Na de mokerslag op het veld van Seraing afgelopen woensdag was het opnieuw de match van de laatste strohalm voor Beerschot. De zoveelste al dit seizoen. Al zou een nederlaag tegen Essevee dit keer wel degelijk de klap te veel zijn voor de Ratten. Tegen Essevee volstonden dan ook enkel en alleen de drie punten. Al kon ook Zulte Waregem die drie punten meer dan goed gebruiken. De hoerastemming na de zes op zes in de eerste wedstrijden van Simons was na de daaropvolgende één op zes immers terug gaan liggen en ook het spook van de voorlaatste plaats loerde niet langer om de hoek, maar stond opnieuw oog in oog met Jelle Vossen en co.

Beerschot had evenwel een extra wapen achter zich: de fans mochten immers terug naar het Kiel en zij zetten zich vanaf de eerste minuut achter de ploeg. Het gaf Stamnummer 13 moed, want de rode lantaarn trok meteen in de aanval. Het drukte de bezoekers achteruit en Zulte Waregem moest meteen alle zeilen bijzetten om een vroege achterstand te vermijden. Tevergeefs, want de wind zat vooral in de Kielse zeilen en na acht minuten kreeg Beerschot wat het verdiende: Holzhauser leek een schijnbaar zwakke corner te versturen, maar Essevee kreeg de bal achterin niet weg en Konstantopoulas, die zijn eerste speelminuten kreeg in de competitie sinds november, kon profiteren: 1-0. De manier waarop de corner tot stand kwam, mocht Essevee trouwens vooral zichzelf aanwrijven.

Vossen naar de kant

Ook na de openingsgoal bleef Essevee lange tijd op de sukkel, want het maakte werkelijk niets klaar. Ter illustratie: de eerste dreiging kwam er pas na net geen twintig minuten. Simons kon het niet langer aanzien en na amper 25 minuten nam hij het drastische besluit om Jelle Vossen – nota bene clubtopschutter met 14 goals dit seizoen - naar de kant te halen. Pijnlijk. Ook al sprak men bij Esseve van een blessure.

Hoe dan ook loonde de ingreep wel, want amper vijf minuten later stond het uit het niets 1-1. Dompé speelde Kutesa aan, de Zwitser kapte zich goed vrij en wipte de bal over Biebauw in doel. Ook Beerschot kan deze goal zichzelf aanwrijven, want na de openingsgoal zakten de jongens van Torrente immers steeds dieper in en van het enthousiasme en de druk vooruit van in de openingsminuten bleef maar weinig over.

Erop en erover

Zulte Waregem daarentegen tankte vertrouwen uit de gelijkmaker en kwam iets vaker opzetten. Niet dat het de ene kans na de andere creëerde, allesbehalve, maar het ging uiteindelijk toch nog met een comfortabele voorsprong de rust in. Gano kopte de bovenarm van Bourdin aan en na consultatie van de VAR wees scheidsrechter Bert Put naar de stip. Gano –op de korrel genomen door het Beerschot-publiek – miste niets. 1-2 voor Zulte Waregem.

Je zou het haast niet geloven, maar het werd in de blessuretijd van de eerste helft nog pijnlijker voor de Ratten. De ene Dion (Cools) zette een uitstekende rush op en stuurde de andere Dion (De Neve) het straatje in. De invaller hield het hoofd koel en zorgde voor de 1-3. Het verhaal van de kelk en de bodem voor Beerschot.

Nog even spannend

Torrente greep bij de rust nog wel in en bracht Marius Noubissi en nieuwkomer Dante Rigo voor doelpuntenmaker Konstantopoulos en Sanusi, maar veel zoden brachten die wissels lange tijd niet aan de dijk. Beerschot probeerde wel met de moed der wanhoop en tegen beter weten in nog iets aan de achterstand te doen, maar het was gewoonweg niet bij machte om de bezoekers te bedreigen. Voor Essevee leek de 1-3 dan weer te volstaan. Echt pushen voor een vierde goal deed het dan ook niet meer.

We kregen dan ook lang een tweede helft zonder al te veel spektakel. Tot Shankland er plots uit het niets 2-3 van maakte. Net toen niemand het nog verwachtte, gaf een dood en begraven Beerschot opnieuw een teken van leven. Was er dan toch een mirakel mogelijk? De Ratten gingen er alleszins wel opnieuw in geloven en zetten nog alles op alles om alsnog die gelijkmaker uit de brand te slepen. En die kwam er ook! Na een handsbal van Srarfi wees Bert Put naar de stip en invaller Sebaoui faalde niet en zette Beerschot zowaar op 3-3. En nog was het niet gedaan, want Essevee-goalie Bossut – die zijn vierhonderdste match in eerste klasse speelde – moest nog twee puike saves verrichten om de 3-3 op het bord te houden. Gescoord werd er dan uiteindelijk ook niet meer en zo bleef het 3-3 na een spectaculaire match. En daar schieten beide ploegen weinig mee op.