Teleurstelling troef bij Club nadat De Ketelaere noch Lang de Gouden Schoen wint: “Voor mij was de logica anders”

Zijn blauw-zwarte voorgangers hadden hem quasi allemaal naar voor geschoven als Gouden Schoen. En ook buiten Brugge werd-ie veelal als grote favoriet getipt. Toch moest Charles De Ketelaere zich tevreden stellen met een nevenprijs – voor de tweede keer op rij werd hij uitgeroepen tot Belofte van het Jaar.

Daarmee doet-ie even goed als Youri Tielemans, die in 2014 en 2015 won. De Ketelaere liet zijn generatiegenoten deze keer ver achter zich. Hij verzamelde maar liefst 629 punten, een veelvoud van het puntenaantal van achtervolgers Lang (186) en Gómez (185). Helaas niet meer dan een troostprijs voor King Charles, die derde werd na Gouden Schoen Paul Onuachu. “Dat stadium van Belofte van het Jaar is hij al voorbij”, gaf onze huisanalist Marc Degryse vorige week al aan.

De eerste ontgoocheling bij De Ketelaere nadat Onuachu en niet hijzelf tot Gouden Schoen werd gekroond, sprak boekdelen. CEO Vincent Mannaert en voorzitter Bart Verhaeghe spoedden zich naar Charles’ tafel, waar ze De Ketelaere samen met zijn entourage in de armen sloten. “Natuurlijk ben ik ontgoocheld. Als je bij de drie kanshebbers hoort, dan hoop je altijd te winnen. Op de mensen die stemmen heb je evenwel geen invloed. Je kan alleen maar je best doen op het veld en dat doe ik altijd. Al heeft Onuachu dit ook wel verdiend.”

En of De Ketelaere woensdagavond vol spanning naar Antwerpen was afgereisd. Hoe nuchter CDK ook is, dit zal toch in de buurt gekomen zijn van zijn verrassende debuut tegen PSG in de Champions League dik twee jaar terug. De Bruggeling stapte rond 18u30 opgetogen Antwerp Expo binnen. Getooid in een donkerblauw maatpak en een strik om de hals. Met vriendin Jozefien, mama Isabelle en papa Francis in zijn zog. En de prijs voor Belofte van het Jaar eigenlijk al op zak, want die werd hem vorige week al uitgereikt tijdens de stage in Marbella. De Ketelaere was evenwel voor meer naar Antwerpen afgezakt, maar dat mocht dus niet zijn. Ondanks een heel sterk kalenderjaar, met een nieuwe landstitel en twaalf goals sinds de zomer, zag De Ketelaere hoe Onuachu met de hoofdvogel ging lopen. “Samen met Noa en Hans hebben we er veel over gepraat. Ik denk dat we allemaal ontgoocheld zijn. Daarom zijn we ook topsporters geworden. Gelukkig is ploegsport het allerbelangrijkste. We gaan nu vol voor het kampioenschap.”

Dat De Ketelaere gisteren naast de oppergaai greep, betekent meteen dat hij straks zo goed als zeker onze competitie verlaat zonder ooit de Gouden Schoen te winnen. En dat voor het grootste talent in jaren, voor wie ‘the sky’ effectief ‘the limit’ lijkt, zoals Carl Hoefkens hem meegaf bij de uitreiking van zijn trofee voor Belofte op stage. “Zo denk ik er nu niet over na. We zien wel wat de toekomst brengt. Ik was nu hier en hoopte die trofee te winnen. Jammer genoeg is dat niet gelukt.”

“Ik vond de top drie allemaal hele sterke kandidaten voor de Gouden Schoen”, reageerde Vincent Mannaert meteen na de verkiezing van Paul Onuachu. “Maar ik ben wel verrast, omdat ik ervan overtuigd was dat één van onze twee spelers het ging halen. Ik was daar zelfs vrij gerust in. Het gaat over twee seizoenshelften en daarin zijn zowel Noa als Charles heel regelmatig geweest. In de eerste stemronde werden we kampioen. Het is een collectieve sport, maar ze hebben het in die periode allebei supergoed gedaan. Noa was een sensatie, dat blijkt ook uit zijn assists en zijn goals. En Charles forceerde de beslissing in de play-offs met zijn doelpunt thuis tegen Antwerp en twee fantastische assists op Anderlecht. Daarna hebben ze de lijn doorgetrokken. Zeker Charles heeft nog een serieuze stap gezet, maar ook Noa.”

“Ze zijn allebei in hun nationaal elftal gekomen én ze hebben in de Champions League bewezen dat ze dat niveau ook aankunnen. Uiteraard is Onuachu in de eerste seizoenshelft uitzonderlijk geweest, met veel doelpunten. Het is een goeie spits, maar hij was minder regelmatig dan onze twee jongens. Het waren drie mooie kandidaten en er kan er maar één winnen, maar voor mij was de logica anders. Dat doet niets af aan de verdienste van Onuachu, maar als je in de beste ploeg speelt én dat doet op het hoogste niveau, dan verdien je het ook. Het hangt er maar vanaf op welk niveau je voetbalt. Noa en Charles voetbalden in de Champions League én ze spelen bij hun nationale ploeg. Dat is het hoogste niveau en daar hebben zij zich getoond.”

1- Charles De Ketelaere (Club Brugge) - 629 punten
2- Noa Lang (Club Brugge) - 186 punten
3- Sergio Gómez (Anderlecht) - 185 punten
4- Albert Sambi Lokonga (Anderlecht)  - 124 punten
5- Anouar Ait El Hadj (Anderlecht) - 95 punten

2013: Thorgan Hazard
2014: Youri Tielemans
2015: Youri Tielemans
2016: Leon Bailey
2017: Henry Onyekuru
2018: Wesley Moraes
2019: Yari Verschaeren
2020: Charles De Ketelaere
2021: Charles De Ketelaere