Roofvogels verdwenen uit afgesloten tuin in Lede, eigenaars in zak en as

10 jaar hebben ze de vogels al, Conny en Patrick: een woestijnbuizerd, een koppel bosuiltjes, een Afrikaanse oehoe en een een Indisch dwergooruiltje. Behalve de buizerd, kweekte het echtpaar de roofvogels zelf op. Noem het een passie, noem het hun leven. Afgelopen zondag stortte dat even in: "Mijn man had zoals elke zondag croissantjes gebakken, en gaat dan eerst naar de vogels kijken, maar...", aarzelt Conny, "de croissantjes zijn moeten blijven liggen, we hebben ze maandag aan de kippen gegeven." Want toen Patrick de vogels ging begroeten, bleken ze weg te zijn.  

Conny ging meteen ook kijken. "Je kan dat nu misschien raar vinden, maar bij ons is het de gewoonte om onze dieren goeiemorgen te gaan zeggen", gaat ze verder. "Ik roep al van aan de deur naar mijn Afrikaan en zeg 'oehoeee', die babbelt dan. Maar zondag dus niet, dan merkte ik dat hij er niet inzat en zagen we dat al de draden ook opengesneden waren. Alle verblijven waren leeg." Conny en Patrick weten niet of ze gewoon vrijgelaten zijn of echt meegenomen. Beiden hebben ze niets gehoord. "Om die te pakken moet je wel echt kennis hebben, want die laten zich niet zomaar nemen, die verweren zich." Het koppel belde meteen de politie en heeft een klacht ingediend. 

Patrick en Conny zijn er het hart van in. "Wij verzorgden die echt goed, aaiden hen ook vaak, we hadden daar een band mee", legt Conny uit. "Het is niet dat we die gewoon op een stok lieten zitten. Die hebben ook medailles gehaald, en dan ben je wel fier op je dier." De twee gaven ook educatieve voorstellingen met de roofvogels. Zo gaven ze bijvoorbeeld uitleg over hun oorsprong en toonden ze hoe ze hen verzorgen. 

Of ze hun roofvogels nog terugzien, is de grote vraag. "Ze zijn van ons afhankelijk, ze leven in een beschermd milieu, en wij voederen ze ook", vertelt Conny. "Dus normaal als ze na 3 dagen niet terugkomen, dan hebben ze gegeten. Ook al hebben ze eigenlijk geen echt roofinstinct omdat ze bij ons beschermd waren." Ondanks het grote verdriet, is Conny wel over 1 iets blij: "We hebben geluk dat we in onze verblijven geen riempjes hebben. Dan kunnen ze toch al niet ergens vast komen te hangen." Intussen zijn Conny en Patrick zelf al op zoektocht gegaan en hebben al veel mensen hen gecontacteerd . Maar voorlopig zonder resultaat.