Christopher Wright is al een vijftigtal jaar kunsthistoricus en kon al verschillende schilderwerken van oude meesters uit publieke en private collecties blootleggen. Maar aan het schilderij dat hij hem thuis aan de muur hing, had hij nooit veel aandacht gegeven. Hij kocht in 1970 voor zo’n 78 euro een schilderij waarvan hij dacht dat het een kopie was van het portret van Isabella van Spanje van de Antwerpse schilder Anthony Van Dyck.

Het was Colin Harrison, senior curator van de Europese collectie van het Ashmolean Museum in Oxford, die hem op het schilderij wees. Hij was op bezoek bij Wright en zag het werk daar aan de muur hangen. Omdat de handen zo goed geschilderd zijn, zou het volgens Harrison wel eens om een echte Van Dyck kunnen gaan.

Wright besloot daarom om het schilderij naar het Courtauld Institute of Art in Londen te brengen waar het onderzocht en gerestaureerd werd. “Het was vuil en had gele vernis, maar het was in goede staat”, zei hij. “Het werk ziet er nu prachtig uit.”

Er werd geconcludeerd dat het schilderij gemaakt zou zijn tussen 1628 en 1632. Het rapport van het Courtauld Institute merkt op dat er in het atelier van Van Dyck verschillende zulke portretten gemaakt werden en dat het een “hele uitdaging” kan zijn om vast te stellen in hoeverre zijn assistenten erbij betrokken waren. Hun conclusie: “De vakkundigheid brengt ons tot het voorzichtige voorstel dat het kan worden toegeschreven aan Van Dyck’s werkplaats en dat het werd voltooid tijdens zijn leven en onder zijn supervisie.” (sgg)