Pol Vandemeulebroucke kwam in het vizier van de speurders in de loop van een onderzoek dat van start gegaan was nadat in augustus 2017 drie partijen cocaïne van in totaal 1.321 kilogram onderschept werden. Tijdens dat onderzoek werden een hoop telefoongesprekken afgeluisterd, waarin ook de advocaat opdook. Hij had veelvuldige contacten met de oorspronkelijke hoofdbeklaagde Uka G.

Wat zij bespraken viel volgens het Antwerpse hof van beroep niet te rijmen met een reguliere advocaat-cliëntrelatie of zelfs maar met een louter vriendschappelijke relatie. “De inhoud van deze contacten wijzen onmiskenbaar op het bestaan van een criminele, drugsgerelateerde context”, motiveerde het hof van beroep. “Vandemeulebroucke was op actieve wijze betrokken bij zaken waarin Uka G. belangen had.”

De advocaat had ook contact opgenomen met een krant om bepaalde artikels te laten verschijnen, die Uka G. kon gebruiken om aan te tonen dat een zoek geraakte partij cocaïne niet gestolen, maar in beslag werd genomen. In een afgeluisterd gesprek had Vandemeulebroucke met de bewoordingen “dikke envelop” meermaals aangestuurd op betaling.

De advocaat beweerde dat Uka G. hem onder druk had gezet om een cliënt van hem ter verantwoording te roepen voor een verdwenen lading cocaïne, maar het hof van beroep ging daar niet in mee. Het hof vond integendeel dat er geen twijfel over kon bestaan dat de advocaat wetens en willens deel had uitgemaakt van de criminele organisatie.

Vandemeulebroucke trok daarop naar het Hof van Cassatie maar is daar nu van een kale reis thuisgekomen.