Feit is dat ouders nu verplicht worden om als een soort Madame Soleil de geboorte van hun kind te voorspellen

Het moederschapsverlof is toe aan herziening (DM 21/1). Aan minder betutteling, vooral.

Bij Kind 1 had ik pech. Vastberaden was ik om ‘tot een week voor de uitgerekende datum’ door te werken. Maar het gewaggel, bekkenpijn en plotse weeën die afgeremd moesten worden, deden me besluiten om toch een weekje eerder te stoppen. Prima, dacht Kind 1, dat zich meteen aankondigde op de eerste dag van mijn vervroegde zwangerschapsrust en dus twee weken te vroeg. Het resultaat: die rust voor de bevalling was ik kwijt. Ah ja, want het kind was er al, waardoor ik die ‘verplichte rust’ vóór de bevalling dus duidelijk niet had genomen.

Bij Kind 2 had ik geluk. Ik besloot een maand voor de uitgerekende datum te stoppen met werken, net om te vermijden dat ik mij die laatste weken naar de redactie zou moeten slepen. Als bij wonder volgde Kind 2 die agenda, door drie weken vroeger te komen. Zodoende had ik me dus mooi aan die week verplichte rust gehouden, en kon vervolgens ‘genieten’ van de volle pot - veertien weken - bevallingsverlof erna.

Een weekje rust verloren op twee kinderen, dat valt mee. Zeker wie het verhaal hoort van huisarts Julie De Vos uit Gent. Om haar collega’s in volle coronadrukte niet in de steek te laten had ze vier dagen langer gewerkt dan wat officieel mocht. Resultaat: haar hele moederschapsuitkering werd ingetrokken. Bij de mutualiteit weigerden ze initieel de absurditeit aan te passen. Computer says no. Tenminste, totdat het verhaal zich via Twitter een weg naar de reguliere media had gebaand. Toen gaven ze plots toe dat ‘het systeem herbekeken moet worden’.

Goed idee! Misschien is het tijd om een systeem uit te dokteren dat niet bol staat van het paternalisme. Tuurlijk, er valt iets voor te zeggen dat moeders beter al voor de de uitgerekende datum stoppen met werken. Net zoals er veel wetenschappelijk bewijs is dat ouders (vaders dus ook) na de bevalling het best bij hun kind blijven. Maar hier wordt dat: ‘Beste ouders, jullie krijgen - naar Scandinavische normen - belachelijk weinig tijd met jullie baby toebedeeld. Maar wij bepalen hoe die tijd precies verdeeld moet worden op basis van een arbitraire datum. Als jouw plannen of de geboorte van je kind niet binnen dat plaatje passen, dan verlies je weken zwangerschapsverlof of je uitkering.’

Feit is dat ouders nu verplicht worden om als een soort Madame Soleil de geboorte van hun kind te voorspellen. Want o wee als baby of moeder zich niet aan de voorgeschreven deadline houdt. Tien dagen over tijd? Dat betekent tien dagen minder zwangerschapsverlof zodra de baby er is. Te vroeg bevallen? Lap, dan ben je een week rust kwijt. En moeders die liever langer aan het werk blijven? Die verliezen hun inkomen. 

Beste overheid, beste mutualiteiten, we hebben jullie betutteling niet nodig. We hebben meer tijd met onze kinderen nodig. Meer kraamhulp ook, meer opvangmogelijkheden en minder administratie. Maar die zwangerschapsrust inplannen? Dat kunnen we zelf.