Rinus Van de Velde palmt met zijn "Inner Travels" Bozar in: "Ik fotoshopte vroeger mijn werk al in die ruimtes"

Na de Britse kunstenaar David Hockney (84) mag Rinus Van de Velde (38) Bozar inpalmen met een ruime selectie van zijn werk. Maar een retrospectieve, een overzichtsexpo die terugblikt op een deel van iemands carrière, wil Van de Velde de tentoonstelling in Bozar zeker niet noemen. "Ik noem het niet graag zo omdat ik daar nog een beetje te jong voor ben", zei hij maandag in "De afspraak" op Canvas.

Toch heeft hij er wel altijd van gedroomd om zijn werk in Bozar te zien hangen. "Het is zo'n mythische plek, met zo'n traditie en geschiedenis, waar ik als kind en student al naartoe ging. Ik fotoshopte soms mijn werk zelfs al in de ruimtes om te zien hoe het er zou kunnen functioneren. Dus ik heb natuurlijk meteen ja gezegd."  

Het thema van deze editie van Europalia is "Train & Tracks". "Je vindt in mijn werk natuurlijk niet heel veel treinen, maar we hebben het opengetrokken naar dat reizen en in mijn geval dan vooral dat innerlijke reizen, wat wel een groot thema is in mijn werk." 

Van de Velde reist zelf niet zo vaak, zijn leven speelt zich grotendeels af in zijn atelier, waar hij zich naar eigen zeggen "een leven verbeeldt dat hij nooit heeft gehad". Op basis van zijn rijke verbeelding, afbeeldingen en foto's maakt hij zijn tekeningen (in houtskool en oliepastel). 

Hij is intussen 15 jaar bezig en het oudste werk dat in Bozar zal hangen is 11 jaar oud. "Het is een selectie. Er hangt van alle periodes wel iets en - belangrijk - ook van alle media." Want intussen maakt Van de Velde ook asbakken in keramiek die verschillende verhalen uitbeelden (foto hieronder). 

Er zal trouwens niet alleen werk van Van de Velde zelf hangen, maar ook werk van moderne en hedendaagse kunstenaars die hem geïnspireerd hebben, zoals Pierre Bonnard, Claude Monet, Laure Prouvost en anderen. 

Toch zal er in de expo ook een trein te zien zijn die Van de Velde ontworpen heeft en samen met zijn team gebouwd heeft, "een half jaar werk omdat alles tot in de allerkleinste details met de hand gemaakt is".  "Deze trein staat voorlopig op zich, niet zoals 6 jaar geleden in het SMAK in Gent waar je de grote decors had en dan de tekeningen van die decors." Al sluit hij niet uit dat deze trein later nog wel eens zou kunnen opduiken in een nieuw werk of in een nieuwe film. 

Want film is een van die andere kunstvormen die Van de Velde gebruikt om zijn verhalen mee te vertellen.   

Zijn tweede film gaat tijdens deze expo in Brussel ook in première: "La ruta natural", een surrealistische roadtrip van zo'n 13 minuten in een geconstrueerd universum. De titel "la ruta natural" is een palindroom, ook wanneer je hem omgekeerd leest, lees je hetzelfde. Van de Velde is er de regisseur van, maar een personage dat naar zijn beeltenis gemodelleerd is, speelt er ook een (hoofd)rol in.

"Veel mensen zeggen dat mijn werk redelijk filmisch is. Ik heb het zelf ook al eens benoemd als een one shot movie, je krijgt in één stilstaand beeld een heel verhaal verteld. Maar die film is voor mij ook een manier om die heel uitgewerkte decors op een mooie manier te kunnen documenteren in 3D, in een hoge resolutie en in kleur."

"Er is één regel waar ik mij altijd aan houd: ik film nooit buiten het atelier. Dat past natuurlijk ook in die fictieve autobiografie, de drang om zo weinig mogelijk te reizen en een soort parallel universum te creëren. Alles wat je ziet in de film is met de hand gemaakt."  

De videoclip van "No ordinary moments"van Admiral Freebee (Tom Van Laere is een goeie vriend van Rinus Van de Velde en de broer van Tim Van Laere, de galerist van Van de Velde) werd trouwens ook opgenomen in het decor van de kronkelende bergweg dat ook gebruikt wordt voor "La ruta natural".  En ook in die clip duikt het personage met het Rinus Van de Velde-masker al op: 

Van de Velde is zelf dan misschien geen reiziger, zijn werk vertegenwoordigt hem wel, zowel nationaal als internationaal, in musea, maar ook daarbuiten. Ook wie niet in Bozar geraakt, maar wel al eens op dagtrip in eigen land gaat, kan op verschillende plekken werk van hem bewonderen. 

Zo hangt er sinds de zomer van 2020 een werk van Van de Velde in de luchthaven van Zaventem. Het is een houtskooltekening die hij baseerde op een foto die een vriend hem doorstuurde en die ook past in het thema van het innerlijke reizen. Opvallend, maar waarschijnlijk geen toeval: dit werk hangt op een plek waar mensen vertrekken en aankomen van hun werkelijke reizen. 

Wie al eens de Bib in Leuven bezoekt, kan daar sinds 2015 wegdromen bij een Rinus Van de Velde (foto hieronder). Van de Velde eert in dit werk Henry Van de Velde (1863-1957), de architect van het Tweebronnen-gebouw. Hij vertelt met dit werk het verhaal van een jonge zoekende kunstenaar.

Ook in het stadskantoor van Hasselt kan wie er moet wachten zijn eigen verbeelding aan het werk laten zetten door een grote houtskooltekening (foto hieronder). 

In verschillende restaurants zijn er chefs die fan zijn van het werk van Rinus Van de Velde. In Le Pristine van Sergio Herman in Antwerpen hangt een werk van hem, net als in het RAS (Restaurant aan de Stroom) in Antwerpen. 

En het S.M.A.K. (Stedelijk Museum voor Actuele Kunst) in Gent heeft zowel in het museum als in het museumcafé werk van Van de Velde hangen.