Prof KU Leuven legt uit waarom hij (con)federatie met vier deelstaten niet ziet zitten

Twee weken geleden pleitten de Franstalige professoren grondwettelijk recht, Marc Verdussen (UCLouvain) en Marc Uyttendaele (ULB), voor een federalisme met vier entiteiten - Vlaanderen, Wallonië, Brussel en de Duitstalige Gemeenschap -, dat het huidige tweelagig model vervangt, gebouwd op de Gewesten en Gemeenschappen.

Maddens wees erop dat de institutionele structuur van België gebaseerd is op tweeledigheid. “Het is onduidelijk hoe men de opdeling in vier deelstaten zou doortrekken naar het federale niveau. Zouden Kamer en Senaat dan worden opgedeeld in vier deelstaatgroepen, in de plaats van twee taalgroepen? Zou er een meerderheid vereist zijn in elke deelstaatgroep voor het aannemen van bijzondere wetten? Zou er een vierledige pariteit worden ingevoerd voor de federale regering?”, vroeg hij zich af.

Een vierdeelstatenmodel is enkel een vereenvoudiging als alle gemeenschapsbevoegdheden in Brussel worden overgedragen naar het Brussels Gewest. Maar de meeste voorstanders van dit model willen Vlaanderen bevoegd laten voor minstens onderwijs en cultuur in Brussel, en dat veronderstelt in de ogen van Bart Maddens een nieuw vehikel om dit mogelijk te maken.

Bovendien is het democratisch moeilijk te verantwoorden om de Duitstalige Gemeenschap met amper 0,67 procent van de Belgische bevolking institutioneel op dezelfde hoogte te plaatsen als Vlaanderen en Wallonië.

Maddens pleit voor de versterking van de samenwerking tussen Brussel en Vlaanderen. Zo zou voor de gemeenschapsbevoegdheden één of twee Vlaamse ministers tegelijk deel kunnen uitmaken van de Brusselse regering, terwijl de zes Brusselse verkozenen in het Vlaams Parlement kunnen worden toegevoegd aan de Vlaamse Gemeenschapscommisie (VGC).