‘Therapie’ op Canvas leert: het gros van de mensen kan een goede therapeut gebruiken

Nee, even fascinerend als de HBO-fictiereeks In Treatment zal Therapie wellicht nooit worden. Maar dat neemt niet weg dat ook het tweede seizoen van deze humaninterestreeks rond therapeuten en hun cliënten meer dan verdienstelijk werd ingezet. Dat productiehuis Panenka een vorm van reality-tv ontwikkelde die integriteit en kwetsbaarheid boven hijgerig voyeurisme plaatst, verdient bovendien een dikke pluim.

Bijna drie jaar na het eerste seizoen is het wel weer even wennen dat je tijdens de gesprekken enkel de therapeuten te zien krijgt. Omwille van voor de hand liggende privacyredenen blijven de cliënten uit het zicht van de onbemande camera’s en werd hun tekst opnieuw ingesproken door acteurs. Dat levert ongewoon lange takes op van de therapeuten, hun ietwat gekke onbeantwoorde gezichtsexpressies incluis. Gelukkig zijn de verhalen van hun cliënten boeiend genoeg om ook zonder fysieke verschijning overeind te blijven.

Het beklijvendste aan de eerste aflevering is ongetwijfeld de wisselwerking tussen psycholoog Roland Sinnaeve en zijn borderlinecliënte Naima. Het gaat natuurlijk om een montage, maar Sinnaeve stoot opvallend snel door naar haar problematische alcoholgebruik, ook al zegt ze zelf aanvankelijk geen alcoholist te zijn. Extra ontwapenend wordt het wanneer hij achteraf eerlijk aangeeft zelf gevoelig te zijn voor alcohol, maar dat dit hem helpt om de bullshit snel te doorprikken. Dat hij vervolgens kordate afspraken maakt met Naima maar haar tegelijkertijd mild en opbouwend begeleidt, zorgt ervoor dat je prompt iedereen die ergens mee in de knoop zit een goede therapeut toewenst.

Iets minder overtuigend vond ik het statement dat het uitgebluste koppel van middelbare leeftijd dat bij psycholoog Willy Cole over de vloer kwam na acht sessies de therapie alweer tevreden af kon sluiten. Als het voor hen werkt, is dat natuurlijk prima. Ikzelf zou gillend weglopen mocht mijn therapeut vanuit een puur gedragsmatige aanpak suggereren dat ik de partner waarvan ik vervreemd ben gewoon weer meer moet vastpakken. Dat het voor veel mensen even zoeken en doorbijten is tot ze een therapeut vinden die bij hen past, is een waarheid die in Therapie wat mij betreft vooralsnog ontbreekt.

Maar goed, wellicht doet dat te veel af aan de onderliggende boodschap van het programma. Want het is zonneklaar dat deze reeks gemaakt is vanuit de overtuiging dat therapie niet alleen normaal maar zelfs heel zinvol is voor het gros van de mensen. En neen, daarvoor hoef je geen zware jeugd te hebben gehad, noch ernstige problematieken. Dat in dit seizoen telkens ook een BV als Sven Mary, Kevin Janssens of Dina Tersago getuigt over hun ervaring met een therapeut, zet die visie alleen maar extra kracht bij.

Therapie, elke dinsdag op Canvas en op VRT NU.