Een te gek, maar waar verhaal. Het optreden van maart 2019 in Halle afgelast wegens corona en verschoven naar maart 2020. Dat optreden wordt later opnieuw door corona verschoven naar maart 2021. Het is haast niet te geloven, maar ook dit optreden werd uitgesteld, dit keer naar maart 2022. Oef, eindelijk kan het nu doorgaan! De datum en gegevens van het optreden geef ik snel door via ons fanboekje, via onze website en op Facebook. Sorry, jongen, te vroeg gejuicht: ook nu gaat het feest weer niet door. Vandaag een mailtje gekregen van de inrichters: het optreden is opnieuw afgelast en gaat nu door op zondag 5 maart 2023. De reden is weer niet ver te zoeken: de omikronvariant maakt de mensen zo bang voor besmettingen waardoor er weinig reservaties binnenkomen. De virologen beweren zelfs dat binnenkort de helft van de bevolking besmet is. Weg met die mooie vooruitzichten.

Niet dansen, afstand houden, mondmaskers opdoen en je gsm bij de hand houden met daarop je Covid Safe-registratie: dit alles is onvoldoende. Het ene na het andere optreden moet eraan geloven. Het blijft maar duren. Wat zeg ik, het wordt iedere week erger. De boosterprik is bij de meeste mensen al in hun arm gezet en toch blijft dat virus veelvuldig zijn ziektesymptomen rondstrooien, tot zelfs bij de kinderen van de lagere school toe. Onze gewone blauwe maskers beschermen plots onvoldoende en worden vervangen door het FFP2-masker. Natuurlijk duurder. Gelukkig doen de grootwarenhuizen mee, zodat de brave apothekers de prijzen moeten verlagen. Wat jammer toch! Eerst hun zelftestdoosjes en nu de prijzen van hun maskers moeten aanpassen. De farmafirma’s zijn al bezig met vaccin vier, terwijl ze ook coronapillen op de markt gaan brengen. Het kan niet op.

Voor de gewone burger is het allemaal moeilijk te snappen, zwijg stil te betalen. We hebben virologen en ministers, die iedere dag hun zegje en uitleg doen op radio, tv en pers. Die heren komen meer op het scherm dan al de herhalingen van 'FC De Kampioenen' samen. In Nederland zie je alleen premier Rutte de bevolking toespreken nadat daar het overlegcomité is bijeengeweest. Zeg, horen jullie nog iets van onze koning Filip? Zou hij in quarantaine zitten met de koningin?

Voor artiesten, muzikanten, geluidstechnici, acteurs, inrichters enzovoort is het een waar bloedbad. Vooral jonge artiesten zonder spaarpotje kunnen niet meer naar de opnamestudio om nieuwe nummers uit te brengen. Zo'n opname kost enkele duizenden euro’s. Neem daarbij een clipopname voor tv, de eventuele persing van een cd’tje en je begrijpt dat dit zonder inkomsten onmogelijk wordt. Jonge artiesten hebben wel één voordeel: hun zanglintmeter is nog vele jaren lang, maar voor de oudjes onder ons meet dat lint bijzonder kort. Zeventigers als Tura, Sommers, Fabry, Terra, Salim, Bobby Prins, Marc Dex, Margriet, Koen Crucke... zien hun zangtoekomst heel somber in. Sommigen van deze artiesten staan dit jaar vijfitg jaar op het podium, maar hoe moet je een concert organiseren om dit galafeest in de verf te zetten als mister corona meezingt? Misschien rechtstreeks van thuis uit of vanuit een zaal naar de huiskamers toe zingen.

Voetballers en veldrijders moeten nu zelfs hun sport beoefenen zonder publiek, zonder supporters. Applaus, sfeer en publiek zijn nochtans broodnodig als je één uur met volle inborst je repertoire wilt brengen. Ik heb verleden maand één uur gezongen op een pleintje voor een rusthuis. De inwoners zaten binnen in hun kamers. Ze keken naar buiten door hun vensters. Ikzelf stond buiten op de koer. Geen applaus te horen, geen bewoners die meezingen, geen sfeer en ikzelf was doodmoe na dat uurtje zingen. Ik zag die oudjes denken: wie is dat en wat doet hij daar? Gelukkig dat moeder-overste mij op het einde een bosje bloemen gaf met een brede, warme glimlach. Dank je wel, mère.