Gino Lehouck (52) en zijn vrouw Katthy (42) hebben thuis twee ara’s: Blade en de blauwgele ara Bailey, acht maanden oud. Het zijn echte troeteldiertjes voor het koppel, dat hen van kuiken opkweekte. Ze gaan vaak wandelen met de papegaaien, die op hun schouders vrolijk meeliften, maar vasthangen in een harnas met leiband. “Woensdagavond rond 18 uur ging het mis”, zegt Gino. “Bailey schrok van iets en vloog op, net voor Kathy de leiband kon grijpen. En hop, weg was ze. We zijn meteen beginnen te zoeken en hoorden haar rond de kerk krijsen. De brandweer kwam helpen zoeken, maar door de duisternis was ze onmogelijk te vinden. ’s Nachts deed ik geen oog dicht en ging ik verder zoeken, tot ik ze donderdag rond 9 uur plots zag zitten op de kerk.”

(Lees verder onder de foto)

Vast aan dakpan

Gino riep naar Bailey en die antwoordde met gekrijs, maar kwam niet aangevlogen. Het dier zat vast op het schuine dak. De brandweer van Koekelare kwam opnieuw ter plaatse en riep de versterking in van de grote elevator met knikarm van post Veurne. Om de ara niet nog meer schrik aan te jagen, ging Gino mee in de bak naar boven. “Ik heb enorme hoogtevrees en sta te trillen op mijn benen”, zei Gino na afloop. “Maar ik had het ervoor over. Ik doe alles om mijn ‘moksje’ terug te krijgen. Met een harnas en knikkende knieën ben ik naar boven geweest. Daar bleek dat Bailey met de leiband vast hing aan een dakpan van de kerk en dus zelf niet wegraakte.”

Voor de brandweer was de redding een heikele klus, want er moest duchtig gemanoeuvreerd worden met de elevator om zo dicht mogelijk bij Bailey te kunnen. Toen dat lukte, kon ze met één zwaai van het vangnet gegrepen worden.

(Lees verder onder de foto)

Troeteldieren

Toen Bailey met luid gekrijs en gefladder van haar machtige vleugels liet weten dat ze gevangen was, weerklonk gejuich op de begane grond. Tientallen Koekelarenaren en vrouw Kathy kwamen de reddingsactie gade slaan. Toen Gino terug op de begane grond kwam, werd hij overmand door emoties en kreeg hij tal van schouderklopjes. “Ik zit er even volledig door en ben mijn baas dankbaar dat ik vandaag niet moet komen werken”, zegt hij. “Ik heb Bailey en Blade sinds ze nog kuikens waren en voedde hen met de papfles op. Ze zijn zo lief en tam. Dit zijn als hondjes voor andere mensen: echt onze troeteldieren. Ik ben zo blij dat ik haar terug heb en ben enorm dankbaar voor de hulp van de brandweer en de tientallen mensen die sinds woensdagavond hielpen uitkijken naar haar”, besluit Gino.