Familie Dave De Kock begrijpt niet wat hem bezield heeft: “Hij leek echt goed bezig”

“We vatten het gewoon niet.” Volgens een dicht familielid leek Dave De Kock op het goede pad. “Sinds zijn vrijlating drie jaar geleden kan ik niets slechts over hem zeggen. Hij werkte keihard en was altijd hulpvaardig naar anderen toe. Voor zover wij weten, gebruikte hij ook geen drugs meer. Hij was ook niet agressief. Maar wat heeft hem dan bezield? Wij weten het ook niet. Eerlijk: ik kan het me moeilijk voorstellen dat hij dat kind iets misdaan zou hebben. Ook al wijst dat er nu wel op en heeft hij zijn verleden tegen. Hadden wij dan zo’n verkeerd beeld van hem?”

De vrouw in kwestie, een tante van Dave De Kock, is er het hart van in, nu blijkt dat de dertiger de kleine Dean Verberckmoes (4) vorige woensdag ontvoerd heeft en het kindje tijdens zijn vlucht dood heeft achtergelaten in Zeeland.

LEES OOK. Zo zwaar onder invloed dat hij pas uren later uitleg kon geven: hoe Dave De Kock speurders naar Dean (4) leidde

De Kock, geboren in Antwerpen en later opgegroeid in Mortsel, mocht blij zijn dat zijn familie nog voor hem klaarstond nadat hij in 2010 veroordeeld werd voor de dodelijke mishandeling van zijn toenmalig stiefzoontje Miguel (2). Hij kreeg daarvoor de maximumstraf: tien jaar cel. Toen hij op het einde van zijn strafuitvoering aan zijn reclassering in de maatschappij probeerde te werken, was het zijn moeder, haar partner en de tante die hem een tweede kans gaven in hun familiebedrijf in dakwerken. “Toen Dave uit de gevangenis kwam, is hij onmiddellijk bij ons komen werken. Natuurlijk hebben we gepraat met hem over die feiten op dat eerste kindje. Maar hij zei ons toen altijd dat hij er zich het fijne niet meer van herinnerde, omdat hij zo drugsverslaafd was en onder invloed was.”

“Maar eerlijk”, zegt de tante. “Ik merkte dat hij het daar na al die jaren zelf nog steeds erg moeilijk mee had. Hij sloeg tilt als we daarover praatten. Dat was voor hem ook een trauma geweest en hij had er spijt van. Maar we wilden hem dus een nieuwe kans geven, en hij leek ook echt iets van zijn leven te willen maken. Dave was een zeer goeie werkkracht voor ons. Nogmaals: we konden niets op hem aanmerken. De laatste twee maanden stond hij op invaliditeit omdat hij te lang met een ontstoken zenuw in zijn voet was blijven werken. Hij is toen eens met dat jongetje Dean tot bij ons gekomen, om zijn papieren in orde te maken. Met hetgeen hij op zijn kerfstok had, vond ik het niet zo slim dat hij voor dat kindje zorgde. Maar hij zag er geen graten in. Hij deed dat om die mama te helpen, zei hij. Hij beschouwde dat als een goeie daad.”

Verslaafd sinds zijn 16de

Ook de moeder en de twee oudere zussen van Dave De Kock zijn in shock sinds zijn arrestatie. Want hij leek het nieuwe jaar goed te hebben ingezet, met foto’s op Facebook van champagne en oesters op oudejaarsavond, samen met zijn vriendin Romy W.

En plots krijgt zijn familie een flashback naar de troebele jeugdjaren van Dave, die op zijn 16de al afgleed naar de rand van de maatschappij. “Hij is altijd moeilijk geweest, in tegenstelling tot zijn zussen die wél het juiste pad bewandelden.”

Dave De Kock aardde niet als tiener. Niet op school. Niet in zijn vele, korte relaties met verschillende meisjes. Het rommelde in zijn hoofd, zeker toen hij naar drugs begon te grijpen en later ook verslaafd raakte aan medicijnen. Hij ging van school naar school, en van instelling naar instelling. Met de enige constante: nergens kon hij een houvast vinden. Nooit vond hij structuur in zijn leven. Zijn drang naar drugs – en een manier om dat te bekostigen – leverde hem een eerste veroordeling op voor diefstal met heling.

LEES OOK. Advocaat Jef Vermassen zal optreden voor de moeder van Dean (4)

Op zijn 21ste, in 2008, leerde hij Sandra V. kennen. Dave en Sandra legden de eerste contacten via chat, maar plots stond hij voor haar deur en was hij niet meer uit haar leven weg te slaan. Sandra’s leven met haar 2-jarige zoontje Miguel veranderde zo in een nachtmerrie. Zodra Dave De Kock alleen was met het jongetje was, liep het fout af. Het vonnis waarin hij in 2010 veroordeeld werd tot tien jaar opsluiting voor de dodelijke mishandeling van Miguel, leest als één lange opsomming van zogenoemde “ongelukjes” die op een dag weleens fataal moést aflopen.

Het eerste incident in een periode van nog geen twee weken tijd: Dave De Kock ‘botste’, stoned van de speed, tegen het kindje, waardoor die van de trap naar beneden donderde. Dezelfde dag stootte hij met een stofzuiger tegen het hoofdje van Miguel. “Hou je klotejong zelf bij”, riep hij zijn toenmalige vriendin Sandra de dag nadien toe. Een paar dagen later liep het kind opnieuw letsels op. Zogezegd spelend, door achterwaartse salto’s in zijn bed. Miguel viel ook voorover van zijn bedje, met zijn voorhoofd op de grond. Twee dagen later verdronk het kind bijna in bad, en schudde De Kock hem nog eens hard door elkaar. Uiteindelijk belandde Miguel met een hersenvliesbloeding op de spoed, en bezweek het jongetje een week later aan zijn verwondingen.

Afreageren

Op zijn proces verwees Dave De Kock vooral naar zijn drugsprobleem. “Ik heb nooit de bedoeling gehad om het kind te doden of pijn te doen. Dit is gebeurd uit onmacht”, verklaarde hij.

Het parket en de vader van het kind wilden hem vervolgen voor doodslag, maar De Kock werd uiteindelijk veroordeeld voor onmenselijke behandeling met de dood tot gevolg, omdat zijn intentie tot doden niet bewezen werd geacht. Een psychiater was wel keihard en omschreef hem als “een psychopaat met een sadistische ingesteldheid”. Zo klonk het zelfs letterlijk in diens verslag: “Wanneer in een relatie de andere niet volgzaam is, maar hem tegenspreekt, gaat hij zich bijvoorbeeld ten opzichte van een onwillige kleuter op een sadistische manier afreageren door hem in bed te smijten of van de trap te duwen.”

Woorden die vandaag bijzonder cynisch klinken, nu blijkt dat Dave De Kock de kleine Dean vermoedelijk ontvoerde na een ruzie met zijn huidige partner, Romy W.

LEES OOK. Ook hijzelf kon zijn eigen gruwel niet aanschouwen: Dave De Kock eerder al veroordeeld voor dodelijke mishandeling van peuter

“Ik heb er geen woorden voor”, reageert ook de halfbroer en collega van Dave De Kock erg aangeslagen. “Iedereen verdient een tweede kans, daarom gaven we hem die. Maar dit? Dit is niet te geloven. We zijn er kapot van. We leven enorm mee met de familie van dat kindje.”