Deze vrouwen kozen voor een thuisbevalling: ‘Ik lag ’s nachts wakker van het idee in het ziekenhuis te bevallen’

H.H. (31): ‘Ik voelde me meer patiënt dan mens’

“Mijn eerste kindje werd geboren in het ziekenhuis, mijn tweede en derde kindje werden thuis geboren. De geboorte van mijn oudste kindje in het ziekenhuis was heel anders. Het was te medisch, ik voelde me meer patiënt dan mens. Ik kreeg niet de tijd om mijn lichaam te volgen en alles gewoon zijn gang te laten gaan. Er werd bijvoorbeeld gezegd: ‘het zal pas voor morgenmiddag zijn’, terwijl ik in een heuse weeënstorm zat.”

“De coronacrisis versterkte de keuze om opnieuw thuis te bevallen. Ik hoorde van verschillende vrouwen die rond dezelfde periode, in 2020, net toen ik moesten bevallen, dat ze in het ziekenhuis een mondmasker moesten dragen. Dat was voor mij echt geen optie.”

“Thuis bevallen is in het algemeen ook gewoon fijner. Ik kwam geweldige vroedvrouwen tegen die me enorm begeleid hebben in het proces, net zoals mijn echtgenoot. Het waren prachtige ervaringen. Ik denk steeds: ‘Mijn lichaam heeft dit helemaal zelf gedaan’. Niemand bemoeide zich thuis met mijn bevallingen en dat voelt heel krachtig aan. Een thuisbevalling is heel empowerend.”

Myrthe van Wijk (34): ‘In het ziekenhuis kon mijn zoontje niet op bezoek komen’

“Ik ben in mei 2021 bevallen. Dat was de periode dat de coronamaatregelen op en af gingen. Elke week waren de regels toen precies anders. Voor mijn eerste bevalling koos ik bewust om te bevallen in een ziekenhuis onder de begeleiding van een zelfstandige vroedvrouw. Een bevalling in het ziekenhuis wordt te snel gemedicaliseerd, vind ik. Een zelfstandige vroedvrouw volgt meer het ritme van het kind en de mama, en dat vind ik een grote meerwaarde.”

“Corona heeft er voor mij voor gezorgd dat thuis bevallen zeker de voorkeur kreeg. Als ik niet thuis zou bevallen in die periode zou dat in mijn geval betekend hebben dat mijn zoontje van vijf jaar niet op bezoek had mogen komen in het ziekenhuis. Dat vonden wij als ouders wel een wrede beslissing. Bovendien: het idee dat er gevraagd zou worden om met een mondkapje te bevallen, vond ik echt ongehoord. Het is de hevigste strijd die je ooit levert, het is als vragen aan een atleet om zijn marathon te lopen met een mondmasker. Ze hadden me enigszins wel gerustgesteld door te zeggen dat ik in het ziekenhuis een coronatest zou moeten doen, en als die negatief zou zijn, dan kon ik gewoon bevallen. Maar als die test in het ziekenhuis positief zou zijn, dan zouden er allerlei extra maatregelen bijkomen. Bijvoorbeeld bevallen met een extra gelaatsscherm en speciale schorten. Dat had ook betekend dat ons kindje niet bij mij op de kamer zou mogen liggen. Ook mijn man en de vroedvrouwen, mijn steun en toeverlaat, zouden dan met mondkapjes moeten toekijken hoe ik zou bevallen. Daar alleen al zag ik tegenop en gaf me een hele hoop stress en twijfels.”

“Ik heb de keuze om thuis te bevallen wel tot het laatste moment open gelaten, en het goed besproken met mijn man en de vroedvrouwen. Een thuisbevalling kan ook enkel maar bij gunstige omstandigheden. Maar uiteindelijk ben ik dus thuis bevallen. Dat was zoveel intiemer. Mijn man had een veel actievere rol dan in het ziekenhuis, wat echt fijn was. De vroedvrouwen gaven ons na de geboorte ook even rust, zodat we konden bonden met ons kindje. En op het eind van de dag lag ik samen met ons dochtertje en mijn man gezellig in bed en aten we sushi, in plaats van boterhammen met fabriekskaas. Dat is heel wat anders dan in het ziekenhuis. In je eigen omgeving voel je je meer geborgen en rustiger, en kan je de geboorte als gezinsmoment beleven. Het moment dat ons zoontje zijn zusje ontmoette was dan ook een magisch en intiem moment.”

Michou De Borger (31): ‘Ik lag er ‘s nachts van wakker’

“Ik ben bevallen op 28 maart 2021 van onze derde dochter. Ik had vooral veel angst om in het ziekenhuis te bevallen, daarom koos ik ook nu weer voor een thuisbevalling. Corona heeft die angst zeker versterkt. Ik heb me wel geïnformeerd over een ziekenhuisbevalling in tijden van corona, en ik moet zeggen dat ik daar echt van heb wakker gelegen.”

“Zo zou ik me moeten laten testen op corona als ik het ziekenhuis zou binnengaan, en als mijn kindje positief zou testen, zou ze niet bij mij mogen blijven. Ook mijn echtgenoot zou er niet bij mogen zijn als hij positief had getest.  Rechtstreeks borstvoeding geven zou wegens risico op besmetting bovendien ook niet mogelijk zijn. Mama’s kunnen melk afkolven en de melk in een flesje geven met beschermende kledij aan en dat leek mij echt pure horror.”

“Er zijn sowieso veel voordelen aan thuis bevallen, maar zeker in tijden van corona. Ik vind het een groot voordeel dat ik thuis volledig mijn eigen goesting kon doen. Ik was thuis, dus ik kon mijn masker afzetten. De kinderen mochten erbij zijn als je thuis bevalt. Ik kan me zelfs niet voorstellen dat ik in een ziekenhuis zou liggen met mondmasker.”

“Maar ik ben blij met de thuisbevallingen. Je hebt de controle over je eigen bevalling, zonder dat iemand zegt wat je moet doen. De vroedvrouwen die thuis komen, zijn er enkel ter ondersteuning, en komen niet tussen al het niet nodig is.”