Kimball en de ouders van Tristan en Auguste praten over die ene vuurpijl die hun leven veranderde. "Eén moment van onoplettendheid is genoeg om voor het leven verminkt te zijn."
Volledig scherm
PREMIUM
Kimball en de ouders van Tristan en Auguste praten over die ene vuurpijl die hun leven veranderde. "Eén moment van onoplettendheid is genoeg om voor het leven verminkt te zijn." © PN/ANP/Marlies Wessels

Auguste, Kimball en Tristan over die ene vuurwerkpijl die hun leven veranderde: “Mama, niet kijken, mijn hand ligt eraf”

Elke nieuwjaarsnacht belanden in ons land tientallen mensen in het ziekenhuis na een vuurwerkongeval. Ze raken verbrand, lopen gehoorschade op of verliezen een hand of een oog. “We merken dat er een taboe op rust”, zegt Stefaan Lauwaert van de Stichting Brandwonden. “‘Eigen schuld, dikke bult’, denken mensen, waardoor slachtoffers vaak niet durven praten over wat hen is overkomen. Kimball en de ouders van Tristan en Auguste doen dat wél. “Omdat iedereen moet beseffen hoe gevaarlijk vuurwerk kan zijn. Eén moment van onoplettendheid is genoeg om voor het leven verminkt te zijn.”