GEZIEN? ‘Een Echte Job’: “Veel infantiel gezeur, maar toekomst belooft meer emotie”

Nu de coronapandemie z’n vijfde seizoen is ingegaan - had u die omikron-plottwist zien aankomen? - kon VTM niet achterblijven met een vervolg op ‘Een echte job’. Om hulde te brengen aan de nog steeds overwerkte en onderbetaalde verpleegsector, liepen dit keer Nora Gharib, Metejoor, Stefaan Degand, Frances Lefebure en Jonas Van Geel drie weken stage in een hospitaal. Die laatste verscheen gelukkig ten tonele zonder z’n muzikale wederhelft Jelle Cleymans. Ook op de tolerantie van onze in het wit uitgedoste ziekenhuishelden zit een limiet. 

De stage startte naar goede gewoonte met een opleiding en daar blonken de bekende koppen vooral uit in gezeur over het vroege opstaan en infantiel gegier. “Ooooh, hoe zouden die oefenpoppen er onder de lakens uitzien? Hebben die een piemel?”, vroeg Lefebure zich luidop af. “Ik heb altijd al een fascinatie gehad voor het menselijk lichaam”, verklaarde ze achteraf haar curiositeit. “Maar dit viel tegen. De afmetingen waren niet levensecht.” Ook Stefaan Degand - die hoopte dat hij stage mocht lopen op “een afdeling met koffie en aangepaste wijnen” - leek andere verwachtingen te hebben: “Ik droom al jaren van snijden en nu is het mijn kans. Hoe meer bloed, hoe beter!” 

Dat subtiliteit niet in het woordenboek van de acteur staat,  bleek ook toen hij het stappenplan overliep om een spuit te zetten. “Wat ik eerst moet doen? Een plakker op de mond van de patiënt kleven zodat hij niet kan klagen? De persoon steriliseren?” Lefebure wou het beter doen en oefende daarom haar prik-skills thuis op enkele citrusvruchten. “Maar het is niet omdat ik hier tien appelsienen ‘vermassacreer’ dat ik ook echt spuiten ga durven zetten”, was de nuchtere conclusie.

Aan amusante uitspattingen geen gebrek dus, aan ‘body’ en ontroering des te meer. Al ziet het ernaar uit dat daar snel verandering in komt. Frances, die haar moeder als tiener verloor aan een hersentumor, loopt bijvoorbeeld stage op de afdeling oncologie. En Stefaan wil met z'n deelname hulde brengen aan z'n overleden vrouw, die zelf in de zorg werkte. Jonas Van Geel kan zich dan weer uitleven op de dienst geriatrie. Als ik de lovende woorden van m’n grootmoeder mag geloven, is die doelgroep alvast op z’n lijf geschreven. 

GEZIEN? ‘Sekswerkers’: “Pure poëzie in een reeks over vogelen”

Stefaan Degand gaat, net zoals zijn vrouw dat deed, aan de slag in een ziekenhuis: “Ik weet uit eigen hand hoe belangrijk goed zorgpersoneel is”

Jonas Van Geel wil in ‘Een echte job’ liever niet op spoed belanden: “Ik val snel flauw”