Aan de vakbonden werd een loonsverhoging van 0,4 procent bovenop de index voorgesteld, zegt Cattelain. “Niet alleen voor dit jaar, maar ook met terugwerkende kracht voor vorig jaar. We willen ook de vervoerskosten voor poetshulpen verhogen. Maar helaas hebben de vakbonden onze voorstellen niet aanvaard. Het is voor hen nooit genoeg.”

De vakbonden wijzen erop dat de dienstenchequebedrijven in 2019 en 2020 samen 102 miljoen euro winst hebben gemaakt. Maar Cattelain benadrukt dat de winsten per bedrijf “heel laag” zijn. “Bovendien tellen de vakbonden daar alle activiteiten van dienstenchequebedrijven in mee. Sommige bedrijven in onze sector hebben naast een poetshulpdienst bijvoorbeeld ook uitzendkantoren of doen de schoonmaak in bedrijven. Dat zit ook in die winstcijfers. Maar goed, wij willen dat er zo snel mogelijk een betaalbaar akkoord wordt gesloten. Dat zal niet lukken zonder de hulp van de overheid. De prijs van dienstencheques moet naar omhoog. De burger betaalt al 8 jaar lang 9 euro per uur. Terwijl andere prijzen fors gestegen zijn, is die van dienstencheques dezelfde gebleven. Als die prijs bijvoorbeeld naar 9,5 euro stijgt, krijgen de bedrijven in onze sector meer ademruimte.”

Vlaams minister van Werk Hilde Crevits (CD&V) kiest voor een andere optie. “Tot hiertoe wordt de indexering van de lonen van de poetshulpen niet volledig met geld van de overheid betaald”, zegt zij. “Wij willen die automatische loonindexering in de toekomst wel volledig betalen, op voorwaarde dat een deel van dat geld naar de poetshulpen gaat en de bedrijven in de sector een loonakkoord sluiten met hun werknemers. Misschien moeten ze nu een sociale bemiddelaar aanstellen.”

Voor Federgon is dat geen oplossing. “Een sociaal bemiddelaar heeft weinig zin, als er geen geld is om onze poetshulpen beter te vergoeden”, zegt Cattelain.