Wat een moment: Melanie studeert samen met terminaal zieke grootvader (88) af aan universiteit

De man liet in de jaren 50 zijn schoolcarrière staan voor de liefde. Hier en daar volgde hij nog wel eens een les, maar zijn gezin kreeg altijd voorrang.

Tot Neira in 2016 besloot om er toch weer voluit voor te gaan. “Hij nam die beslissing net op het moment dat ik ook aan mijn hogere studies begon. Zo belandden we dus in dezelfde universiteit, maar dat was eerder toeval”, vertelt Melanie Salazar (23).

Het meisje volgde communicatie, Neira verdiepte zich in economie. De twee zaten dus nooit samen in de les, maar in de refter of de bibliotheek zochten ze soms wel elkaars gezelschap op. En samen naar de campus kunnen rijden, dat was uiteraard ook mooi meegenomen.

Net voor de pandemie begon, kreeg Neira een hartaanval. De online lessen die er verplicht kwamen, waren niet meer aan hem besteed. Zonde, want hij had het parcours bijna volledig afgewerkt.

“Als familie zijn we voor hem opgekomen. Was er geen manier om hem te belonen voor al het werk dat hij verricht had?”, vroeg Melanie zich af.

Groot was haar verbazing toen de universiteit een geste deed. “Ze waren bereid om zijn diploma te erkennen, voor mij voelde dat als een mirakel aan. En dan mochten we dat moment ook nog eens samen delen. Toen ik hem in zijn rolstoel op het podium reed, kon ik het niet meer droog houden.”

Neira verblijft nu in een palliatieve instelling. “Mijn opa heeft bewezen dat het nooit te laat is om terug te keren naar school. In wat voor omstandigheden je ook leeft, er staan altijd mensen klaar om je dromen te helpen waarmaken”, besluit Salazar.