Wat het energieakkoord betekent voor deze mensen: ‘We zullen nog maar een extra fleecetrui aantrekken’

Bert De Belder uit Brussel (61): ‘Een premie van 100 euro? Dat is om te lachen’

We spraken De Belder al eens in december, toen hij en zijn partner na afloop van zijn vast contract bij Mega moesten overstappen naar een veel duurder variabel contract. Hun voorschotfactuur steeg toen plots van 101 naar 253 euro. “Intussen is dat bedrag al een tweede keer verhoogd tot 309 euro, maar wij hebben er zelf 275 van gemaakt.”

Dat de regering weken nodig had om haar energiedeal te beklinken, was al een bron van frustratie voor De Belder. Nu hij het resultaat ziet, kan hij zijn teleurstelling al helemaal niet verbergen. “Een eenmalige premie van 100 euro? Dat is echt om te lachen. De premie is ocharme goed om de helft van mijn maandelijkse prijsstijging op te vangen.”

Dat de btw-verlaging slechts vier maanden geldt, en enkel op elektriciteit, is een extra opdoffer. De Belder verwarmt zijn radiatoren op gas. In deze wintermaanden ziet hij de euro’s zo wegtikken. “De logica achter de keuze ontgaat me compleet. Waarom zou elektriciteit worden belast tegen een tarief voor een basisbehoefte, terwijl gas onder een luxetarief valt?”

Uiteraard beseft De Belder dat gas minder ecologisch is dan duurzame stroom, maar zolang de alternatieven niet even betaalbaar zijn, ligt daarvoor een grote verantwoordelijkheid bij de overheid, vindt hij. Zij moet de winsten van energieproducenten meer afromen, zodat er budget vrijkomt om burgers te helpen.

“Ondertussen zullen we thuis nog een extra fleecetrui aantrekken. We komen sowieso al maar zelden aan de 20 graden, maar we zullen nog een tandje moeten bijsteken.”

Nathalie Van Walleghem (47) uit Kortrijk: ‘Je zou niet de hele dag moeten rekenen om rond te komen’

“Het is mooi dat de regering een inspanning doet om energie betaalbaar te houden, maar op mij heeft het niet zoveel impact. Ik val al bijna twee jaar onder het sociaal tarief omdat ik op invaliditeit ben”, zegt Nathalie Van Walleghem, die samen met haar zoontje van zeven op een appartement in Kortrijk woont.

Aanvankelijk betaalden ze 25 euro per maand voor gas en elektriciteit. Vorig jaar steeg de maandelijkse factuur tot 60 euro. “Vorige week heb ik opnieuw mijn meterstanden moeten doorgeven. Ik hou mijn hart vast voor de eindafrekening. Als mijn sociaal tarief opnieuw fors stijgt, zit ik met een probleem. Ik zit namelijk in schuldbemiddeling. Mijn zoontje en ik leven van 40 euro per week.”

Om de schade te beperken staat de verwarming bij Van Walleghem overdag af. De appartementen rond het hare zorgen er gelukkig voor dat het warmteverlies beperkt blijft. Ook de wasmachine draait maar één keer per week. “Ik probeer alles zo veel mogelijk in één wasbeurt te krijgen, om water en stroom te besparen.”

Intussen zijn die handelingen routine geworden, maar dat zou volgens Van Walleghem niet mogen. “Iedereen heeft het recht om te leven. Je zou niet de hele dag moeten rekenen en tellen om rond te komen.”

Dat het uitgebreide sociaal tarief voor 1 miljoen gezinnen op 30 juni afloopt, maakt voor Nathalie niet zo veel verschil. Zij blijft sowieso onder dit stelsel vallen. De eenmalige premie van 100 euro noemt ze positief, maar ook slechts een druppel op een hete plaat. “Als ik zie hoe andere landen fors ingrijpen, dan vraag ik me af wat ons tegenhoudt. Heeft de regering hier wel goed over nagedacht?”

Laurens Deblock (31) uit Gent: ‘Maatregelen getuigen van een enorme wereldvreemdheid’

“Ik denk dat iedereen met een wrange nasmaak achterblijft na het horen van deze maatregelen”, zegt de 31-jarige Laurens uit Gent. Hij huurt er een appartement in het centrum.

“Toen ik zag hoe politici op Twitter in ware hoerastemming naar buiten kwamen met deze ‘oplossingen’, was ik er even niet goed van. Als je denkt dat één cheque of het tijdelijk verlagen van de btw op elektriciteit mensen echt uit de nood gaat helpen, dan getuigt dat toch van een enorme wereldvreemdheid. Die mensen staan duidelijk veraf van de dagdagelijkse realiteit van de meeste Belgen.” 

Zoals bij wel meer Vlamingen is het niet de elektriciteitsfactuur die hij voelt. Vooral de prijs van het gas, waarmee het hele appartement verwarmd wordt, is hoog opgelopen. “Mijn rekening is in enkele maanden tijd verdubbeld. Dan moet je keuzes maken. Als ik thuis ben, staat mijn thermostaat op 18 graden. Gelukkig kan ik daar vrij goed tegen.”

Ondanks dat hij nu extra let op zijn verbruik, heeft de energiefactuur een impact op zijn leven. “Het is toch elke maand wat minder geld dat je kan uitgeven of opzij kunt zetten. Een eenmalige cheque van 100 euro zal daar weinig aan veranderen.”

Hij betreurt het dat ons land zo lang gewacht heeft om de factuur te verlagen. Zo kwam de Nederlandse regering in oktober al tussen, terwijl men in Frankrijk de energierekening bevriest. “En dan lees je dat er op hetzelfde moment wel plots 14 miljard extra naar Defensie gaat. Het is dus niet dat er geen geld is. Het is gewoon een kwestie van politieke keuzes.”