In de seks van de toekomst zijn mensachtige robots beter in seks dan de mens zelf: ‘Die opmars is niet meer te stoppen’

“We besteden aandacht aan alles wat de seksuele gezondheid kan bevorderen. Het is daarom logisch dat we ons nu ook vaker op technologie focussen.” Hoewel heel wat mensen de relatie tussen intimiteit en digitale innovaties vandaag vooral met dickpics en pornowebsites associëren, zal dat volgens Boris Cruyssaert van Sensoa, dat hierover recent een studiedag organiseerde, snel veranderen. Hij voorspelt een toekomst waarin technologie steeds vaker ingrijpt op ons seksleven. Robots en porno in virtual reality kunnen daarbij even belangrijk worden als erotisch getinte tijdschriften en videocassettes dat in de vorige eeuw waren. “Het is belangrijk om er nu al over te praten, want de technologische ontwikkelingen gaan veel sneller dan gedacht.”

Dat techniek en intimiteit steeds vaker met elkaar verstrengeld raken, blijkt ook uit het verhaal van de Kazachse bodybuilder Yuri Tolochko (36). De man werd de afgelopen jaren razend populair op Instagram door open over zijn turbulente liefdesleven te communiceren. Nadat zijn eerste huwelijk begin dit jaar op de klippen liep, stapte hij met twee vrouwen tegelijkertijd in een relatie. Niet de driehoeksverhouding is de verklaring voor het feit dat meer dan honderdduizend mensen zijn avonturen volgen, maar wel dat zijn partners geen mensen van vlees en bloed zijn. “Het zijn levensechte sekspoppen. Ik ben me ervan bewust dat sommigen daar raar van opkijken, maar de liefde voor een object is eigenlijk niet zo bijzonder. Heel wat mensen houden bijvoorbeeld van hun auto of huis, maar bij mij gaat het om een doorgedreven vorm.”

Tolochko beseft dat zijn partners geen kloppend hart hebben, maar hij dicht ze wel allerlei menselijke kenmerken toe. Luna houdt er bijvoorbeeld van om hem te zien eten en Lola is volgens de man dan weer een echte ijdeltuit. “Drie jaar geleden had ik voor het eerst een seksuele ervaring met een pop en sindsdien kan ik er niet meer aan weerstaan. Ik hou bijvoorbeeld van BDSM, maar bij echte mensen loop je steeds het risico dat je ze pijn zal doen. Poppen uiten hun gevoelens daar niet over.” 

Harmony en Henry

De omgeving van Tolochko reageerde aanvankelijk niet erg positief op zijn seksuele en relationele voorkeuren, maar draaide uiteindelijk bij. Toen de bodybuilder ontdekte dat huwelijken met objecten, in tegenstelling tot homoseksualiteit, niet verboden waren in Kazachstan, nodigde hij daarom dertig vrienden en familieleden uit voor de trouwceremonie. “Ik wil in de toekomst nog wel relaties met echte mensen, maar dat kan alleen als ze soortgelijke seksuele interesses hebben. Ik dacht zo lang dat ik abnormaal was. Nu ik eindelijk open kan communiceren over mijn voorkeuren, wil ik daar niet op inboeten.”

Voorlopig kunnen Tolochko’s poppen niet rechtstreeks met hem communiceren, maar hij houdt de nieuwe ontwikkelingen op de markt van sekspoppen en robots bijzonder goed in de gaten. Steeds vaker duiken er artificieel intelligente androïden op die erop gericht zijn om de seksuele noden van hun kopers te bevredigen. 

Het Amerikaanse bedrijf RealDoll biedt met Harmony voorlopig de meest gesofisticeerde robot aan. Gebruikers kunnen het uiterlijk en de persoonlijkheid van hun artificieel intelligente sekspartner zelf vormgeven. Ze ziet er levensecht uit en reageert op zintuiglijke prikkels, waardoor ze volgens haar ontwikkelaars een ideale sekspartner is. Het mannelijke equivalent van de robot, Henry, is voorlopig minder succesvol. Al kan dat volgens het bedrijf nog evolueren zodra seksrobots meer ingeburgerd raken en de productiekosten dalen. Een simpel model van de Harmony-robot kost namelijk 6.000 euro en aan een volledig op maat gemaakte versie is zelfs een prijskaartje van 50.000 euro verbonden.

Breed publiek

Volgens klinisch seksuoloog en relatietherapeut Chloé De Bie zal de uitrol van artificieel intelligente robots in de toekomst een duidelijke invloed hebben op het seksleven van heel wat mensen. Tien jaar geleden schreef ze haar masterproef over het onderwerp en sindsdien is ze verwonderd door de snelheid waarmee de markt zich ontwikkelt. De robots zien er beter uit dan ooit tevoren en vallen bij een breder publiek in de smaak dan verwacht. Het cliché van de vereenzaamde en wat perverse man die zich ’s avonds aan zijn rubberen opblaaspop vergrijpt, is daardoor achterhaald. 

De Bie merkt op dat de robots ook gebruikt kunnen worden door mensen die een vorm van seks willen uitproberen die niet bij iedereen in de smaak valt. “Binnen een relatie zouden de androïden dan weer deel kunnen uitmaken van een trio. De kans dat een van de partners zich benadeeld voelt of jaloers wordt, is kleiner dan wanneer er een echte persoon bij betrokken is.”

Net omdat de robots steeds slimmer worden en sneller nieuwe informatie kunnen oppikken, verwacht De Bie dat er in de toekomst een moment zal komen waarop ze beter zijn in seks dan de mens zelf. “Wanneer je nu het bed deelt met je partner, moet je vertellen wat je wel of niet aangenaam vindt. Een artificieel intelligente machine kan daarentegen uit je hartslag en lichaamstemperatuur afleiden welke standjes je leuk vindt. Dat levert de androïden een groot voordeel op.” 

Ethisch probleem

Nu de robots er steeds meer als mensen gaan uitzien en ook een realistischere huid krijgen, stelt zich de vraag of de burgers straks minder zin zullen hebben om met hun imperfecte, maar ‘echte’ evenknieën te vrijen. De Bie gelooft alvast van niet: “Mensen geven vaak aan dat ze toch een echte persoon verkiezen. Als seksuologe vind ik dat interessant, want het vertelt veel over de uniciteit van menselijke seks.”

Op seksueel vlak zullen de robots mensen misschien overtreffen, maar volgens verschillende ethici zijn ze onwenselijk. Zo wil de Britse professor Kathleen Richardson er met haar Campaign against Sex Robots dat er een wettelijk verbod komt op de productie van de androïden. Volgens haar kadert hun opmars binnen een misogyne cultuur waarin vrouwenlichamen als eigendom van de man gezien worden. Ze wijst er daarbij op dat de vrouwelijk ogende robots hun uiterlijk vaak ontlenen aan beelden uit de pornografie en zo klassieke schoonheidsidealen in stand houden. 

Daarnaast zorgt de vorm van seksrobots ook voor beroering. Zo is het perfect mogelijk om een androïde te bouwen die de vormen van een kinderlichaam overneemt. Soms wordt geopperd dat mensen met pedoseksuele neigingen via het gebruik van zo’n robot minder geneigd zullen zijn om echte minderjarigen te misbruiken, maar daar is Richardson het niet mee eens. Volgens haar kan strafbaar gedrag via de robots juist genormaliseerd worden. Het is immers nog niet duidelijk hoe langdurig vrijen met een willoze machine het seksuele gedrag tussen ‘echte’ mensen beïnvloedt.

De Bie begrijpt Richardsons standpunt over de mogelijke objectivering van vrouwenlichamen, maar wil toch nuance aanbrengen. “Bij het gebruik van een masturbator of een dildo worden mensen nog veel sterker tot hun essentie gereduceerd, want daarbij houd je alleen hun geslachtskenmerken over. Seksrobots bieden dan nog een mogelijkheid om met een volledige ‘persoon’ te vrijen.” 

Toch vindt de seksuologe het belangrijk om na te denken over de ethische dilemma’s die bij de introductie van de androïden horen. De data die de robots opslaan kunnen bijvoorbeeld in verkeerde handen vallen, en het is onduidelijk hoe sterk de machines het uiterlijk van bestaande personen mogen overnemen. Zo dreigt een nieuwe vorm van wraakporno te ontstaan waarbij het uiterlijk van onwetende slachtoffers nagebootst wordt om seksueel getinte beelden te maken. “We kunnen de opmars van de robots niet meer tegenhouden, daarom is het belangrijk er nu al over te praten”, zegt De Bie.

Seks op afstand

Seksrobots zorgen misschien voor maatschappelijke discussies, maar verschillende nieuwe technologische ontwikkelingen worden binnen de wereld van sekstherapie wel enthousiast onthaald. Zo verwacht De Bie veel van de ontwikkeling van therapieën in virtual reality. Via een speciale bril krijgen mensen daarbij een andere werkelijkheid voorgeschoteld waarin ze ook diepte ervaren. Omdat hersenen na een tijdje geen onderscheid meer maken tussen wat ze waarnemen in de realiteit en in de virtuele wereld, biedt de technologie de mogelijkheid om mensen met psychologische en seksuele problemen te helpen. “Bij angststoornissen worden die VR-brillen vandaag al gebruikt, dan zien ze bijvoorbeeld de spin waar ze bang voor zijn plots voorbijkomen. Voor mensen met erectieproblemen kunnen we die techniek ook makkelijk gebruiken.”

Ze verwijst daarbij naar het groeiende aanbod aan porno in virtual reality. Hoewel seks en technologie volgens De Bie altijd al samengingen, kan die virtuele werkelijkheid beantwoorden aan de menselijke nood aan totaalervaringen. “Net zoals we op zoek gaan naar films in 4D omdat ze op alle zintuigen inspelen, willen mensen bij hun pornoconsumptie ook op zoveel mogelijk manieren geprikkeld worden.” Denk maar aan haptische pakken: kostuums waarmee mensen de aanrakingen uit de virtuele realiteit ook fysiek kunnen ervaren. Een pornovideo kan op die manier aanvoelen als een echte vrijpartij, waarbij de techniek het voordeel heeft dat ze heel wat goedkoper is dan de aankoop van een seksrobot.

De toekomst van seks zal er volgens De Bie ook een zijn waarin zogenaamde ‘teledildonics’ een belangrijke rol spelen. Het gaat daarbij om seksspeeltjes die vanaf een afstand bestuurd kunnen worden en waarmee verschillende mensen elkaar kunnen stimuleren. Zo kan iemand zijn penis bijvoorbeeld in een door Bluetooth aangestuurde vagina stoppen en zo bewegingen doorgeven aan een dildo. Op die manier wordt seks op afstand mogelijk. Zo krijgen mensen die een latrelatie hebben meer mogelijkheden om intiem met elkaar te zijn, al kreeg de markt door recente maatschappelijke ontwikkelingen een boost. Seks hebben via een siliconen machine klonk in het verleden misschien behoorlijk dystopisch, maar in tijden van corona is het voorstel misschien minder absurd. Zolang Harmony tijdig een boosterprik haalt, hoeft ze zelfs geen mondmasker te dragen.