Toon Aerts schoot uit de startblokken, vast van plan om een week voor het WK een gooi te doen naar zijn derde zege van het seizoen. In de eerste drie ronden zette Toon de toon, gevolgd door Corné Van Kessel en een treintje van Pauwel Sauzen-Bingoal.

Na een trainingsstage van twee weken op Mallorca keek Tom Pidcock de kat uit de boom en volgde de debatten vanop de tweede lijn.

Maar na twee rustige ronden schoof Pidcock gestaag op om in de vierde ronde helemaal het gas open te draaien en in de vijfde ronde resoluut de kop over te nemen van Toon Aerts.

De zaak leek beklonken tot Tom Pidcock plots de materiaalpost binnen moest komen voor een nieuwe fiets (met energiereep op het stuur geplakt). Toon Aerts en Laurens Sweeck namen de leiding over, Pidcock moest er vanuit derde positie opnieuw aan beginnen.

We gingen de laatste ronde in met een razend spannend scenario: Pidcock, Sweeck, Aerts en Iserbyt zaten allemaal samen.

De vierstrijd werd een tweestrijd toen Pidcock onderuit ging in een vettige bocht. Aerts en Sweeck vochten het onder elkaar uit. Sweeck haalde het in de sprint. Iserbyt werd derde.