Wielercom­men­ta­tor Michel Wuyts in top 30 van uw 100 Belgen: "José heb ik niet meer gehoord. Maar we hoorden elkaar nooit in het tussenseizoen. Zo bleven we het volhouden met elkaar”

Het afgelopen jaar verscheen volgens het krantenarchiefsysteem GoPress de naam ‘Bart De Pauw’ in 5.018 berichten. Zelfs een tv-maker die in zijn hoogdagen niet keek op een berichtje meer of minder zal dan de wenkbrauwen eens fronsen. Vier jaar lang deed de val van De Pauw de gemoederen in Vlaanderen beroeren. De meningen zijn verdeeld, getuige zijn hoge notering en de steunberichten tijden het proces. Vier jaar lang was De Pauw strijdvaardig. Hij ontweek de camera’s niet voor de rechtbank van Mechelen, duwde - aan de zijde van zijn vrouw Ines - geen microfoons weg. Hij werd veroordeeld tot zes maanden cel met uitstel voor belaging van vijf vrouwen en het bezorgen van elektronische overlast aan één van hen. “Ik heb besloten om geen hoger beroep aan te tekenen tegen het vonnis”, zo liet hij begin deze maand weten. “De rust is nu belangrijker dan het juridische gevecht.” Hoewel ook de burgerlijke partijen op een ander vonnis hadden gehoopt, laten ze het zo. “Mijn cliënten zijn tevreden dat het grensoverschrijdende gedrag van Bart De Pauw werd veroordeeld door de rechtbank en erkend als strafbaar”, zegt meester Christine Mussche, die voor alle burgerlijke partijen optrad. “Dat was voor hen het belangrijkste.” De gemoederen kunnen bedaren. (SSB)

Michel Wuyts (65) moet met pensioen. Dat nieuws sloeg in bij de fans, maar ook bij hem zelf. Wat Wuyts in 2022 gaat doen, weet hij al: schrijven over de koers en misschien ook commentaar geven bij wielerwedstrijden. Hij weet alleen nog niet wie zijn nieuwe werkgever wordt.

“Goed. Alleen een beetje een schorre stem. Dat heb ik altijd na zo’n weekend met twee crossen. Hét bewijs dat ik me nog altijd smijt.”

(Lacht) “Er zijn gewoon géén tekenen. Bij het startschot van een koers demarreer ik nog altijd met dezelfde gretigheid van 20 jaar geleden. En ik sta nog elke dag zingend op. Dan laat ik de badkamer galmen met een imitatie van Maria Callas die ze tot bij de buren kunnen horen. Een serenade voor mijn vrouw en voor het leven.”

(Lacht) “Je hoort het, ik kan erom lachen. Het lukt me niet altijd, moet ik oprecht toegeven. Er zijn nog altijd dagen dat ik het moeilijk heb met dat gedwongen pensioen, maar ik heb het wel in perspectief kunnen plaatsen. Het allergrootste deel van mijn loopbaan is mooi geweest en daar ben ik vooral dankbaar voor. Ik heb de wereldbekers voetbal in ‘94, ‘98 en 2002 live mogen meemaken, hé? Dat is toch fantastisch?”

“Omdat het buitenbeentjes waren, zeker? Wielrennen is mijn lievelingsding, maar ik heb ook altijd veel van voetbal gehouden.”

“Neen. In februari ga ik officieel met pensioen en dàn wil ik wel dat de knoop doorgehakt is. Wat het wordt, weet ik echt niet, maar ik ben er wel redelijk zeker van dat ik over wielrennen zal blijven schrijven en praten.”

“Dat is zo klaar als een klontje. José heeft zijn lot aan de VRT verbonden en dat vind ik ook logisch. Het pakket wedstrijden is gewoon veel groter. Dat neem ik hem echt niet kwalijk.”

“Zo uitzonderlijk is dat niet. Ook in het verleden hoorde ik José nooit in het tussenseizoen. Zo bleven we het ook volhouden met elkaar.”

“Mijn oudste kleinzoon Warre is zeven en die vroeg me of ik nu vaker naar zijn voetbalwedstrijden zou komen kijken. Ik heb volmondig ‘ja’ geantwoord. Ik wil meer tijd doorbrengen met mijn geliefden, al weet ik nu al dat ze me af en toe aan die belofte zullen moeten herinneren, want als ik opnieuw werk, zal ik dat weer voluit doen. Half werk, daar begin ik niet aan.”

“Weet je wat voor mij het mooiste moment van 2021 was?”

“Dat ook. Maar toch vooral de dag dat mijn zoon me het filmpje stuurde waarop mijn jongste kleinzoon Wies voor het eerst fietst. Net geen vier jaar. Toen heb ik mijn vrouw vastgenomen en gezegd: ‘Dat hebben we toch fantastisch gedaan.’ En in datzelfde weekend zag ik zijn broer Warre de bal veroveren in de eigen backlijn, om vervolgens de hele tegenstand op te rollen en te scoren. Dàt maakt me blij.”

“Ik hoop dat ze zich nog lang mogen amuseren zonder ambitieus te worden.”

@Marc Van Zwanst

@Manoe: (over mondmaskers) “Nooit zal ik er één dragen. Ik laat mij door niemand de verse lucht naar mijn hersenen ontnemen.” 
@Marc Van Ranst: “Te laat, blijkbaar.”

***

@Petra: “Stopt gewoon met diene zever... ik heb die twee spuiten laten zetten, dik tegen mijn principe, maar bon... Maar diene derde kunde steken waar de zon niet schijnt.” 
@Marc Van Ranst: “Petra, we gaan die booster gewoon zoals altijd in de bovenarm zetten. We gaan daar voor u geen uitzondering op maken.”

***

@Sebastiaan: “Hedde drugs op?” 
@Marc Van Ranst: “Neen, dat is voor één van de volgende lessen.”

***

@Ellen: “Ga toch een eind fietsen. Je kunt niet iedereen van alles wijsmaken. Er zijn mensen die zelf nadenken.” 
@Marc Van Ranst: “Je moet dat nadenken ook eens een kans geven, Ellen! Doen!”

***

@Lucien: “Ik denk dat ik mij ga inschrijven voor die expeditie naar Mars... Daar zijn toch geen virussen hè?! (boze emoji)” 
@Marc Van Ranst: “Nu nog niet.”

***

@Joël De Ceulaer: “Aan tafel!” (met foto van drie sneltesten) 
@Marc Van Ranst: “Joël heeft gelijk. Indien we 11 miljoen Joëls hadden, zou die vierde golf snel onder controle zijn. We zouden daarna wel met 11 miljoen Joëls zitten.”

***

@maghrebin_le: “Waarom krijgt Steven (Van Gucht, red.) zo’n opmerkingen niet? Juist ja, Steven houdt zich bezig met zijn job, Steven zit niet te provoceren op Twitter, Steven zit zich niet te moeien met elke politieke partij, Steven kakt niet elk uur op twitter en op het nieuws dat mensen zich MOETEN VACCINEREN!!”
@Marc Van Ranst: “Vaccineer u."

Zoals Georges-Louis Bouchez (35) loopt er in de hele Wetstraat maar één rond. En gelukkig maar, zullen zijn coalitiepartners denken. De onvermoeibare Montois, die walgt van het socialisme en nog meer van “die wereldvreemde groenen” deinst voor niets of niemand terug, in geen enkel dossier. Als ambitieuze liberaal profileert hij zich graag als de verdediger van de middenklasse, maar tegelijk is Bouchez erg conservatief als het gaat over inperken van onuitlegbare belastingvoordelen voor voetballers of mensen die een tweede, derde of vierde woning kopen. Dat hij het de regering en de liberale premier moeilijk maakt met zijn veelvuldige tweets en media-optredens, is voor hem geen punt: brokken maken hoort erbij. Voor zijn ‘vriend’ Egbert Lachaert wil hij nog wel eens op zijn tong bijten, maar niet voor De Croo. Het doel van Bouchez is zeer duidelijk: in 2024 de grootste partij worden in Wallonië én de sympathie van de Vlamingen winnen, zodat de weg openligt naar het premierschap. Hoe het nog is met zijn Nederlands? Aucune idée.

Het is met bijzondere aandacht dat wij het parcours van mevrouw Verlinden (43) volgen. Er wordt beweerd dat de minister ijzig en dodelijk saai is, maar daar zullen wij niet dieper op ingaan. Saaiheid is geen zonde. Daadkracht is wat telt, al konden we haar daar met de beste wil van de wereld nog niet op betrappen. Verder zullen wij ons niet uitspreken over het feit dat zij steeds meer parlementsleden op de zenuwen werkt door steeds te herhalen dat zij iets zal bekijken, bestuderen, evalueren in plaats van eens te zeggen wat nu eigenlijk haar visie is. Wij waren wel bijzonder verheugd om te zien dat zij weldra een extra communicatiemedewerker wenst aan te werven op haar kabinet. Communicatie is uiteraard een topprioriteit en het is evident dat daar middelen voor worden vrijgemaakt. Wij verheugen ons erop om in 2022 een tv-uitzending met haar te kunnen bekijken, waarvan we ons achteraf meer kunnen herinneren dan haar veelal prachtige outfits. 

Op druilerige weekdagen zijn we al tevreden als ‘Zomerbeelden’ bewijs levert dat het ook in De Haan, Maasmechelen en op het ‘Craywinckelhof’ in Lubbeek flink miezert, maar op zondagen mag het wat meer zijn. Dan rijdt onze favoriete buschauffeur - eentje die niet aan De Lijn doet denken - weer uit met zijn ‘Columbus’. Met de blos op de wangen, de blik op oneindig, de brush in de weelderige haren laveert Wim Lybaert (53) zijn gevaarte weer naar een stukje paradijs, telkens datgene wat je er zelf van maakt. Dankzij Wim zijn zelfs de reisgezellen op de bus doorgaans wel een uurtje te verdragen. Zij worden samen met de kijker gedoopt in het evangelie volgens Lybaert: zorgen loslaten en genieten van het goede leven. Maar wat blijkt? Ook de Columbus moeten we loslaten. Na vier seizoenen en een miljoen kilometer op de teller, gaat de bus op stal. Voilà, dat krijg je dan na dat jarenlange mekkeren over dat ze aan de Reyerslaan hun succesnummers maar blijven uitmelken. Zie nu wat ervan komt! Wie gaat er met de hoed van de chauffeur rond voor nog één extra rondje?

“Well, that must be intimidating...” Het was een ietwat onwennige kroonprinses die in oktober een rondleiding kreeg in haar nieuwe school in Oxford en daar reageerde op de wekelijkse zelfgeschreven essay die ze een-op-een met haar prof zou moeten bespreken. Ongetwijfeld vond de pientere prinses intussen haar draai op Lincoln College, één van de meest prestigieuze scholen van de wereld, waar ze de komende drie jaar ‘Geschiedenis en Politiek’ studeert nadat ze haar diploma behaalde aan de Koninklijke Militaire School. Haar twintigste verjaardag vierde ze uit de schijnwerpers, en de enige foto’s die ons vanuit Oxford bereiken zijn er in een blauw-wit schooluniform, of met een kop koffie in de hand. Kan ook een latte macchiato blijken, want zelfs al liggen de contouren van haar toekomst vast en kan zij op het kerstconcert een Dries Van Noten met kristallen dragen, kroonprinses Elisabeth zal zich heus niet anders gedragen dan andere twintigers. In Oxford is zij gewoon Liza. 

Van ‘s morgens tot ‘s avonds een mondmasker dragen, na elke klant tafels en stoelen desinfecteren, meters installeren om de zaak te ventileren, QR-codes controleren, sluitingsuren respecteren. Geen moeite was hen te veel afgelopen jaar, de ruim 63.000 horeca-ondernemers van dit land. Op 8 mei gingen de terrassen weer open, tot 9 juni bleven de binnenruimtes gesloten. De lockdown duurde dit jaar langer dan in 2020. In de discotheken hebben ze gewacht tot 1 oktober om het nachtleven weer te laten bruisen, maar lang bleef de champagne niet sprankelen. “De horeca-ondernemers hebben gedaan wat ze konden - soms met tegenzin - om te doen wat ze het liefst doen: hun gasten laten genieten”, zegt Matthias De Caluwe, CEO van Horeca Vlaanderen. “Onze sector is de woonkamer van de samenleving. Dat hebben we gevoeld tijdens de lockdown.” Aan alle horeca-ondernemers: proost, en dat we ze in 2022 véél langer mogen mogen! 

Darts is hot. De wedstrijden op televisie worden in Vlaanderen massaal gevolgd. Met dank aan Dimitri Van den Bergh, die een jaar geleden op het WK het hart van de Vlaming veroverde. Door het succes van ‘Dancing Dimi’ kwam er een stormloop naar dartsborden en pijltjes op gang. Iedereen wilde mee zijn met de hype.

Van den Bergh is een fantastische darter, maar entertaint ook met zijn vrolijke dansjes. ‘t Maakt van hem een publiekslieveling. Op het huidige WK moest de 27-jarige Antwerpenaar wel meteen inpakken na een onverwachte nederlaag tegen de Duitser Florian Hempel. Maar Van den Bergh, kersvers papa van dochtertje Oonah, heeft nog een gouden toekomst voor zich. Zijn droom is om ooit wereldkampioen te worden in dartstempel Alexandra Palace. Op een dag staat hij met die gewilde trofee te pronken. Zeker weten. 

Alles kan beter in 2022.

Voor Kevin De Bruyne betekent dat: meer eremetaal en beslissende passes, minder plamuurwerk aan botten en pezen. De stukadoor heeft zijn werk gehad. Zijn eerste Champions Leaguefinale eindigde op de schouder van een Chelsea-verdediger. Gevolg: geblutste oogkas en gebroken neus. Op het EK bleef zijn enkel even steken na een wilde tackle van een Portugees. De ligamenten scheurden. Tegen Italië speelde hij met een platgespoten voet. Vandaag voelt hij de pijntjes nog.

In april schreeuwde DPG-analist Jan Mulder dat De Bruyne in 2021 de Ballon d’Or zou moeten winnen, de meest prestigieuze individuele prijs voor een profvoetballer. In money time greep hij met Man City en de Rode Duivels naast de grote trofeeën. Geen Champions League, geen EK-beker en dus ook geen Gouden Bal. Zijn derde Premier League eindigde wel in de vitrinekast.

Heeft iemand overigens zijn assists in 2021 bijgehouden? Ook de cijfers kunnen een beetje plamuur gebruiken.