Yanni met zijn mama Debby in het revalidatiecentrum, waar hij hard werkt aan zijn revalidatie ©  Patrick De Roo

EINDEJAARSREEKS. Yanni (18) verliest been na ongeval: “Maar van de bestuurder hoorden we nog niks. Geen telefoontje, geen kaartje, niks”

Sint-Katelijne-Waver -

Afgelopen jaar sloeg het noodlot toe bij de 18-jarige Yanni Serverius uit Sint-Katelijne-Waver. De tiener werd dit voorjaar aangereden door een auto en raakte daarbij zwaargewond. Hij lag een maand in coma en onlangs zagen dokters zich genoodzaakt om het been van de tiener te amputeren omdat de pijn onhoudbaar werd. “Maar Yanni is een enorme vechter en is al maanden keihard aan het revalideren, zodat hij verder kan met zijn leven”, zegt mama Debby.

Theo Derkinderen

Terugblik 2021

 

Op de krant van vandaag schillen we morgen de patatten. Maar nu en dan blijft er een artikel langer hangen. Wij knipten enkele van deze verhalen voor jou uit en blikken er in deze reeks met een andere bril op terug.

Het zware ongeval gebeurde eind mei, toen Yanni van school kwam en huiswaarts fietste. Op het kruispunt van de Mechelsebaan en Dijkstaplei in Duffel werd de student informatica aangereden door een auto die een inhaalmanoeuvre uitvoerde. De jongen werd meters ver weggeslingerd en belandde in een beek naast de rijbaan. Yanni was er erg aan toe en lag een maand in coma. “Van het ongeval herinnert hij zich niets meer. De verwondingen die hij had opgelopen waren vreselijk: zijn twee knieën, linkeronderbeen, tenen en sleutelbeen waren gebroken. Hij had ook een hersenbloeding en klaplong opgelopen”, vertelt mama Debby Ceulemans. “Uiteraard waren we enorm opgelucht dat Yanni het ongeval had overleefd en dat de gevolgen van de hersenbloeding goed meevielen. We wisten dat hij veel tijd zou nodig hebben om te revalideren, maar we hadden er goede hoop in.”

Omdat de pijn in zijn been onhoudbaar werd, was een amputatie de enige optie die hem nog restte. ©  Patrick De Roo

Alsmaar meer pijn

Toch bleef Yanni kampen met heel wat pijn in zijn been. Pijn die veroorzaakt werd door een bacterie die zijn lichaam was binnengedrongen toen hij in de beek was terechtgekomen. “Een pijn die ook alleen maar toenam. De dokters hebben zijn been opnieuw onderzocht en in september kwam het bikkelharde verdict dat een amputatie van zijn been de enige optie was. Voor mij en mijn partner was dat even alsof er een bom insloeg. Wij waren daar echt niet goed van. Maar Yanni zelf bleef er vrij nuchter onder. Hij stemde heel snel in met het voorstel van de dokters. De pijn in zijn been was echt niet meer vol te houden. Hij wou van die pijn af. Dat was echt wel duidelijk.”

Na de zomer voerden de artsen de operatie uit. Sedert de ingreep gaat het beter met Yanni. “Alleen de eerste dag na de operatie had hij nog wat pijn, maar die is nu weg. Hij is ook snel begonnen met de revalidatie. Hij test ondertussen ook verschillende prothesen uit om te bekijken welke de beste is voor hem.”

Nog twee jaar

Volgens mama Debby kan de revalidatie nog anderhalf tot twee jaar duren. “Voorlopig verblijft hij in het revalidatieziekenhuis. Maar zowel hij als wij hopen dat hij binnen enkele weken ambulant kan verzorgd worden. Dat hij opnieuw thuis kan wonen. Want hij ligt uiteindelijk al sedert eind mei in een ziekenhuisbed en mocht slechts af en toe eens een weekendje naar huis. Dat is bijzonder zwaar voor een jongen van 18 jaar.”

Yanni krijgt regelmatig bezoek van zijn mama. Binnen enkele weken bestaat de kans dat hij ambulant kan verzorgd worden en dus weer thuis kan gaan wonen ©  Patrick De Roo

Niks gehoord

Yanni traint elke dag keihard zodat hij leert lopen met zijn prothese. Maar wat Yanni en zijn familie boos en triest maakt, is dat ze van de bestuurder die het ongeval veroorzaakte nog steeds niets hebben gehoord. “Geen telefoontje, geen bloemetje, geen kaartje. Niks. Helemaal niks. Ja, dat maakt Yanni ook kwaad. Door de fout van die bestuurder is Yanni wel voor het leven getekend en zal hij uiteindelijk nooit meer de Yanni worden van voor het ongeval. Dat ondervindt hij zelf ook goed. Wil hij uit zijn bed komen of naar het toilet gaan, moet hij steeds zijn rolstoel nemen. Hij beseft als geen ander dat dit de fout is van die chauffeur.”

“Voor ons was 2021 een enorm zwaar jaar. Een jaar om snel uit te wissen. We zijn allemaal op van hetgeen we hebben meegemaakt. Hopelijk brengt 2022 ons wat meer geluk en kan Yanni stilletjes aan ook weer verder met zijn leven en opnieuw dingen doen die hij graag doet.”