Wout van Aert voor vijfde keer Belgisch kampioen veldrijden na onemanshow

Fluitend kwam hij zich melden op het appel in het militair kamp van Lombardsijde. Van een greintje stress geen sprake. Wout van Aert was op het BK veldrijden aan de laatste cross van zijn veldritwinter toe, straks lonken de klassiekers. Maar eerst voor een vijfde keer Belgisch kampioen cyclocross worden, ja toch?

De tegenstand had zich op voorhand geen illusies gemaakt. Het zou zonder pech bij Van Aert om de tweede plaats te doen zijn. Er moest al een tienkoppig monster uit de Noordzee opdoemen om het anders te laten lopen, luidde het. Het cliché wil natuurlijk wel dat elke wedstrijd eerst nog moet verreden worden.

En dus schoot Van Aert voor de zekerheid als een kanonskogel weg op het macadam tussen de legerkazernes. Na een bepaald indrukwekkende start was het de vraag of iemand überhaupt nog over Van Aert zou komen. Aerts deed het even na één ronde, Iserbyt had als podiumkandidaat zijn start helemaal gemist.

Na een paar hectometers Aerts vond de grote favoriet het welletjes. Op een zanderig heuveltje in de schaduw van de Nieuwpoortse vuurtoren bleef de concurrentie steken. Van Aert had het in de smiezen en trok meteen door. Tot daar dan de spankracht van het BK: de masterclass was begonnen.

Iserbyt was ondertussen uit de wedstrijd verdwenen, dat terwijl Sweeck na een mindere kerstperiode herleefde. De zandcrosser pur sang verzekerde zich met een goeie wedstrijd van het zilver. Hermans moest een groepje met Vanthourenhout, Vermeersch en Adams afhouden in de strijd om brons.

Het was allemaal op verre achterstand van een ontketende Van Aert. Met een dikke minuut voorsprong kon hij bij de passage over het strand in principe nog eens gaan kijken waar dat Noordzeemonster bleef. En zo mocht Van Aert na een cross met panache zijn vijfde tricolore ophalen.