In de gevangenis is Jacob tot inkeer gekomen, beweert hij. Hij beseft nu dat de daden die hij pleegde absoluut niet door de beugel kunnen, dat dergelijk gedrag niet thuishoort in onze maatschappij. “Ik heb ingezien dat ik ten tijde van de feiten een monster was”, zo vertelde Jacob in deel 1 van onze nieuwe podcastreeks ‘De Dadertapes’, “maar intussen ben ik veranderd. Ik wil opnieuw die rustige en vriendelijke jongen zijn die ik was. En die kant van mij wil ik ook tonen aan mijn slachtoffers.” Het zijn woorden die Jacob al snel zal omzetten in daden, want kort na zijn vrijlating start hij via Moderator vzw een bemiddeling op met zijn slachtoffers. Eén van hen, Gert, die door de bende van Jacob brutaal werd overvallen en die zelfs een tijdlang gegijzeld werd in zijn wagen, is alvast op de uitnodiging ingegaan.

DEEL 1. ‘De Dadertapes’ - Jacob: “In een maand tijd veranderd in een monster”

“Hopelijk vergeeft hij mij”

“Ik was heel erg blij toen ik vernam dat Gert het zag zitten om met mij in gesprek te gaan”, zegt Jacob in deel 2 van podcast. “Eindelijk kon ik met een slachtoffer praten en hem mijn verhaal doen. Waarmee ik een andere, een betere kant van mezelf kon laten zien. Al was het niet simpel. Ik kwam binnen, Gert zat daar, en ik dacht: ‘Shit, dit is een slachtoffer, ik heb hem heel erg pijn gedaan. Hoe zal hij mij ooit kunnen vergeven?’ Maar uiteindelijk is het gesprek goed verlopen. Hij heeft heel aandachtig geluisterd, en hij had enkele vragen over de feiten. Ik heb die open en eerlijk beantwoord. Gert weet nu ook alles van mij, ook mijn positieve kanten. Wat ik voor de feiten deed, wat ik daarna heb gedaan. Dat ik ook gewoon naar school ging, dat ik elke dag voetbal. Dus ja, het is zeer goed gegaan. Ik vind dat van de vijf slachtoffers Gert de ergste feiten heeft meegemaakt, en het is knap dat hij toch met mij in gesprek wil gaan. Hopelijk vergeeft hij mij...”

LEES OOK. Ex-gedetineerden leggen hun ziel bloot in nieuwe podcastreeks ‘De Dadertapes’

“Die stem herken ik”

Ook slachtoffer Gert is blij dat hij ingegaan is op Jacobs vraag om elkaar te ontmoeten. “Ik wilde hem persoonlijk te zien om op vragen waar ik mee zit een antwoord te kunnen krijgen. Dat heeft mij uiteindelijk overtuigd om het te doen. Ik was wel vrij zenuwachtig, want je weet niet wat er gaat gebeuren, of wat er kan gebeuren. Toen ik Jacob voor het eerst terugzag, was dat heel raar. Tot ik zijn stem hoorde; toen ging er iets door me heen, zo van: ‘Die stem herken ik, heel goed zelfs.’ Jacob zelf was ook nerveus. Maar hij was heel fatsoenlijk, heel correct, en soms emotioneel. En hij heeft mijn vragen eerlijk beantwoord, denk ik. Als je hem ziet, als je hem hoort praten, dan weet je dat hij het toch ergens wel meent.”

De bemiddeling met Jacob heeft ook het daderbeeld dat Gert van hem had wat bijgesteld, zo vertelt hij. “Je ziet wel een andere kant van hem, ja. Ik wil dan ook zeggen dat als er nog mensen zijn die dit meemaken, en die een bemiddelingsvraag krijgen van een dader: probeer erop in te gaan, hoe moeilijk het ook is. Want het werpt zijn vruchten af, denk ik. Al hoop ik dat ik dit nooit meer moet meemaken.”