De dag van Swings staat vooral in het teken van de massastart, het laatste nummer in Thialf. Maar om zijn snelheid te testen, schaatst de Leuvenaar traditioneel een zogenaamde ‘tussenafstand’. En, zoals door hem eerder dit weekend al aangegeven, zit die snelheid wel snor. Swings knalde na een kleine misslag bij de start een 1:45.82 uit zijn benen, die nog niet super zijn na een pauze van een tiental dagen tijdens de kerstperiode.

Vosté was afgelopen vrijdag even het noorden kwijt toen hij pas 15de was geworden op de 1.000 meter, zijn favoriete afstand. “Ik wil me hier bijna voor verontschuldigen, ik weet het ook niet meer”, zei de Bruggeling die in Friesland woont toen. Twee dagen later wilde Vosté wel een goeie tijd rijden. Met 1:47.11 slaagde hij daar niet echt in. Goed voor een 12de plaats op twintig deelnemers voor Vosté, die deze afstand ook betwist op de Winterspelen in Peking maar al meer dan een jaar op de sukkel is met een liesblessure.

“Een slak die snel wil gaan”

“Ik sta hier niet met het meest fijne gevoel”, aldus Vosté in de mixed zone. “Het is een weekend om snel te vergeten. Het grote probleem is dat ik niet weet waar het aan ligt. Op training zit het erin, de intensiteit en de snelheid. Maar nu lijk ik precies een slak die snel probeert te gaan, of zo. En dat een maand voor de Olympische Spelen. Dan hoop ik het wel te laten zien, dat is mijn missie.”

Van zijn lies heeft Vosté fysiek eigenlijk nog weinig last. “Op zich is die blessure volledig genezen, dus het zit waarschijnlijk meer in het hoofd. Het gaat om vertrouwen, dus dat is ook moeilijk om nog weg te werken richting de Spelen. Maar je moet ook niet ergens in vast blijven zitten. We zien het wel. Dat laatste procentje duurt gewoon langer dan verwacht. Ik geef echter niet op, hoor. De benen liepen gewoon te snel vol vandaag. Ik had vanochtend ook een mentaal breekpuntje. Alles moest er even uit, het was even teveel. Toen ik dat vorig jaar had, reed ik erna een snelle tijd. Dat was nu niet het geval.”