotland naar schatting 3.837 mensen - waarvan 84% vrouwen - schuldig bevonden aan hekserij voor een heel gevarieerde lijst van misdrijven. Van het vervloeken van de schepen van de koning over veranderen in een uil of een hond om met de duivel te gaan praten tot het veroorzaken van katers: door de satanische paniek die er toen heerste, was de vrees voor heksen zo groot dat ze massaal voor de rechter moesten verschijnen. Dat resulteerde in vijf “grote Schotse heksenjachten” en een hele reeks van rechtszaken. Twee derde van de veroordeelden volgens de Witchcraft Act werd op de brandstapel gegooid en zo geëxecuteerd.

De eerste heksenjachten kwamen er nadat James VI van Schotland - later James I van Engeland en Ierland - geloofde dat heksen zijn Deense bruid viseerden door stormen op te wekken om zijn schepen te doen zinken waarmee zij naar Schotland zou komen. Een van de veroordeelden toen was Geillis Duncan, een naam die zeker een belletje doet rinkelen bij Outlander-kijkers, die na gefolterd te zijn bekende dat zij de duivel had ontmoet om een vloek uit te spreken over de schepen. Een ander voorbeeld is Agnes Sampson, die bekende dat 200 vrouwen een toespraak van de duivel in North Berwick hadden bijgewoond op Halloween. Die had hen verteld hoe de koning vermoord zou worden.

Drie eeuwen later krijgen al die veroordeelden een officieel pardon. Daar heeft de groepering Witches of Scotland twee jaar lang voor geijverd, en de wet die daartoe moet leiden zal goedgekeurd worden door de regering van Nicola Sturgeon. Dat melden Britse media. “Die mensen waren niet schuldig aan die feiten, dus ze verdienen dat pardon”, zei Claire Mitchell, het hoofd van de campagne.