Juf Rachel staat 12 jaar na pensioen weer voor de klas in Lotenhulle: "Leerlingen zijn mondiger, maar kennis is minder"
De gepensioneerde lerares Rachel Verschaeve vervangt een zieke leerkracht in de Taborschool in Lotenhulle bij Aalter. 12 jaar na haar pensioen vindt ze lesgeven nog altijd zinvoller dan huishoudtaakjes, al ziet ze wel dat het kennisniveau van de jongste scholieren erop achteruit is gegaan.
De leerlingen van de eerste klas van de Taborschool in Lotenhulle krijgen tegenwoordig les van een wel erg ervaren leerkracht. Rachel Verschaeve (72) komt er onbezoldigd helpen, omdat heel wat leraars ziek zijn of in quarantaine thuis zitten.
Juf Rachel ging twaalf jaar geleden met pensioen, maar kwam nog geregeld in haar oude school langs: “Ik heb altijd contact gehouden en kwam vervangen als het nodig was. Enkel tijdens de lockdown mocht het niet. Maar ik kom graag terug.”
Kennisniveau gedaald
In de twaalf jaar sinds haar pensionering zag Rachel Verschaeve het kennisniveau van de jongste scholieren dalen. “Ze zijn wel mondiger geworden, maar als ik nu zie wat ze kunnen in het eerste leerjaar, dan is het wel heel veel verminderd. Als ik mijn toetsen van 20 jaar geleden zou geven, halen ze zeker de helft niet.”
Wat ik thuis doe, is verloren werk. In de klas heeft het tenminste resultaat
Met de digitale vernieuwingen is juf Rachel dan weer minder vertrouwd: “Met het digitale schoolbord heb ik veel problemen. Dan moeten ze me komen helpen. Maar als ik in het vijfde leerjaar sta, dan helpen de leerlingen me spontaan. Daar zijn ze al goed mee weg.”
Meer voldoening dan van koken of poetsen
De passie om voor de klas te staan, is zeker niet verminderd. “Ik doe het nog altijd met veel plezier”, zegt Rachel Verschaeve. “Wat ik thuis doe, is verloren werk. Als ik eten maak, eten ze het op. Als ik poets, dan maken ze het weer vuil. Maar wat ik in de klas doe, heeft tenminste resultaat.”
