“Deze krijgt een ereplaats”: Janice Cayman wint tweede Gouden Schoen na ware nagelbijter, verschil met Tessa Wullaert één schamel puntje

Kerstdag 2019 in Péhunco, Benin. Janice Cayman strikt om 6.30 uur ‘s morgens al de schoenen voor een loopsessie van zes kilometer. Ze is in Afrika als ambassadrice van Plan International België, maar dat belet haar niet om haar trainingsschema van haar club Olympique Lyon te volgen. Op en top prof.

Het is die professionele houding die ervoor zorgt dat Cayman ook vandaag, op haar 33ste, nog een meerwaardespeelster is voor een Europese topclub als Lyon. Ook bij de Red Flames heeft ze een goed 2021 achter de rug, met liefst zes doelpunten. Ze telt intussen 119 caps.

Als het van haarzelf afhangt, komen er nog vele bij. Ze voelt zich kiplekker. Leeftijd is geen issue voor Cayman, die tegen Polen de ‘Goal van het Jaar’ scoorde. “Zo lang ik geen kwaaltjes heb, ga ik door.”

Dan is een bijkomende Gouden Schoen, maatje 38,5, ook niet uit te sluiten. Ze zit inmiddels aan twee bekroningen, na haar eerdere winst in 2017. Toen speelde Cayman nog bij Montpellier, eveneens in de Franse competitie, en hield ze Wullaert af, die toen nog het mooie weer maakte bij Wolfsburg.

De namen waren dezelfde, maar de spanning was hoe dan ook groter dan in februari 2018. Een nagelbijter, dat woord vat de editie van 2021 bij de dames goed samen. Het verschil met Anderlecht-aanvalster Wullaert bedroeg slechts één puntje. Nooit eerder was het zo spannend.

Op voorhand was Cayman “bescheiden, zoals ik ben”. En dus zei ze: “Tine heeft een mooie transfer gemaakt en is sterk bij Hoffenheim, Tessa doet het fantastisch. We verdienen de trofee alle drie.”

Maar het was dus Cayman die met de Gouden Schoen mocht poseren. Dat was niet gestolen, vonden haar tafelgasten, onder wie haar broer. “Wat de troeven van Janice zijn? Haar doorzettingsvermogen, haar techniek en haar snelheid. Daarnaast is ze altijd positief ingesteld, dat appreciëren we.”

Cayman, die een zwarte jumpsuit droeg, was overdonderd door de aandacht. Ze kon het precies nauwelijks geloven. “Ik ben ongelofelijk trots dat deze eer me een tweede keer te beurt valt”, sprak de Brasschaatse. “Ik had het Tessa of Tine ook gegund, echt waar, maar ik ben blij dat ik het gehaald heb. De Schoen krijgt een ereplaats - het is de mooiste prijs die je kunt winnen. Dat ik met amper één punt verschil win, is straf. Nogmaals: ook Tessa was een terechte winnares geweest. Ze is een fantastische speelster.”

“Ik kan het begrijpen als Tessa ontgoocheld is”, vervolgde Cayman. “Maar dit doet niks af aan haar kwaliteiten. Integendeel. We kunnen samen nog veel verwezenlijken.”

Te beginnen op het EK 2022, dat in juli in Engeland afgetrapt wordt. De Red Flames willen beter doen dan bij hun debuut in 2017, toen ze de groepsfase niet overleefden. “De doelstelling is om nu wel door te stoten”, is Cayman ambitieus. “Simpel wordt dat niet, want we hebben een zware poule (met IJsland, Italië en Frankrijk, red.). Maar we hebben een goeie ploeg. Ik heb er zin in.”

En, zo besloot Cayman: “Het is nu aan Tine, Tessa en ikzelf om de kar te trekken. Deze uitslag bewijst dat we met ons drietjes in vorm zitten. Die moeten we nu verzilveren.”

1- Janice Cayman (Olympique Lyon) 260
2- Tessa Wullaert (Anderlecht) 259
3- Tine De Caigny (Anderlecht/Hoffenheim) 227
4- Amber Tysiak (OHL) 169
5- Julie Biesmans (PSV) 116
6- Justine Vanhaevermaet (LSK Kvinner/Reading) 81
7- Davina Philtjens (Sassuolo) 76
8- Laura De Neve (Anderlecht) 72

2016: Tessa Wullaert
2017: Janice Cayman
2018: Tessa Wullaert
2019: Tessa Wullaert
2020: Tine De Caigny